هت تریک ایران در شکست 3 بر یک در رقابت لیگ جهانی 2015 در حالی رقم خورد که ایران از 2 بازی ابتدایی خود برابر آمریکا نیز همین نتیجه را دشت کرده بود و در سومین دیدار خارج از خانه خود نیز همان نتایج را مقابل لهستان در خانه حریف تکرار نمود.

تیم ملی والیبال ایران اگرچه نمایشی بهتر نسبت به 2 دیدار خود برابر آمریکا در بازی اولش مقابل لهستان داشت اما هنوز با تیمی که سال گذشته در لیگ جهانی دیدیم فاصله قابل توجهی دارد. هرچند که والیبالیست های ایرانی در تمامی دیدارهای خارج از خانه خود جز برزیل در لیگ سال قبل بازنده از بازی بیرون آمدند اما نتایج را اگر نگاهی بیندازیم اکثر آنها با شکست 3 بر 2 برای ملی پوشان کشورمان همراه بوده و این یعنی کسب حداقل امتیاز و کسر یک امتیاز از مجموع امتیازات حریفانی که باید با آنها دوره ای بازی کنیم. در حال حاضر و تا قبل از بازی چهارم تیم ملی والیبال کشورمان در لیگ جهانی جز 3 ست که از مجموع 12 ستی که والیبالیست های کشورمان به میدان رفتند چیزی برای گفتن در برابر 2 تیم همگروه خود نداشتند. اوج آن هم به بازی دوم ایران و آمریکا برمی گردد که 2 ست را با نتیجه افتضاح 25 بر 16 واگذار کردیم این یعنی فاصله تیم ملی 2015 با 2014 خیلی بیشتر از آنی است که فکرش را می کنیم.

اینکه چه اتفاقی می افتد تیمی که به فاصله یکی دو ماه از همراهی کواچ در لیگ جهانی 2014 می تواند روند رو به رشد خود را ادامه دهد و پدیده لیگ جهانی شود و عنوان چهارمی را به دست آورد خود جای سؤال دارد؟ شاید اصلی ترین دلیل آن را بتوان در وجود روح تمرینات و تاکتیک های ولاسکو بزرگ در تیم ملی جست. ملی پوشان ایران با همان سبک و سیاق ولاسکویی پا به عرصه رقابت های لیگ جهانی 2014 گذاشتند و نتیجه هم گرفتند اما لیگ جهانی 2015 که شروع نشده دیدیم که اکثر ملی پوشان از دشوار بودن شرایط سخن به میان آوردند و سختی کارشان در رقابت های پیش رو .این خود یعنی اولین گام در جهت عدم نتیجه گیری . ولاسکو بزرگترین کاری که برای والیبال ایران انجام داد این بود که روح بزرگی و احساس خود بزرگ بینی را در بین والیبالیست های کشورمان پرورش داد. کاری که تا اینجا بوبان از عهده آن بر نیامده و نتوانسته راه استاد ولاسکو را به خوبی بپیماید.

نکته دوم اینکه کواچ تا اینجا نتوانسته به آن برسد این است که به لحاظ تاکتیکی سیستمی تکراری و قابل پیش بینی برای حریفانش در هر بازی رو می کند و تنوع در سیستم بازی تیم ملی به مانند زمان ولاسکو وجود ندارد . سر در گم بودن کواچ برای ارنج بازیکنان تیم ملی در 3 بازی گذشته را مرور کنید به خوبی به این نکته واقف خواهید بود. به بازی‌های زمان ولاسکو هم اگر برگردیم خواهیم دید که هر بازی یا ست از آن با هم تفاوت زیادی دارد که این خود باعث سردرگم ماندن حریفان و راحت تر شدن شرایط برای پیاده کردن تاکتیک های مد نظر کادر فنی است.

به واقع باید گفت ولاسکو شطرنج باز خوبی در میدان والیبال بود که با استفاده از مهره هایی که در اختیار داشت هر حریفی را با مشکل مواجه می ساخت. نمونه این حرکت را تا حدودی می توان در ست های سوم 3 دیدار گذشته دید . دیدیم که کواچ با تغییر تاکتیک هایی که داد در کنار بهره گیری از توانایی های نیمکتش حتی توانست حریف را به زانو در آورد.

نکته سوم اینکه در 3 دیدار گذشته تیم ملی ضعف در دریافت ها خصوصا دریافت های عقب زمین به خوبی مشهود بود هر تیمی که نتواند دریافت درستی داشته باشد نمی تواند شرایط را برای پاسور تیم که مغز متفکر آن است فراهم نماید و تیم در تنوع حملات و تاکتیک های حمله ای هم به مشکل می خورد. از این که بگذریم سیستم دفاعی روی تور تیم ملی مشکل اصلی و اساسی دیگری است که تیم ملی والیبال ایران باید برای بهبود شرایطش در ادامه رقابت های لیگ جهانی چاره ای جز مرتفع ساختن آن ندارد. آمار بازی اول تیم ملی والیبال ایران برابر لهستان را که نگاهی می اندازیم به واقعیتی تلخ می رسیم .تنها یک دفاع در 2 ست و رد و بدل شدن 92 امتیاز این یعنی یک ضعف بزرگ برای تیمی که در بالاترین سطح رقابت های والیبال دنیا بازی می کند.

برگردیم به لیگ 2014 دریافت های بی نقص فرهاد ظریف به عنوان لیبرو تیم ملی و رساندن توپ سالم برای سعید معروف و هنرمندی کاپیتان تیم ملی در ساختن پاس های متنوع همه چیز را برای به زانو در آمدن حریفان تیم ملی فراهم می ساخت ضمن اینکه دفاع روی تور محمد موسوی ، فرهاد قائمی ، مجتبی میرزاجانپور و عادل غلامی انسجام و قوام بهتر و بیشتری از لیگ پیش رو داشت و پوشش مناسب و خوبی برای گرفتن امتیاز از حریفان می داد.

اگر تا اینجای رقابت های لیگ جهانی تیم ملی والیبال ایران نتوانسته نتایجی در خور انتظار کسب کند بر می گردد به اینکه اول حریفان کشورمان به شناخت کامل و خوبی نسبت به بازیکنان و توانایی های تیم ملی رسیده اند دوم اینکه کادر فنی تیم ملی نتوانسته برنامه های تاکتیکی مناسب با شرایط هر بازی وضع کند و با تاکتیک و برنامه ای از پیش تعیین شده و قابل پیش بینی برابر حریفانش ظاهر شود. کافی بود کادر فنی تیم ملی نتایج بازی های تدارکاتی با فنلاند و اینکه این تیم چطور توانست ایران را با شکست روبه رو سازد را آنالیز  می کرد تا به آنچه که امروز گرفتارش شده دچار نشود.