فیلمی مورد استقبال مخاطب قرار می گیرد که فیلمنامه اش از لحاظ ساختاری و روایی برپایه اصل تعلیق واستاندار سینمایی نگاشته شود. امروزه در گفتگو با هنرمنداه سینما یکی از موارد عدم استقبال مخاطب از سینما را عدم فیلمنامه های جذاب و استاندارد مطرح می شود و قصه های تکراری و موضوعات دور از ذهن مخاطب. حال باید دید مشکل فیلمنامه ها از کمبود موضوع در هنگام نگارش است یا نبود فیلمنامه نویس حرفه ای !گزارش ذیل قصد بررسی این موضوع را از نگاه هنرمندان سینما دارد.

حبیب دهقان نسب (بازیگر)

 ما نويسندگان بسيار خوبي در حيطه سينما داريم و همچنين كارگردانان صاحب سبك و انديشه .ولي وقتي يك فيلم نامه براي ساخته شدن بارها بخاطر نظرات مسئولين سينمايي تغيير مي كند و بلاخره مجوز ساخت مي گيرد مسلما آنچه قرار است ساخته شود يك قصه بي روح و بدون جسارت است .

بهزاد خداویسی (بازیگر)

ما فيلم نامه نويس خوب كم داريم .يك مسئله ديگر اينكه در دنيا هيشه از آثا ر ادبي براي سينما استفاده مي كنند. مثلا در كشور فرانسه هيچ نويسنده اي نيست كه كتابش به فيلم بر گردانده نشده باشد ولي ما در ايران نويسندگان بنامي چون محود دولت آبادي / بزرگ علوي و غلامحسين ساعدي و... را داريم كه كمتر از داستان هايشان در سينما بهره برده اند.نمونه خوبي استفاده از ادبيات در سينما مي توان به فيلم سينمايي " ساحره " ساخته داود مير باقري اشلره كرد كه برداشت آزادي بود از قصه " عروسك پشت پرده " صادق هدايت.

علی غفاری (کارگردان)

وضعیت فیلمنامه در سینمای ایران یک فاجعه است به دلیل اینکه آکثر تهیه کنندگان کمترین مبلغ  و ارزش را برای فیلمنامه ها متصور هستند و بیشتر هوش و هواسشان به جذب بازیگران مطرح و گرانقیمت است و حضور بازیگران چهره را ضامن فروش فیلم می دانند نه قصه فیلم .طبیعی است که بخش فیلمنامه در سینما مهجور مانده است

اسماعیل فلاح پور(کارگردان)

فیلمنامه ها اکثرا ضعیف و شتابزده هستند.یکی از دلایلش رقم پایین فیلمنامه هاست.شما دستمزد یک بازیگر متوسط سینما را که حداکثر15 الی20روز درگیر فیلم خواهد بود را با دستمزد خالق یک متن سینمایی و پدیدآورنده قصه اصلی مقایسه کنید و پی به بی پایه بودن آن خواهید برد.نویسنده باید بتواند فرصت کافی برای متن بگذارد و به حقوق وی نیز احترام گذارده شود.مورد دیگر سانسور است که ما متاسفانه نمی توانیم به بسیاری از سوژه ها بپردازیم.سوژه هایی که هم می توانند جذاب باشند و هم جامعه را تشویق به آمدن به سینما ها کنند.هرچقدر سینما از درونیات و مسایل جامعه خود دور باشد تماشاگر را بیشتر از دست خواهد داد.

شقایق فرهانی (بازیگر)

امروزه یک نویسنده فیلمنامه به جای فکر بروی نوشته اش باید فکر اجاره خانه و قسط عقب افتاده اش باشد و هزینه تحصیل کودکش.این نویسنده نمی تواند یک اثر خوب خلق کند.در بیشتر جاهای دنیا هنرمند همه مسائل زندگیش حل است و فقط از او می خواهند که بروی کارش تمرکز داشته باشد.کار هنر کار روحی و فکری است اگر روح هنرمند در فشار باشد قطعا ازاو نمی توان توقع خلق اثری ماندگار داشت و وقتی هنرمند دغدغه  امرار معاش داشته باشد به هر کاری تن دهد  و سفارشی کار می شود .هنر محصول نگاه جدید و خلاقیت است .آیا این گونه هنرمند می توان خلاق باشد؟

چنگیز وثوقی (بازیگر)

اکثر فیلم نامه ها سطحی و بی محتوا و حوصله سر بر هستند به خاطر اینکه برخی از نویسندگان بی حوصله فیلم نامه می نویسند و اهل تحقیق و مطالعه نیستند که شاید این امر بخاطر شرایط بد مالی سینما است.بنا بر حدسیات خودم احساس میکنم نویسندگان با عشق نمی نویسند بلکه برای امرار معاش خود همینطور عشقی هرچه به نظرشان می آید می نویسند. البته نویسندگانی هستند که متمایز از این گفته میباشند که آنها هم در نوشتن دست و بالشان بسته است.