عبدالحسین کلانتری، معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم گفت: دانشگاهی که آرام باشد، تحرک و پویایی نداشته باشد، دانشگاه مرده است.

وی افزود: دانشگاه مهد زایش معرفت، آگاهی و علم است و این ایجاب می‌کند در فضای دانشگاه فرصت‌هایی برای کنشگری، تفکر و آزاداندیشی وجود داشته باشد؛ زیرا دانشجویان در مقطعی وارد دانشگاه می‌شوند که باید اجتماعی شوند و از فرایندهایی که در آینده در جامعه با آن روبرو می‌شوند، آگاهی یابند. ما به نوبه خود سعی کردیم این اتفاق بیفتد که دشوار بود. دو سال کرونا باعث شده بود همه مجموعه‌های دانشجویی دچار رکود شده و گاه کاملا منحل شوند و این امر به خودی خود فعالیت جمعی و مدنی و قانونمند را دچار اختلال می کرد. در واقع فرایندهای مرسوم جامعه‌پذیری که عموما در خلال همین فعالیت‌های داوطلبانه و جمعی صورت می گرفت، مختل شد و حتی دانشجویان یکدیگر و مسئولان دانشگاه را به‌خوبی نمی شناختند.

بنابراین بازسازی و احیای مجموعه‌های دانشجویی در دستورکار قرار گرفت. در راستای احیای این مجموعه‌ها اقدامات زیادی شد که موثر هم بود. طوری‌که به نظر من یکی از علل کمتر بودن خشونت در درگیری‌های دانشگاه‌ها نسبت به جامعه همین موضوع بود.

وی با اشاره به برخی از اتفاقات در دانشگاه ها در سال گذشته گفت:البته در فضای متلاطم (دانشگاه) اتفاق‌های ناگواری افتاد، شعارهایی داده شد که خوب نبود و تصویر مناسبی را از دانشگاه مخابره نکرد و برخوردهایی صورت گرفت که قابل پذیرش نبود. اما از حیث جامعه شناختی و با توجه به وضعیت کلان کشور این اتفاقات قابل تبیین است، اگرچه قابل پذیرش نیست.انبوهی از اقدامات رسانه‌ای علیه ایران انجام می‌شد، همه دست‌به دست هم داده بودند تا آرامش کشور را مختل کنند. بسیاری از شب‌ها وزیر علوم، معاونان، مسئولان و روسای دانشگاه‌ها تا پاسی از شب بیدار بودند تا اتفاق ناگواری در دانشگاه رخ ندهد و به طورکلی در قیاس با متن جامعه فضای بهتری داشتیم؛ اما متاسفانه تصویری که از دانشگاه بازنمایی شده، تصویر واقعی نبود.

تمام دغدغه ما این بود که از حریم دانشگاه صیانت شود و معتقد بودیم و هستیم تنها راه فعالیت مدنی و پرهیز از خشونت و پیگیری مطالبات و خواسته ها همین مجموعه های شناسنامه دار و قانونی است. حرکت در مدار قانون هزینه اجتماعی و هزینه فردی کنشگری را کاهش می دهد و دستان ما را در حمایت و پشتیبانی از فعالیت های دانشجویی باز می کند.

سیاست ما این بود که اعتراض را از اغتشاش جدا کنیم و حتی اغتشاشات را به سمت اعتراض قانونمند ببریم و از آنجا تمام این ظرفیت‌ها را جهت تعالی کشور و نظام هدایت کنیم. تاکید داشتیم مدل اعتراض را سامان‌مند و مدنی کنیم تا هزینه کمی برای دانشگاه، دانشجو، جامعه و نظام داشته باشد.

وی در واکنش به اظهارات یکی از اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی در خصوص ارجاع بخشنامه عفاف و حجاب در دانشگاه‌ها به معاونت فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم گفت: هیچ بخشنامه جدیدی در حوزه حجاب و عفاف نداشته‌ایم. بر اساس اسناد بالادستی موجود، توصیه‌نامه سیاستی اجرایی (handbook) در هشت مرحله تدوین و در تیر ۱۴۰۱ ابلاغ شد که در حال اجراست و اصلا جدید نیست. آیین‌نامه اعتراضات هم در شورای اسلامی شدن دانشگاه‌ها پیگیری می‌شود.

مساله حجاب و عفاف، مساله درون‌زای دانشگاه نبود و از بیرون به دانشگاه منتقل شد. حدود بهار سال ۱۴۰۱ هم تحلیلی از مساله حجاب داده بودم. بر اساس مبادی و مبانی دینی وضع حجاب در جامعه ما وضعیت مطلوبی نیست، اما این مساله بیش از اینکه مشکلی عقیدتی باشد، مشکل سبک زندگی است و باید در متن مساله سبک زندگی آن را فهمید.

این مساله برآمده از ساحت سبک زندگی بوده و درک آن بسیار مهم است. نباید به افرادی که (حجاب) را رعایت نمی‌کنند، به‌ راحتی برچسب ضددین و بی‌دین زد. افرادی قصد دارند دوقطبی در جامعه پدید آورند و پوشش‌های برآمده از سبک زندگی متفاوت را تعبیر به ضدیت با دین کنند و جامعه دیندار را در مقابل این امر قرار دهند.

دشمن می‌خواهد دانشگاه را بزند

به طور کلی دانشگاه بعد از انقلاب تاکنون به رشد کشور و تامین نیروی انسانی متخصص کمک کرده است، همین موضوع موجب شده است رهبر انقلاب در همه سخنرانی‌ها و بیانات خود به دانشگاه توجه و از آن تشکر کرده و ‌افق علم و توسعه را نشانه‌گیری کرده‌اند و از همه وزرا خواسته‌اند نگذارند به این پیشتازی دانشگاه خدشه وارد شود.

طوری که می شود ادعا کرد خط قرمز رهبری دانشگاه و تولید علم است و به نظر ایشان این موضوع جنبه حیاتی برای کشور دارد. برای آن هزینه زیادی کرده‌اند، رهبری با درخواست وزارتخانه‌های مختلف برای مساعدت از مسیر صندوق ارزی مخالفت کردند، اما به بحث علم و فناوری و تجهیز آزمایشگاه‌ها و سایر مسائل علمی که می‌رسد، ایشان موافقت می‌کنند.

دشمن متوجه این امر شده و دانشگاه را تضعیف می‌کند، بازی هوشمندانه‌ای طراحی کرده که متاسفانه بخش کوچکی از جبهه خودی را نیز وارد این روند کرده است. وضعیت حجاب و عفاف در دانشگاه از متوسط جامعه بالاتر است و نباید سیاه نمایی و تصویر معوج رسانه‌ای از دانشگاه را باور و تکثیر کرد.