ضرورتی که باعنوان افزایش کیفیت کالای ایرانی منوط  به  فراهم کردن زیرساختها و از بین بردن موانعی است که تولید را نشانه رفته است. در واقع حمایت از تولید و ارتقای کالای ایرانی که یکی از مباحث مورد نظر مقام معظم رهبری است، به اقدامهایی نیاز دارد که در اولویت آنها  فعالیتهای حمایتی مستقیم مطرح می‌باشد.  از آنجا که مدیریت منابع مالی، بزرگترین چالش واحدهای تولیدی کشور به شمار می‌رود ، میزان  دسترسی به  منابع و نرخ بالای منابع  یکی از چالشهای اصلی تولید ایرانی است که کیفیت آن را متأثر می‌کند. موضوع سهولت صدور مجوزها و فضای کسب و کار نیز در کیفیت تولید و تولید بیشتر تأثیرگذار است، به نحوی که هر چه به فضای کسب و کار کمک شود و روان سازی این  فضا مورد توجه قرار گیرد، مسلماً در تسهیل امور تولید کالای با کیفیت گامهایی برداشته می‌شود .در بحث حمایتهای مستقیم، موضوعات دیگری از جمله ساماندهی امور قوانین و مقررات که  فضای حمایتهای مستقیم را پوشش می‌دهد، باید مورد نظر قرار داد .از سویی دیگر حوزه حمایت از تولید ملی  یکی از زمینه های مهمی است که اگر مورد توجه مسؤولان قرار نگیرد قاچاق کالا در کشور به رشد صعودی خود ادامه می‌دهد.  آمارها نشان‌دهنده آن است که  سالانه 20 تا 25میلیون دلار کالای قاچاق به کشور وارد می‌شود که میزان آن بیش از فروش نفت خام است و این   آثار مخربی را بر حوزه فعالیتهای تولیدی کشور وارد می‌کند و بشدت برای واحدهای تولیدی داخل چالش ایجاد کرده است . نکته مهمتر اینکه در حال حاضر  نرخ تأمین مالی وامهای بانکی داخلی چهار تا پنج برابر متوسط نرخ تامین مالی کشورهای همسایه است و این اثر نامطلوبی بر نوع رقابت واحدهای تولیدی ایران با کشورهای  دیگربر جا می‌گذارد. واحدهای ایرانی که وامهای تولیدی می‌گیرند، سالانه موظفند سود 25درصدی به بانکها بپردازند، در حالی که  در کشورهای همسایه این ارقام  تک رقمی و حدود 6 درصد است. مسلماً در این شرایط امکان رقابت برای واحدهای تولیدی وجود ندارد، بنابراین لازم است گامهای زیرساختی چون نرخ تأمین مالی به شکلی در اقتصاد مدیریت شود تا امکان رقابت را برای واحدهای تولیدی به همراه داشته باشد. بنابراین در بحث حمایت از تولید، کیفیت را باید به نحوی مدیریت کنیم که بتدریج  کیفیت مطلوب  را به دست آورد، در غیر این صورت در کوتاه مدت امکان رقابت با کیفیت بالا به دلیل متفاوت بودن نرخ تمام شده برای تولیدکننده داخلی وجود نداشته و شاید به شکلی امکان رقابت هم از او سلب شود. در واقع اگر بخواهیم به صورت مطلق کالای ایرانی را با مشابه خارجی مقایسه کنیم دچار شتاب‌زدگی شده‌ایم، به دلیل اینکه در مرحله اول ارتقای کالای ایرانی و یکسان کردن کیفیت کالای ایرانی با خارجی  کار سختی است،  بنابراین  با توجه به شرایط خاص کشور و تحریمهای بین‌المللی باید فضای کسب و کار و مواد اولیه داخلی را متفاوت از رقبای خارجی دانست . به هر حال در بحث اقتصاد مقاومتی اولویت اصلی را باید به حمایت از تولید اختصاص دهیم . آن هم در  فرایند تدریجی تا بتوان براساس حمایتهایی که صورت می‌گیرد، امکان ادامه رقابت را در سطوح بالاتر فراهم کرد؛ زیرا به صورت کوتاه مدت این تحول امکان‌پذیر نیست، اما در میان مدت و بلندمدت موضوع مسلماً دست یافتنی است.  
* نماینده مجلس