به گزارش قدس انلاین، در نظر علمای دینی هر گناه (کبیره یا صغیره) از آنجا که مخالفت با فرمان خداوند است به خودی خود گناهی بزرگ است. مقیاس کوچک و بزرگ بودن گناه این نیست که آن را نسبت به ساحت مقدّس خداوند بسنجیم؛ زیرا براساس این سنجش همه گناهان، کبیره است. این تقسیم نظر به سنجش یک دسته از گناهان نسبت به دسته دیگر است. در این سنجش عموم گناهان دو دسته ‏اند: گناهان کبیره؛ گناهان صغیره.

در این باره نقل شده است که روزی عمرو بن عبید بر امام صادق (علیه السلام) وارد شد و پس از سلام در محضر ایشان نشست و این آیه را تلاوت نمود: الذین یجتنبون کبائر الاثم و الفواحش؛ کسانی که از گناهان بزرگ و اعمال زشت پرهیز می کنند و سپس ساکت شد.

امام صادق (علیه السلام) پرسید: چرا ساکت شدی؟

عمرو عرض کرد سرورم آیا ممکن است گناهان کبیره که در قرآن اشاره شده است را برایم ذکر فرمایید؟ پس حضرت فرمودند: همانا گناهان کبیره به قرار زیر است:

1ـ شرک به خداوند زیرا در قرآن آمده است: کسی که به خداوند مشرک شود، پس به راستی که خداوند بهشت را براو حرام کرده جایگاه او آتش است و برای ستمکاران یاری نخواهد بود (مائده:آیه 72).

2ـ نا امیدی و یأس از رحمت خداوند چرا که آمده است از رحمت خداوند مایوس نمی شوند، مگر گروه کافران.

3- عاق والدین زیر ا خداوند متعال عاق والدین را جبارشقی خوانده است. چنانکه حضرت عیسی (علیه السلام) زمانی که در آغوش مادر لب به سخن گشود وخود را معرفی نمود گفت خداوند مرا به نماز و زکات سفارش نمود و  امر کرد که نسبت به مادرم نیکی نمایم و جبار و شقی نباشم؛ و برا بوالدتی و لم یجعلنی جبارا شقیا (مریم:آیه 32)

4- آدم کشی و قتل نفس؛ چرا که در قرآن کریم آمده است: کسی که مومنی را از روی عمد به قتل برساند، کیفر او جهنم است و مورد لعن خداوند خواهد بود و خداوند برای او عذابی بزرگ مهیا نموده است (نساء آیه 93).

5- تهمت به زنان پاکدامن و مومن؛ چراکه هرکس به این زنان تهمت بزنند در دنیا و آخرت مورد لعنت خداوند خواهد بود و برای آنان عذابی بزرگ است (نور آیه 23)

6- خوردن مال یتیم؛ چرا که در این باره آمده است به راستی کسانی که اموال یتیمان را از روی ستم بخورند، به تحقیق در دلهایشان آتش قرار خواهد گرفت و برای آنان بد جایگاهی خواهد بود.

7- فرار از جنگ؛ زیرا خداوند می فرماید: هر کس در آن هنگام به آنان پشت کند، مگر آن که هدفش کناره گیری از میدان برای حمله ی مجدد و یا به قصد پیوسته گروهی از مجاهدان بوده باشد، چنین کسی به غضب خدا گرفتار خواهد شد و جایگاه او جهنم است (انفال آیه 16).

8- ربا خواری، چرا که در این باره آمده است کسانی که ربا می خورند در قیامت بر نمی خیزند مگر مانند کسانی که بر اثر تماس با شیطان دیوانه شده و نمی توانند تعادل خود را حفظ کنند (بقره آیه 275)

9- زنا؛ زیرا خداوند می فرماید: بندگان خاص خداوند زنا نمی کنند و هر کس چنین کند مجازات سختی خواهد دید همانا عذاب او در قیامت مضاعف می گردد و پیوسته با خواری و در آن خواهد ماند مگر کسی که توبه کند (فرقان آیه 68).

10- قسم و پیمان دروغ؛ چرا که در این باره آمده است: کسانی که پیمان الهی و سوگند های خود را به بهای ناچیزی می فروشند، آنان بهره ای درآخرت خواهند داشت (آل عمران آیه77).

11- شرابخواری؛ چرا که در این باره خداوند فرموده است: ای کسانی که ایمان آورده اید، شراب و قمار از کار های شیطان است، پس از آنها دوری کنید تا رستگار شوید (مائده آیه 90).

وقتی امام صادق (علیه السلام) این موارد را به عنوان گناه کبیره بیان فرمودند، عمرو بن عبید برخاست و در حالی که از گریه فریاد می زد گفت: هلاک شده است کسی که با رای و نظر خود چیزی بگوید و درباره ی علم و فضیلت شما تردید داشته باشد.

منابع

1ـ کلینی، کافی ،ج :2 285.

2ـ صمدی؛ آثار گناه در زندگی و راه جبران: 266- 268.