«دلم آرام شده هر بار که به پابوسش آمده‌ام، حالم خوب شده که بارگاهش را زیارت کرده‌ام، زیارتش حج فقراست و مشهدش پناه مردم ایران».

زهرا چخماقی در یک خانواده رسانه‌ای بزرگ شده؛ مادرش گوینده خبر سیما بوده و خواهرش زینب هم خبرنگار است. سخت اعتقاد دارد درباره امام رضا(ع) کار رسانه‌ای نشده به خصوص به زبان‌های دیگر و مسلمانان بقیه کشورها نیز درباره امام رضا(ع) کار شایسته‌ای صورت نداده‌اند. چخماقی را در مشهد ملاقات کردیم و درباره سفر مشهد و زیارت امام رضا(ع) به گفت‌وگو نشستیم.

وقتی از او می‌پرسم هر چند وقت یک بار زائر امام هشتم(ع) می‌شوید می‌گوید: من جزو کسانی هستم که مشهد زیاد می‌آیم. حساسم که حتماً بیایم مشهد. هر وقت حال روحی‌ام بد باشد می‌گویم فقط باید بروم مشهد پیش امام رضا(ع).

او که به طلبیده شدن برای زیارت امام رضا(ع) سخت اعتقاد دارد می‌گوید: خیلی اوقات اتفاق افتاده که دوست داشته‌ام مشهد بیایم ولی نشده و خیلی وقت‌ها هم اصلاً برنامه‌ای برای مشهد نداشتم ولی طلبیده شدم و آمده‌ام و چقدر حالم با این آمدن خوب شده و آن را نشانه‌ای از طرف امام رضا(ع) و خدا دیده‌ام که با لطف، من را به سوی خود دعوت کرده‌اند. من در مشهد حواسم به همه نشانه‌ها هست و حس می‌کنم این نشانه‌ها از سوی امام رضا(ع) است.

از چخماقی درباره خاطره انگیزترین سفرش به مشهد می‌پرسم که لبخند می‌زند و می‌گوید: خاطره انگیزترین سفر مشهد ما پیش از کرونا اتفاق افتاد. دقیقاً پاییز بود و مشهد هوای خوبی داشت. مادرم تصمیم گرفت این بار با خانم‌های ‌فامیل راهی مشهد شویم حتی مادربزرگم از آبادان آمد تهران و ما به اتفاق خواهرها و عروس‌ها و خانم‌های‌فامیل راهی مشهد شدیم. یک هفته‌ای در مشهد بودیم که به شدت به ما خوش گذشت و بعدش کرونا شد و اصلاً نمی‌شد سفر رفت.

از او می‌پرسم امام رضا(ع) را به چه صفتی می‌شناسید؟ اشک در چشمانش حلقه می‌زند، سری تکان می‌دهد و با همان بغض در گلو می‌گوید: همان صفت که همه می‌شناسیم «باب‌الحوائج بودن». من کسی هستم که خیلی حاجت‌ها از آقا گرفته‌ام و بارها و بارها آدم‌های دردمند و بی‌پناهی را در بارگاهش دیده‌ام که پناهی جز او نداشته‌اند و آمده‌اند و از ‌ایشان حاجتشان را گرفته‌اند و رفته‌اند.

صفت دیگری را هم خیلی برجسته در امام رضا(ع) دیده‌ام و آن رئوف بودن ‌ایشان است.

وقتی از این فعال رسانه‌ای درباره دیدگاهش از فعالیت‌هایی که در فضای رسانه‌ای درباره امام رضا(ع) انجام می‌شود می‌پرسم، تأملی می‌کند و معتقد است: واقعیت را بخواهم بگویم این فعالیت‌ها بسیار کم است. هم درباره امام کار نشده و هم ذخایر فرهنگی و مشاهیر و علما و چهره‌های مختلف مذهبی و هنری مشهد معرفی نشده‌اند این همه شاعران بزرگ مثل فردوسی، عطار و خیام که در خراسان هستند معرفی نشده‌اند. خیلی از مسلمانان دنیا ایران را به مشهد و با امام رضا(ع) می‌شناسند و به ایران سفر می‌کنند تا امام رضا(ع) را زیارت کنند ولی ما در معرفی ‌ایشان کم‌کاری کرده‌ایم.

درست است که ذخایر فرهنگی و هنری مشهد همواره تحت تأثیر امام رضا(ع) بوده‌اند و ‌ایشان خورشیدی بوده که این ستاره‌ها دیده نشدند اما این‌ها همه برای خراسان سرمایه هستند و باید از آن‌ها درست استفاده می‌شد.

فضای شهری مشهد هم جای کار دارد؛ معماری و محله‌های قدیمی مشهد برای خود من همیشه جذاب بوده، غذاهای سنتی این شهر هم قطعاً برای گردشگران جالب است که معرفی نشده‌اند. شنیده‌ام مشهدی‌ها غذایی به اسم شله دارند که در دهه پایانی صفر پخته می‌شود ولی خیلی‌ها درباره این غذای سنتی نمی‌دانند و نخورده‌اند.

خلاصه مشهد شهر بی‌نظیر و قابل مطالعه‌ای برای همه است و از شهرهای بزرگ جهان هیچ کم و کسر ندارد فقط باید برای معرفی‌اش تلاش کرد.

وقتی در پایان گفت‌وگو از چخماقی می‌پرسم چه حرف ناگفته‌ای با امام رضا(ع) دارید می‌گوید: امام رضا(ع) برای من کسی بوده که دلم آرام شده، هر بار که به پابوسش آمده‌ام، حالم خوب شده که بارگاهش را زیارت کرده‌ام، زیارتش حج فقراست و مشهدش پناه همه مردم ایران.