خبر جدایی قطعی استیون جرارد از لیورپول و انتقال او به لوس آنجلس گلکسی در اوایل ماه ژانویه اعلام شد. جرارد که در مرسی ساید در خانواده‌ای از هواداران دوآتشه لیورپول متولد شده بود، در تیم جوانان این تیم رشد کرد و اولین قرارداد رسمی‌اش را با این تیم سال 1997 منعقد کرد. او بعد از 17 سال و بدون اینکه با لیورپول جام قهرمانی لیگ برتر را بالای سر ببرد، از این تیم جدا شد. اما استیوی خاطره شیرینی از جام قهرمانی لیگ قهرمانان سال 2005 را در کلکسیون افتخاراتش با لیورپول ثبت کرده است. با این حال در کالیفرنیا خیلی‌ها حتی او را نمی‌شناسند و خبرنگاران آمریکایی در تمرینات گلکسی از یکدیگر می‌خواهند که جرارد را با دست به آنها نشان دهند.

دومین جدایی پرسروصدای سال 2015 خداحافظی چابی ارناندس با بارسلونا بود. چابی از محصولات لاماسیا و یکی از نمادهای اصلی سبک تیکی تاکای بارسا و تیم ملی کشورش به شمار می‌رود. چابی با بارسلونا به هر افتخار ممکن در سطح باشگاهی دست یافته و از نگاه خیلی‌ها حتی شایسته دریافت توپ طلایی است که چهار بار به لیونل مسی تعلق گرفته است. او با قهرمانی در چمپیونزلیگ در حالی که دیگر ستاره اصلی تیمش نبوده و بیشتر بازی‌ها را از روی نیمکت دنبال می‌کرد، در 35 سالگی از بارسلونا جدا شد و به پول‌های بی‌حساب و کتاب قطری‌ها و باشگاه السعد جواب مثبت داد.

پتر چک، سنگربان چندین و چند ساله چلسی هم در این تابستان تصمیم عجیبی گرفت. او که از نیمکت نشینی و جانشین کورتوا بودن خسته شده بود، به تیم رقیب یعنی آرسنال پیوست. چک اهل لندن و یا یک انگلیسی نیست و حتی فوتبالش را در چلسی هم شروع نکرده است. او از ویکتوریا پلزن آمده و پیش از پوشیدن پیراهن چلسی با چهار تیم دیگر در میدانهای مختلف ظاهر شده، ولی سنگربان اهل جمهوری چک از سال 2004 تا 2015 برای 11 سال از سنگر آبی پوشان دفاع کرده بود. او بعد از قهرمانی در لیگ برتر و در حالی که کمترین نقش را در این قهرمانی ایفا کرده بود، راهی آرسنال شد. چک حتی از هواداران چلسی هم خداحافظی نکرد و حالا باید دید در نبردهای دو تیم در استمفوردبریج چگونه از او استقبال می‌شود.

شواین اشتایگرهم بعد از 17 سال حضور در بایرن مونیخ از باواریایی‌ها خداحافظی کرد. او با اینکه یکی از بازیکنان باسابقه این تیم به شمار می‌رفت، هرگز کاپیتان بایرن نبود و لام همیشه به او اولویت داشت. نکته عجیب در خداحافظی او این است که شواینی تنها 30 سال سن دارد و با اینکه با افت چشمگیری روبه‌رو شده، همچنان یکی از بهترین هافبک‌های فوتبال دنیاست. او در من یونایتد با فن خال که پیشتر در بایرن او را تمرین داده، دوباره همکاری خواهد داشت. در مونیخ هواداران به جدایی او از این تیم به چشم خیانت نگریستند.

اما دردناک‌ترین جدایی سال 2015 مربوط به وداع ایکر کاسیاس با رئال مادرید بود. او بعد از 25 سال با برنابئو خداحافظی کرد و به پورتو پیوست. کاسیاس در سالهای آخر حضورش در این تیم به دلیل اشتباه‌های باورنکردنی در بازی‌های مهم با سوت‌های مکرر هواداران و دلخوری‌های فراوان در تیم روبه‌رو بود.در واقع رئال مادرید به نوعی می‌خواست از شر او رهایی یابد و برای همین راه حلی برای فسخ قرارداد کاسیاس پیدا کرد. خیلی‌ها معتقدند که کاسیاس بعد از 25 سال شایسته رفتاری متفاوت از سوی مسؤولان تیم بود. او دو فصل در پورتو توپ می‌زند و همچنان در لیگ قهرمانان اروپا بازی خواهد کرد.