به گزارش قدس آنلاین به نقل از ایسنا، رضا علیخانزاده یکی از چالش‌های مهم بنگاه‌های تولیدی در کشور را بحث کمبود نقدینگی و عدم تامین مالی مناسب دانست و گفت:در حال حاضر واحدهای تولیدی بنا به شرایط خود نیازمند دریافت تسهیلات سرمایه در گردش از بانکها هستند و در بسیاری موارد این سرمایه را صرف تامین مواد اولیه یا پرداخت هزینه‌های جاری می‌کنند.
وی ادامه داد: در کنار این موضوع، مساله رکود تورمی، افزایش دستمزد،قیمت مواد اولیه و نرخ ارز نیز در درازمدت موجب تنگنای شدید بنگاه به لحاظ مالی می‌شود و در نهایت سرمایه در گردش بنگاه تولیدی با توجه به قدرت خرید آن محدودتر می‌شود.
این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه شوک نرخ ارز در کوتاه مدت، موجب افزایش نرخ تورم بخش‌های تولیدی می‌شود، افزود:در چنین شرایطی میان هزینه‌ها و درآمدهای بنگاه عدم تناسب به وجود می‌آید و موجب افزایش تقاضای سرمایه در گردش می‌شود.
علیخانزاده از جمله روش‌های تامین مالی سرمایه در گردش را اعطای حد اعتباری به بنگاه بر مبنای معیارهایی همچون اعتبارسنجی ذکر کرد و گفت: مزیت این روش دسترسی به منابع و تسهیلات بدون طی کردن مراحل اداری است و به جهت کاهش انحراف منابع و تخصیص بهینه اعتبارات روشی موثر است.
وی خاطرنشان کرد: یک شرکت تولیدی بعد از دریافت تسهیلات و خرید مواد اولیه و در نهایت تولید و فروش کالا علاوه بر پرداخت به موقع تسهیلات باید بخشی از منابع خود را به منظور ایجاد معدل در حساب به طور راکد نگهداری کند، در حالی که نگهداری وجه نقد برای بنگاه‌های تولیدی به دلیل خرید و تامین مواد اولیه و پرداخت هزینه‌های جاری دشوار است.
رئیس کمیسیون پایش و بهبود فضای کسب و کار اتاق تعاون ایران به منظور حمایت از بنگاه‌های تولیدی و صیانت از اشتغال و تولید در بخش تعاون پیشنهاد کرد: بحث امتیازدهی و رتبه‌بندی بنگاه‌های تولیدی به منظور اعتبارسنجی آنها، تراکنش‌ها، میزان گردش حساب و پرداخت به موقع تعهدات در سررسید معین به عنوان بالاترین امتیاز در حساب این بنگاه‌ها ملاک عمل قرار گیرد.
نظر شما