به گزارش قدس آنلاین ،" رکود بازار با جمعیت غیرفعال 40 میلیونی رابطه مستقیم دارد ." این را صبح تهران می نویسد . اما مسوولین خبر از رشد 4 و نیم درصدی اقتصاد و کاهش نرخ تورم می دهند. ما نمیدانیم وقتی نرخ بیکاری افزایش می یابد, جمعیت غیر فعال نیمی از جمعیت کشور ما را تشکیل می دهد و بازار دچار رکود می شود چگونه اقتصاد به رشد 4 و نیم درصدی می رسد؟ آن هم در حالی که  سیاستهای ضد تورمی دولت مدام میزان رکود را افزایش میدهد.

دکتر محمد طاهر احمدی استاد اقتصاد دانشگاه فردوسی مشهد در همین زمینه به خبرنگار قدس آنلاین  می گوید : وقتی در ارتباط با بازار کار بحث می کنیم جمعیت فعال آماده به کار نیروهایی هستند که جهت تامین درآمد و پوشش هزینه های زندگی کار خود را عرضه می کنند. حال اگر نیروی کار نتواند کار خود را واگذار کند و دستمزد مد نظر خود را دریافت نماید، از داشتن درآمد محروم خواهد بود و نیروی کاری که از درآمد محروم باشد تقاضایی برای کالاها و خدمات نخواهد داشت. به عبارت دیگر هر خریداری قبل از این که در بازار خریدی داشته باشد باید بتواند ابتدا فروشش را شکل دهد.  بنابراین وقتی بخش گسترده ای از جمعیت فعال قادر به پیدا کردن کار نباشند به دلیل عدم فروش کالاها دچار بیکاری پنهان یا کاهش ساعات کار و کاهش درآمد می شوند از این رو خریدار کالاها هم نخواهند بود و تقاضا کم می شود و این خود به رکود دامن می زند.

اینها درست اما به گفته یکی از کارشناسان بازار کار "در حال حاضر، بازار کار به دنبال جذب جوانان خلاق و با انگیزه برای واگذاری تصدی های اندک شغلی موجوداست."در حالیکه به گفته مرکز آمار ایران نرخ بیکاری در فصل پاییزسال جاری ۱۰/۵ درصد بوده که نسبت به تابستان افزایش ۱ درصدی نشان می‌دهد.

اما علی ربیعی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی  می گوید: براساس شاخص های مورد بررسی مرکز آمار ایران نرخ بیکاری افزایش نیافته . چرا که به گفته او : این افزایش آمار با احتساب افزوده شدن افراد در حال تحصیل در نظام آموزشی و همچنین زنان خانه دار دارای ظرفیت ورود به بازار کار به علاوه شاغلان مشاغل غیررسمی و به تعبیری افزودن همسایگان بیکاری انجام شده است.

دکتر احمدی می گوید:  از مهم ترین عوامل رشد اقتصاد  افزایش بهره وری است اما افزایش بهره وری عوامل تولید معمولا در کوتاه مدت بسیار اندک است و به تدریج و در مقادیر کم صورت می گیرد. پس رشد 4 و نیم درصدی امسال نمی تواند از محل بهره وری عوامل تولید باشد. لذا بنظر میرسد منبع اصلی  این رشد، استفاده از منابع و امکانات بیشتر مانند نیروی کار, سرمایه و ظرفیت های بیکار است که این خود به معنای افزایش اشتغال این منابع  از جمله نیروی کار است . در نتیجه قاعدتا باید با افزایش رشد اقتصادی آن هم با نرخ قابل توجه 4 و نیم درصد, اشتغال نیز افزایش پیدا کرده و نرخ بیکاری کاهش یافته باشد.

 دکتر عباسعلی لطفی استاد دانشگاه و اقتصادان نیز رشد اقتصادی اعلام شده توسط مسوولین را مورد تردید قرار داده و به قدس انلاین می گوید: رشدی که مسوولین از آن صحبت می کنند مر بوط به آزاد شدن بخشی از پولهای بلوکه شده ایران و تولید بیشتر نفت  و به دنبال آن قراردادهای نفتی است که از 800 هزار بشکه به 2 میلیون رسیده است .

وی ضمن اشاره به رکود و تورم در جامعه ایران  تصریح می کند که نه تنها آمار رشد 4 درصدی آماری غلط است بلکه صرفا شیب تورم کم شده است. 

با این حال دکتر احمدی با اشاره به عواملی که باعث افزایش نرخ بیکاری می شوند, می گوید: این امکان وجود دارد که  تحت تاثیر عواملی بطور همزمان آثار این رشد(رشد اقتصادی) بر نرخ بیکاری خنثی شده و نرخ بیکاری افزایش یابد, از جمله این که نرخ ورود نیروی کار جدید به بازار از نرخ افزایش اشتغال پیشی بگیرد؛ در این صورت بیکاری افزایش پیدا می کند, یا این که ما در فرمولهای تعیین نرخ بیکاری تغییراتی ایجاد کنیم که این تغییرات منجر به کم و زیاد شدن نرخ بیکاری شود.

حال با توجه به این که در بین بیکاران کشور، قشر جوان بیشترین نرخ بیکاری را به خود اختصاص داده‌اند,  کاهش جدی نرخ بیکاری ضروری است چرا که کاهش جدی در نرخ بیکاری مستلزم سرمایه­ گذاری است که با سیاست­ های کوتاه مدت ممکن نیست. این که بگوییم پدیده ای به نام 'جوانان نه شاغل، نه تحصیلکرده و نه صاحب مهارت' صرفا مختص ایران نیست یک توجیه است.لذا اگر به‌منظور اشتغال این افراد برنامه‌ی مناسب تدوین نگردد، شاهد یک سونامی در بازار نیروی کار و افزایش شدید نرخ بیکاری و مضاعف شدن نرخ تورم و بدنبال آن رکود بیشتر بازار در کشور خواهیم بود. به تزريق مسكن‌ها که اکتفا کنیم در كوتاه‌مدت از شدت درد می كاهد اما در نهايت درمان بيماري را پيچيده‌تر و سخت‌تر مي‌كند.