گل هر چه زیبا باشد، هر انسان خوش سلیقه و با ظرافت تا چشمش به گل زیبا می افتد از بوي آن می پرسد. بدون تردید، تاثیر زیبایی گل همراه با بوي خوش آن، در روح افزایی و نشاط آفرینی چندین برابر است. زن در فرهنگ دینی، گل زندگی است و اگر چه همیشه باید عطر معنویات آرام بخش، مشام جان آدمی باشد اما خوشبویی ظاهر وظیفه اي است که پیروان پیامبران خدا باید بیشتر به آن توجه نمایند. در روایتی امام رضا (علیه السلام) عطر - معطر کردن - را از سنتهاي پیامبران معرفی می نمایند.البته وظیفه زن ان در این زمینه حساستر و ظریفتر است تا آنجا که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) خوشبو بودن زن را از حقوقی شمرده که مرد بر عهده زن دارد، چنانچه امام صادق( علیه السلام) می فرمایند: زنی نزد پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) آمد و پرسید: اي رسول خدا؛ حق مرد بر زن چیست؟

 پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند: بیشتر از آن است - یعنی آنقدر زیاد است که وقت براي گفتن تمام آنها نیست - آن زن اظهار داشت: لطفا برخی از آن ها را برایم بازگو نمایید.

پس پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند: زن بدون اجازه شوهر حق گرفتن روزه مستحبی و خارج شدن از خانه را ندارد و بر عهده زن است که خوشبوترین عطرها را براي شوهرش استعمال کند و زیباترین لباسهایش را بپوشد و خود را به بهترین وجه زینت کند و بیاراید و هر صبحگاه و شامگاه خویش را بر همسرش عرضه کند و...، و در روایتی دیگري امام صادق ( علیه السلام) خوشبویی زن را از صفات خوب زنان معرفی می نمایند.

بوي خوش زن منحصرا باید براي شوهرش باشد؛ یعنی عطرها و خوشبو کننده هایی که زن به عنوان آراستن و ایفاي وظیفه در برابر شوهر و براي ایجاد جذابیت و تسکین روح و روان او به کار می برد هیچگاه - به این منظور و با این اهداف - نباید براي غیر شوهر به کار گرفته شود، همان گونه که اگر زنی تنها براي شوهرش خوشبو باشد یکی از صفات بهترین زنان را داراست و مورد رحمت پروردگار قرار می گیرد. در مقابل نیز زنی که این خوشبویی را براي بیگانگان و نامحرمان به کار می برد از رحمت پروردگار دور است، چنانچه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) می فرمایند: زنی که خود را خوشبو کند و از منزل خود خارج شود، به چنین زنی لعنت می شود - از رحمت خدا دور می گردد - تا هر زمان که به منزلش بازگردد.

اسلام عزیز براي پاك نگهداشتن جسم و جان آدمی برنامه هاي متنوعی دارد و هیچگاه به پیروانش اجازه نمی دهد که هرگونه که دلشان خواست در دنیا زندگی کنند. دستورهاي حساب شده و برنامه هاي دقیق اسلام آن چنان است که حتی براي خوشبو بودن زن براي همسرش، داراي طرح و دستورالعمل است و هر کس از به کار بستن دستور دینی سرپیچی کند باید تنبیه شود. زشتی خوشبو کردن زن براي غیر شوهر و تاثیر منفی معنوي آن در وجود زن تا آنجاست که امام صادق (علیه السلام ) می فرمایند: از چنین زنی خداوند نماز نمی پذیرد تا اینکه به خاطر این کارش - استعمال مواد خوشبو براي غیر شوهر - غسل کند، همان گونه که به هنگام ناپاکی - جنابت - غسل می کند و بر این اساس، فقهاي بزرگ شیعه در رساله هاي عملیه در بیان برخی از غسلهاي مستحبی در اسلام غسل زنی را که براي غیر شوهر خود را خوشبو کرده است نیز یادآور شده اند.

منابع:

1-شیخ حر عاملی. وسایل الشیعه،ج14: 4، 10، 15، 112.

2-علامه مجلسی. بحارالانوار، ج103: 247.

2-رضائی، مهدی. گلهاي آرامش بخش (ویژگیهاي زن نمونه در فرهنگ اسلام): 16-17.