میم ظرافتی/ مثلاً این‌جوری: سال‌های چلچلی خورشید خانم... دادیم بره برای چاپ. فردا که روزنامه دراومده دیدیم برای مطلب ما تیتر زدن: آیا خورشید واقعاً داغ است؟ آقا یه ماه قبل هم یه مطلب تاریخی نوشته بودیم خیلی جالب... تیتر قشنگی هم زده بودیم بس‌که قشنگ بود یادمون نمیاد درباره چی بود...فردا صبح دیدیم مطلب ما با تیتر: برای بچه‌ها قصه تعریف کنید، چاپ شده... مورد داشتیم من مطلب سرگرم‌کننده نوشتم برای صفحه، تیتر مناسب زدم براش ولی فرداش دیدیم با تیتر«تأملی بر فلسفه زندگی مدرن و پسامدرن» چاپ شده. یه بارم مطلب مفصل فلسفی و جدی نوشتیم روز بعد دیدیم براش تیتر زدن: اتل متل توتوله، فلسفه جورواجوره! ... الان ما چکار کنیم از دست اینا؟ شما بگو این کارا واقعاً خنده‌دار نیس؟ طنزه به خدا...شما زحمت بکش توی ستون فردا همین ماجرای تغییر تیترهای مارو مطرح کن شاید افاقه کنه...».
این‌هایی که بالاتر خواندید حرف‌های ما نیست، حرف‌های مسئول یکی از صفحات روزنامه یا حرف‌های یکی از مسئولان صفحات روزنامه است. از بس که صفحات ما، مسئولان متعدد و متنوع دارد. مثلاً آقای کمی مسئول صفحات، آقای کمی تا قسمتی مسئول صفحات، آقای واقعاً مسئول صفحات، تمام مسئول صفحات، مسئول آخر صفحات، مسئول صفحات آخر، مسئول گرفتن و یا ایجاد غلط‌های املایی و انشایی عمدی و غیرعمدی، مسئول اصلاح، آرایش و آلایش تیتر صفحات، ایضاً مسئول اصلاح، آرایش و روتوش عکس صفحات، مسئول روز صفحات، مسئول شب صفحات، مسئول تأیید اولیه صفحات، مسئول تأیید ثانویه صفحات، مسئول تأیید نهایی صفحات و... مسئولان دیگری که زبان از بیانشان قاصر و عاجز است.
از معایب و مزایای این همه مسئول داشتن یکی‌اش این است که شما وقتی صبح می‌آیی می‌بینی تیتر، عکس، مطلب و غیره صفحه‌ات به شکل ناباورانه تغییر کرده و احتمالاً مطالبت با غلط املایی چاپ شده، دلت نمی‌آید مزاحم این همه مسئول ریز و درشت بشوی تا بفهمی کدامشان در حق شما مرتکب چنین عملی شده است. در نتیجه می‌روی یقه یکی مثل ما را می‌گیری که  بیا توی ستون طنز مطلب بنویس که چرا تیتر یا مطلب ما را تغییر داده‌اید، غافل از اینکه بر فرض ما نوشتیم، اگر فردا آمدیم و دیدیم تیتر و بلکه مطلب طنز را به شکل ناجوانمردانه‌ای تغییر داده‌اند، آن وقت باید یقه کی را بگیریم؟