به گزارش قدس آنلاین ، تروریسم و افراطی گری از دغدغه های و چالش های فراروی جهان در قرن بیست و یک محسوب می شود. آغاز این قرن مصادف بود با حادثه ۱۱ سپتامبر که نقطه عطفی در تحولات بین الملل محسوب می گردد. "جرج بوش" رئیس جمهور پیشین امریکا با دکترین مقابله با تروریسم به منطقه خاورمیانه لشکر کشید. اسلام هراسی محور این مبارزه قرار گرفت و ایران هراسی نیز در پی حادثه ۱۱ سپتامبر اوج گرفت و اسلام به عنوان دین خشونت از سوی غرب معرفی شد.
قدس آنلاین مذاکرات هسته ای و ترتیبات امنیتی منطقه را در گفتگو با دکتر سید مجید تفرشی خامنه مدرس و کارشناس امور سیاسی و حقوقی در میان گذاشته است.
- مذاکرات هسته ای به درازا کشیده شده و بالاخره امروز حسب اعلام خبرگزاری های توافقی حاصل است نظر شما در خصوص روند مذاکرات چیست؟
- روند حاکم بر مذاکرات خصوصاً بعد از قرائت شفاهی بیانیه لوزان نماد موفقیت استراتژی شفافیت و انعطاف هدفمند جمهوری اسلامی ایران در برابر سیاه نمایی و توهمات هدفمند برخی از اعضا گروه 1+5 می باشد. در این میان مبنا قرار گرفتن فتوی مقام رهبری در حرمت ساخت و بکارگیری تسلیحات هسته ای و حمایت بی بدیل ایشان از تیم مذاکره کننده در مجموع فضای مذاکرات را به نفع کشورمان تغییر داد. در این میان نباید نقش مجالس کشورها و صدور قطعنامه بعدی شورای امنیت با هدف تائید متون مذاکره شده را فراموش کرد.
- چرا وزیر امور خارجه ایران به کرات اراده سیاسی طرف مقابل را تنها راه حل به انجام رسیدن این مذاکرات دانسته است؟
-دلیل این امر عدم وجود نقض یا قصور حقوقی منبعث از عملکرد کشورمان در فعالیتهای صلح آمیز هسته ای خود می باشد. تحولات گسترده حاکم بر جهان خصوصاً در منطقه خاورمیانه و نضج بازیگران تاثیر گذار غیردولتی، دستگاه های اطلاعاتی آمریکا را وادار به بازنگری هزینه ها و ارزش افزوده شاخص های منتج به ایجاد بی ثباتی در دیگر کشورهای جهان نموده است. در دو دهه اخیر شورای امنیت به رهبری آمریکا و گروه غرب به کرات آثار فرا منطقه ای وقوع مخاصمات مسلحانه و حرکتهای تروریستی را 
مصداق تهدید صلح و امنیت بین المللی (منجمله تهدید آمریکا و اروپا) دانسته و بر اساس ماده 39 منشور ملل متحد وارد موضوع شده است. مفروض قرار گرفتن ملاحظه فوق از یک سو و آگاهی آمریکا از ضعف حکومتهای غیرمردم سالار منطقه و در راس آنها رژیم آل سعود از سوی دیگر طبیعتاً موجب کاهش منافع ناشی از پیگیری سناریوی ایران هراسی و موضوع هسته ای کشورمان بعنوان ابزاری در این راستا شده است. امروز برای دستگاه های اطلاعاتی آمریکا چیستی کارشکنی آل سعود در قضیه هسته ای و همکاری بی بدیل آنها با اسرائیل رمزگشایی شده است. خاستگاه این همکاریها نه توهماتی چون شکل گیری هلال شیعی بلکه هراس از خیمه زدن طوفان بیداری اسلامی پشت مرزهای حجاز است. طوفانی که نه آمریکا و نه اسرائیل یارای توقف آنرا ندارند. نتیجتاً اینکه موضوع هسته ای کشورمان به دلیل گره خوردن با ترتیبات امنیتی منطقه از مسیر حقوقی خود خارج شده و همانطور که وزیر خارجه اظهار داشته راهکاری جز انشاء اراده سیاسی ندارد.
- به نظر شما علت دخالت اسرائیل در موضوع هسته ای چیست؟
مقامات اسرائیلی به دلیل عدم موفقیت در اثبات هویت خود در طول 65 سال گذشته، خصوصاً عدم شناسایی توسط ملتهای منطقه کماکان سیاست اسلاف خود یعنی مظلوم نمایی و انحرف وجدان جامعه جهانی از واقعیتهای حاکم بر فلسطین را آنهم با منطق ماکیاولی سرلوحه کار خویش قرار داده و طبیعتاً هر ظرفیتی اعم از ایران هراسی، موضوع هسته ای، نضج تروریسم دولتی و کشتار ملت فلسطین برایش جذاب است. امروز نقض فاحش و سیستماتیک حقوق بشر و حقوق بشر دوستانه بین المللی و بی توجهی به قطعنامه های مجمع عمومی و شورای امنیت برای اسرائیلیها امری عادی تلقی می شود.
نکته مهم افزایش ضریب اثر گذاری وجدان جامعه بین الملل بر فرآیند تصمیم سازی های کلان بین المللی خصوصاً در دهه اخیر است. بعنوان مثال به زعم تلاش و هزینه فراوان صهیونیستها اعضای اتحادیه اروپا نیز زیر فشار اتباع و سازمانهای مردم نهاد خویش مجبور به شناسایی حقوق دولت و ملت فلسطین شده اند. امروز شاهد شکست پروژه محو فلسطین بوده و مطالبه حقوق آوارگان فلسطینی همانند پرونده هسته ای کشورمان به نقطه غیر قابل بازگشتی رسیده است. در این میان تداوم حمایت آمریکا از سیاستهای سلطه طلبانه، کشتار، ترور و تخریب اسرائیلیها موجب افزایش چشمگیر هزینه ها و کاهش اعتبار و امنیت ملی این کشور در مقایسه با ده های 50 تا 90 میلادی شده است. اسرائیلیها به درستی به این جمع بندی رسیده اند که موفقیت ایران و گروه 1+5 ظرفیت مناسب در راستای جهانشمولی معاهده ان پی تی و تحقق خاورمیانه عاری از تسلیحات هسته ای می باشد. این امر به هیچ وجه خوشآیند اسرائیل بعنوان تنها قدرت برخوردار از تسلیحات هسته ای در منطقه خاورمیانه نیست.
- تاثیر این مذاکرات بر روابط ایران و آمریکا را چگونه می بینید؟
امروزه شاهد ارتقاء توان ملتها، شخصیتهای غیرسیاسی و سازمانهای غیردولتی مردم نهاد در فرآیند تصمیم سازیها و ترتیبات کلان کلیه کشورهای جهان بوده و آمریکا نیز از این قاعده مستثنی نیست. احترام متقابل حاکم بر رفتار دو ملت ایران و آمریکا بعنوان مثال برگزاری بدون حاشیه مسابقاتی چون والیبال، فوتبال، کشتی و ... با حضور دهها هزار تماشاگر در استادیومها و ورزشگاه های دو کشور، نماد دشمنی دولتمردان و نه ملت آمریکا با ایران است. دشمنی فوق نهادینه شده و اظهار نظر در مورد تغییر این سیاست بعد از توافق هسته ای نیازمند زمان و بررسی سیاستهای اقدامی آنها در آینده است. چگونگی لغو تحریمها و نقش 1+5 خصوصاً آمریکائیها در ساماندهی اقتصاد ایران، نحوه کمک به افزایش توان کشورمان در بازسازی زیرساختهای اقتصادی و حوزه های مهمی چون اشتغال زایی و کاهش تورم در کنار همسویی با تلاش های کشورمان در کاهش حداکثری چالش های منطقه خاورمیانه شاخص مهمی در سنجش عیار این موافتنامه و قولهای فراوان داده شده است. همزمانی آزادی بخشی از دارائیهای ارزی کشورمان در طول سال گذشته به دلیل انعطاف فوق العاده در طول مذاکرات با سقوط قیمت نفت و کاهش درآمدهای ارزی کشورمان و البته بروز چالشهایی چون داعش موارد مهم و تلخی بودکه هرگز نباید آنرا فراموش کنیم.
- آیا بعنوان نکته پایانی مطلبی دارید؟
ظرفیت این مذاکرات در صورت حصول نتیجه و حتی عبور متن مورد توافق از فیلتر مجالس دو کشور در خوشبینانه ترین وجه ممکن گشایش فصل جدیدی در روابط خارجی کشورمان و ظرفیتی برای مورد توجه قرار دادن حل و فصل سایر معضلات منطقه محسوب شده و بزرگ نمایی در این قضیه توهمی هزینه بر خواهد بود. ملت ایران حسن نیت و نه امتیاز گیری طرف غربی در مذاکرات 20 ماه گذشته را از منظر کاهش ضریب کیفی و کمی دشمنی ها و نه لفاظی های آنها ارزیابی خواهند نمود.
بدون شک در کسب این موفقیت انشالله تاثیر گذار در ارتقاء جایگاه اقتصادی و سیاسی ایران طیف گسترده ای اعم از مقام معظم رهبری، سرداران جان بر کفی چون سلیمانی، شهدای هسته ای، برخی از نمایندگان فهیم مجلس شورای اسلامی، تیم های قبلی مذاکره کننده و از همه مهمتر ملت بزرگ ایران سهیم بوده اند. کمترین دست آورد توافق احتمالی حاصله توسط تیم فهیم مذاکره کننده که برخی اعضای آن در تیم های قبلی نیز حضور داشتند، تثبیت صداقت کشورمان در عدم تلاش برای دستیابی به تسلیحات هسته ای از ابتدای شروع این سناریو تا کنون بوده و امید است ظرفیت حاصل از دستاورد فوق به جای بازی های سیاسی تجربه و زمینه ای برای ارتقاء حداکثری وحدت ملی و شعور سیاسی مسئولین و تصمیم سازان کشورمان گردد.
نظر شما