اباصلت می گوید: از حضرت رضا (عَلیه السَلام) پرسیدم: نظر شما درباره ی این حدیث «اهل ایمان از منازل و مقامات خود در بهشت خدا را زیارت می کنند» چه می باشد؟ و آیا آن به چه صورت است؟

حضرت رضا (علیه السلام) فرمودند: همانا آگاه باش ای باصلت؛ خداوند متعال حضرت محمد (صَلی الله عَلیه وَ آله) را بر تمام مخلوقات، حتی فرشتگان و انبیاء اعظم برتری داده است و بیعت کردن با او را به منزله ی بیعت با خود دانسته و زیارت و دیدار پیامبر را در دنیا و آخرت به منزله ی زیارت و دیدار خود شمرده است، دلیل بر این مدعا آیاتی می باشد که خداوند در آن فرموده: مَن یُطع الرَّسُولُ فَقَد أَطاع الله؛ هر کس از پیامبر پیروی کند، از خدا پیروی کرده است (نساء: آیه 80) و نیز: إِنَّ الَّذین یُبایِعَونکَ إِنَّما یُبایِعُونَ اللهُ یَدُ اللهِ فَوقَ أَیدِیهم؛ کسانی که با تو بیعت می کنند در واقع با خدا بیعت می کنند در واقع با خدا بیعت می کنند و دست خداوند برای بیعت کردن بالای دست آن هاست (فتح: آیه 18) و باید دانست که درجه و مقام پیامبر(صَلی الله عَلیه وَ آله) در بهشت از تمام درجات بالاتر است، پس هر کس از درجه و مقام خود در بهشت، آن حضرت را زیارت کند، خداوند تبارک و تعالی را زیارت نموده است.

اباصلت سپس عرض کرد: ای زاده ی رسول خدا، معنی این روایت چه می باشد «ثواب گفتن لا اله الا الله نظر کردن به وجه و صورت خداوند است»؟

حضرت فرمودند: ای اباصلت، بدان که هر کس خداوند را دارای صورت و چهره ای همانند صورت مخلوقین بداند، کافر است و وجه و چهره ی خدا؛ انبیاء و پیامبر و حجت های او می باشند. آنان کسانی می باشند که مردم توسط آنان به سوی خدا و دین و معرفت او رو می آورند و خداوند می فرماید:

هر کس بر روی زمین است از بین خواهد رفت و وجه با عظمت و کریم پروردگارت باقی می ماند (قصص: آیه 88)، پس نگاه کردن به پیامبران الهی و حجت های خداوند در مقامات و درجاتشان، در روز قیامت برای اهل ایمان ثواب بزرگی می باشد، و رسول خدا خود فرموده: هر کس اهل بیت و خاندان مرا دوست نداشته باشد، در روز قیامت نه او مرا می بیند و نه من او را.

پس ای اباصلت بدان که خداوند تبارک و تعالی جا و مکان ندارد و با چشم دیده نمی شود و با افکار و عقول نمی توان به عمق او دست یافت.

منابع:

1- الاحتجاج، ج 2: 409.

2- گنجینه نور: 35، 37.