نفاق در لغت به معني شكاف و نقب زدن است و در فرهنگ قرآن و نهج البلاغه به معناي يك نوع كانال زدن شرك آميز و در پوشش در آوردن كفر است. به عبارت ديگر شرك به صورت آشكار و صريح كفر و هنگام پيچيدگي نفاق قلمداد مي گردد، اما بنا به روایات رسیده افرادی که به دشمنی با امیرالمومنین علی (ع) می پردازند در زمره این گروه قرار میگیرند، چنانچه در این باره روایت شده است که  حضرت محمد (ص) به علی (ع) فرمودند: دوستی با توشانه ایمان و دشمنی با تو نشانه نفاق است و نخستین کسی که وارد بهشت می شود دوستدار تو و اولین کسی که به دوزخ در می آید دشمن توست.

 همچنین رسول خدا (ص) فرموده اند: ای علی! تو اولین کسی هستی که از این امت به خدا و رسول او ایمان آوردی و اولین کسی هستی که به سوی خدا و رسولش هجرت کردی و آخرین کسی هستی که رسول خدا (ص) با او سخن خواهد گفت. سوگند به آن کسی که جانم به دست اوست، تنها آن مؤمنی تو را دوست دارد که خدا دلش را برای ایمان آزموده است و جز منافق یا کافر با تو دشمنی نخواهد کرد.

علاوه بر این ام سلمه روایت می نماید روزی از رسول خدا (ص) شنیدم که می فرمود: لا یُحِبَ عَلِیاَ اِلا مُومِنُ وَ لا یُبغِضُهُ اِلا مُنافِقُ؛ جز مؤمن، کسی علی (ع) را دوست نمی دارد و جز منافق کسی با او دشمن نیست و در جایی دیگر ام سلمه می گوید: رسول خدا (ص) می فرمود: هیچ منافقی علی (ع) را دوست نمی دارد، و هیچ مؤمنی با علی (ع) دشمنی نمی کند.

همچنین رسول خدا (ص) در باب جایگاه امام علی (ع) فرموده اند: ای مردم؛ شما را به دوستی با خویشاوندانم که برادر و پسرعمویم علی بن ابی طالب (ع) از جمله ی آن هاست سفارش می کنم. جز آن کسی که مؤمن است او را دوست نمی دارد، و جز منافق با او دشمنی نمی کند. هر کس او را دوست بدارد مرا دوست داشته و هرکس او را دشمن بدارد مرا دشمن داشته و هرکس مرا دشمن بدارد خدا او را به آتش دوزخ عذاب خواهد کرد.

منابع:

1- قاضی نورالله مرعشی. احقاق الحق، ج7: 247.

2-شیخ طوسی. الامالی، ج2: 86.

3-ناصف. التاج، ج3: 297.

4- صابری یزدی. هزار حدیث در فضایل امام علی (ع): 267-268.