خداوند در باب عذاب افرادی که به این عمل شنیع روی می آورند می فرماید: وَ مَن عادَ فَأولئکَ أَصحابُ النّارِ هُم فیها خالِدُون؛ و کسانی که به (رباخواری) روی می آورند، آنان اهل آتشند و در آن ماندگار خواهند بود.

علاوه بر آیات قرآن کریم، درباره ی عذاب این افراد، ائمه اطهار (عَلیه السَلام) نیز، عذاب هایی سخت را بیان داشته، چنانچه امام صادق (عَلیه السَلام) می فرمایند: رباخوار نمی میرد، مگر این که به نوعی از جنون مبتلا خواهد شد و همچنین پیامبر (صَلی الله عَلیه وَ آله) بیان داشته اند: درهمی که از راه ربا دادن کسب شود، گناه آن بزرگتر از هفتاد بار زنا با محارم می باشد و همچنین فرموده اند: ده صنف از امت من به حالات و صفاتی محشور می شوند که یک عده از آنان «منکسون» هستند که صورت های آنان به روی زمین کشیده می شود و پاها به جانب سرشان است و این رباخواران می باشند.

علاوه بر این از حضرت محمد (صَلی الله عَلیه وَ آله) روایت شده است که ایشان بیان داشته اند: در شب معراج گروهی را مشاهده نمودم که از بزرگی شکم هر چه تلاش می کردند تا از زمین برخیزند، نمی توانستند.

از جبرئیل پرسیدم: اینان چه افرادی هستند؟

جبرئیل عرض کرد: این ها کسانی هستند که ربا می خورند و نمی توانند از جای خویش برخیزند مگر مانند برخاستن کسی که جن زده شده و عقل خود را به کلی از دست داده است و این ها در راه و روش آل فرعونند و هر صبحگاه و شبانگاه بر آتش عرضه می شوند و به وسیله ی آن عذاب های سختی می شوند.

منابع:

1- شیخ صدیق. من لا یحضر الفقیه، ج 4: 365.

2- طبرسی.مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج 10: 643.

3- صادقی تهرانی. الفرقان فی تفسیر القرآن، ج 4: 320.

4- محمدی. جهنم میعادگاه پیروان شیطان: 172.

5- پورقاسم میانجی. خوراک های حلال و حرام: 226- 227.