به گزارش قدس آنلاین ،در نگاهی به قله های رفیع ایمان ، شجاعت و وفا، چشم ما به وارسته مردی بزرگ و بی بدیل می افتد به نام عباس علیه السلام علیه السلام علیه السلام فرزند رشید امیر المومنین که در فضل و کمالات و فتوت و رادمردی الگویی برجسته است،در اخلاص ، استقامت و پایمردی نمونه است و در هر خصلت نیک و صفت ارزشمندی که کرامت یک انسان به آن بسته است سرمش می باشد، پیوسته دین باور و حق جویی و باطل ستیزی و جانبازی را از او اموخته ایم . نسل امروز ما وامدار مکتب جهاد و شهادتی است که ابالفضل در آن علمدار است ،نام جانباز کربلا همواره با ایثار و جوانمردی همراه بوده . این قهرمان ارزشمند در انسانیت و تقوا در چهارم شعبان سال 26هجری متولد می شود و با تولد ایشان خانه دل مولا علی غرق در نور امید می گردد. امید به تنها نماندن حسینش در دشت کربلا.
در گفت و گویی کوتاه با حجت الاسلام و المسلمین محمد رضا عباسی مسوول نمایندگی ولی فقیه سپاه در حفاظت هواپیمایی کشور با زندگی حضرت عباس علیه السلام بیشتر آشنا خواهیم شد.
-در تاریخ خوانده ایم که ازدواج مولا امیرالمومنین با خانم ام البنین از فلسفه خاصی برخوردار بوده و این ازدواج دارای اهدافی بوده که در آینده خود را در عظمت فداکاری فرزندان ام البنین به ویژه حضرت عباس علیه السلام بزرگ پرچمدار امام حسین(ع)به نمایش می گذارد لطفا در خصوص موارد یاد شده توضیحاتی بفرمایید؟
-حضرت علی (ع)قصد ازدواج با دختری از خانواده ای را داشتند که از شجاعان و دلیران عرب باشند لذا با توجه به شناختی که از علم نسب شناختی برادرشان عقیل داشتند از ایشان خواستند تا با مشخصات یاد شده همسری را برای ایشان بیابند.در واقع حضرت علی (ع)حدود بیش از دو دهه قبل از حادثه کربلا مطلع بودند و در واقع با انتخاب چنین بانوی رشیدی به دنبال یاوری برای حسین (ع) در دشت کربلا بودند و این پیش بینی یکی از اعجازهای علم لدنی امام به شمار می رود. زمانی که حضرت عباس علیه السلام متولد می شوند امام علی (ع)ایشان را در آغوش گرفته آستینهای نوزاد را بالا میزنند و در حضور همگان بازوان نوزاد را می بوسند و گریه می کنند ،خانم ام البنین از این حرکت تعجب کرده علت گریه را جویا می شوند ،حضرت علی می فرمایند هنگامی که دستهای نوزاد را دیدم به یاد مصیبتهایش افتادم مادر نوزاد از مصیبتها می پرسد که چیست و چگونه رخ می دهد ،امام علی (ع)می فرمایند این فرزند دستهایش را در راه یاری حسین از دست خواهد داد هنگامی که مادرنوزاد و حاضران از شنیدن این خبر اندوهگین می شوند حضرت خطاب به آنها می فرماید :ای ام البنین ناراحت نشو که فرزندت عباس علیه السلام دارای مقامی بس عظیم نزد خداوند است که پروردگار به جای دستهای بریده اش دو بال در بهشت به او می دهد که با فرشتگان پرواز کند،همچنین روایت شده که مدتی پس از تولد حضرت عباس علیه السلام خانم زینب کبری که بیست سال از ابالفضل(ع)بزرگتر هستند نزد پدرآمده و از محبت قلبی عمیقی که به این نوزاد دارند می گویند حضرت علی (ع)در پاسخ به ایشان میگوید این محبت به آن دلیل است که عباس علیه السلام روزی کفیل یعنی حافظ و نگهبان تو خواهد شد اما تو از او جدا می شوی به این دلیل که در صحرای کربلا عباس علیه السلام بر روی زمین گرم و سوزان با دستهای جدا از هم و عمود آهنین بر سر به شهادت رسیده است
-چرا امام علی (ع) این مولود خجسته را عباس علیه السلام نامیدند و القاب و کنیه هایی که تاریخ از آنها یاد کرده را عنوان نموده با ذکر واقعیتی که در وجود هر یک از این عناوین وجود داشته است؟
-عباس به معنی بسیار ترش رو می باشد امام علی (ع)از آن جهت که می دانستند این نوزاد در آینده در برابر کژیها و باطل می ایستد این نام را برایشان انتخاب کردند و باز هم عباس به معنای(دژم)یعنی شیر بیشه می باشد،همچنین ایشان دارای دو کنیه به نام ابالفضل و ابواقاسم می باشند که فضل و قاسم اسامی فرزندانشان می باشد،اگر چه ایشان فرزندی به نام فضل داشتند و به این کنیه شناخته می شدند اما بزرگان بر این مساله اجماع دارند که حضرت عباس علیه السلام منبع فضیلت و سرچشمه جوشان فیض معنوی بوده اند،یکی از القاب ایشان قمربنی هاشم است به خاطر حسن جمال و قامت سرو گونه ایشان که به لحاظ زیبایی هم در ظاهر آراسته و نیکو صورت بودند هم در باطن،سقای دشت کربلا نیز از القاب ایشان می باشد حضرت عباس علیه السلام در آن شرایط سخت بارها با دلیری به دل لشکر دشمن زده و برای کودکان و زنان حرم آب می آوردند،یکی دیگر از لقبها حامی بانوان بودن ایشان است.ابالفضل در آن روزها ی حوادث کربلا همیشه حامی زنان رسالت بوده اند،همچنین علمدار و سپهسالار بودن لشکر امام حسین از القاب و افتخارات ایشان است زیرا که هر کسی توان ، لیاقت ، شایستگی علمداری و سپهسالاری سپاه را در آن زمان نداشته است،یکی دیگر از القاب ایشان که عام و خاص به آن معتقد هستند باب الحوائج بودن حضرت عباس علیه السلام است هر دردمند و نیازمندی می داند اگر با خلوص دل به در خانه ایشان برود نا امید باز نمی گردد
-با توجه به اینکه حضرت ابالفضل (ع) غیر معصوم هستند ایشان در نگاه و گفتار ائمه از چه جایگاهی برخوردارند؟
امام صادق (ع) با این تعبیر زیبا جایگاه حضرت را اینگونه ترسیم نموده ند :عموی ما ابالفضل دارای بصیرت نافذ و ایمان محکم بود درست است حضرت عباس علیه السلام از عصمت امام معصوم برخوردار نبوده اما دارای چنان عصمتی بوده که هر کسی نمیتواند به این موقعیت و شایستگی نائل شود،با شنیدن این مطالب می توانیم به جایگاه رفیع ایشان پی ببریم که نزد خداوند متعال و ائمه اطهار از چه جایگاهی برخوردار بوده اند،در زیارت نامه ای که از امام صادق (ع)به ما رسیده ایشان باز هم در ثنای حضرت ابالفضل فرمود ه اند که گواهی میدهم که خداوند نام عباس علیه السلام را در علیین بالا برده است برگرفته از آیه 18سوره مطففین که معنای این آیه است:چنان نیست که آنها درباره معاد خیال می کنند بلکه آنچه برای نیکان نوشته شده است در علیین است و تو چه میدانی علیین چیست ،نامه ای است مکتوب و سرنوشتی است حتمی که مقربان درگاه الهی مشاهده اش می کنند:امام صادق مطالب فوق را در شان حضرت عباس علیه السلام فرموده اند:در واقع این آیه قرآن از زبان امام صادق بیانگرآن است که مقام حضرت ابالفضل در علیین بالا رفته است،همچنین امام سجاد (ع)یک جمله بسیار زیبایی درباره حضرت عباس علیه السلام دارند که میفرمایند:خدا رحمت کند عمویم عباس علیه السلام را که نفس خود را ایثار کرد و امتحان خوبی را پس داد و جان خویش را فدای جان برادر کرد تا آنجا که دو دستش را بریدند و خداوند به جای آن دو دست ،دو بال به او عطا فرموه تا در بهشت پرواز کند و برای عمویم عباس علیه السلام نزد خداوند منزلت و مقامی است که تمام شهیدان تا روز قیامت غبطه آن مقام را می خورند،بنابراین همه این مطالب گویای عظمت شخصیت این بزرگوار در تاریخ اسلام در نگاه ائمه معصومین می باشد
-کدام یک از ویژگیهای شخصیتی حضرت عباس علیه السلام از همه بارزتر و ستودنی تر است؟
-ایشان از ویژگیهای بسیاری برخوردارنداما بزرگترین امتیاز ایشان دفاع از دین بوده است،تمام وجودشان را در راه دفاع از دین و اطاعت از امام خود به کار می گیرند تا مطیع امام زمانشان باشند همین مطیع بودن بی چون و چرا هم یکی از امتیازات ویژه ایشان به شمار می رود در حالی که ما در تاریخ افرادی را میبینیم که قبل از رسیدن امام حسین به کربلا حتی به خود اجازه می دهند که ایشان را نصیحت کنند که نرو کشته خواهی شد و...اما حضرت عباس علیه السلام مانند خواهرشان حضرت زینب هرگز به خودشان اجازه نمی دهند کلامی بالاتر از کلام امام بگویند ایشان همواره برای شنیدن و اطاعت کردن سراپا گوش بوده اند ،یکی دیگر از ویژگی های عجیب ایشان این است که هر کس می خواست امام حسین (ع)را ببیند باید با اذن ورود و گذشتن از خیمه حضرت عباس علیه السلام از انجا می توانست عبور کند، حتی در حال حاضر در دشت کربلا ما شاهد حضور همین یادگارها هستیم که با اذن ورود ابالفضل میتوان به محضر امام حسین رسید.اوج عظمت حضرت عباس علیه السلام نجایی نمایان میشود که امام حسین (ع) خطاب به ایشان می فرمایند (جانم به فدایت ای برادر)و همچنین این که در صحبت ائمه همواره به این مساله پرداخته شده که حضرت عباس علیه السلام و حضرت علی اکبر در میان شهدای کربلا مظلومانه به شهادت رسیدند و از همه مهمتر مقام جانبازی ایشان است امیدوارم همگی بتوانیم اززندگی حضرت عباس علیه السلام به عنوان یکی از انسانهای مومن و ایثارگربرای سعادتمان الگو برداری کنیم .
نظر شما