به گزارش سرویس اجتماعی قدس‌آنلاین، «گروه‌های فشار» در هیچ کجای دنیا به رسمیت شناخته نمی‌شوند و نزد افکار عمومی محبوبیتی ندارند و معمولاً اقدامات آنها در رسانه‌ها و نیز بیانیه‌های دولتی محکوم می‌شود با وجود این در عمل نمی‌توان حضور این گروه‌های جنجالی را که با مافیای قدرت در ارتباط بوده و برای تأمین منافع باندهای سیاسی و اقتصادی دست به خشونت می‌زنند، نادیده گرفت.

همه کشورها ادعا می‌کنند در حال مبارزه با «گروه‌های فشار» هستند و با آنها سر آشتی ندارند هر چند که رسوایی‌های گاه و بی‌گاه از پیوند احزاب و مافیای قدرت سیاسی و اقتصادی با این گروه‌ها پرده بر می‌دارد.

در این میان ژاپنی‌ها رویکرد متفاوتی در پیش گرفته‌اند و با تشکیل «گروه‌های فشار» رسمی حقوق‌بگیر در پی حل بخشی از مشکلات سیستم حمل و نقل عمومی خود هستند!

یکی از گسترده‌ترین و شلوغ‌ترین شبکه‌های حمل و نقل ریلی دنیا با مشارکت بیشتر از 100 شرکت خصوصی در ژاپن فعالیت می‌کند که با عملکرد پیچیده و البته دقیق خود در سال 2006 افزون بر 22.24 میلیارد مسافر را جابه‌جا می‌کند. معجزه مدیریت ژاپنی در حمل و نقل این تعداد مسافر هنگامی آشکارتر می‌شود که عملکرد شبکه ریلی 27 هزار و 268 کیلومتری ژاپن را با نمونه آلمانی آن به طول 40 هزار کیلومتر مقایسه کنید.

گستره شبکه ریلی ژاپنی‌ها حدود 67 درصد شبکه حمل و نقل ریلی آلمان است با وجود این بر پایه آمار سال مالی 2006، ژاپن با شبکه‌ای 33 درصد کوچکتر از راه‌آهن آلمان، تنها در بخش جابه‌جایی مسافر دستاوردی ۱۱ برابر آلمانی‌ها با میانگین سالانه حمل و نقل 2.2 میلیارد مسافر(بر اساس آمار سال مالی 2006) داشته‌اند!

نگاهی به فهرست شلوغ‌ترین و پرترافیک‌ترین ایستگاه‌های راه‌آهن دنیا نشان می‌دهد که از میان 50 ایستگاهی که در صدر این لیست خودنمایی می‌کنند 46 ایستگاه در ژاپن واقع شده است.

گفتنی است برخلاف اروپا، بخش عمده بارگذاری ترافیک مسافر در ژاپن بر روی قطارهای حومه و برون شهری است. از سویی اغلب شهرهای ژاپن، مونوریل و تراموای خیابانی نیز دارند. در کنار این سرویس‌های حمل و نقل باید به متروی زیرزمینی شهرهایی مانند فوکوکا، کوبه، کیوتو، ناگویا، اوساکا، ساپورو ، سندایی، توکیو و یوکوهاما نیز اشاره کرد.

ژاپنی‌ها در زمینه حمل و نقل ریلی پر سرعت که به «شینکانسن» یا «قطار گلوله‌ای» مشهور است و شهرهای بزرگ این کشور را با سرعت حدود 320 کیلومتر در ساعت به یکدیگر پیوند می‌دهد، نیز پیشتاز هستند.

مرور این آمار و اطلاعات برای رازگشایی از اهمیت حمل و نقل ریلی در کشور چشم‌بادامی‌ها بود تا از این رهگذر نقش «مأموران فشار» در ایستگاه‌های قطار و مترو روشن‌تر شود.

مأموران یا گروه‌های فشار در ایستگاه‌های راه‌آهن و مترو وظیفه دارند تا در «ساعت شلوغی» بامدادی و شامگاهی که اوج رفت و آمد مسافر است با فشار دادن مسافران بیرون مانده از واگن‌ها، امکان سوار شدن شمار بیشتری مسافر را فراهم آورند.

«مأموران فشار» نخستین بار در ایستگاه شینجوکو با عنوان «کادر مرتب کردن مسافران» به کار گرفته شدند و بیشتر دانشجویانی بودند که به صورت پاره‌وقت کار می‌کردند. اما اکنون این وظیفه مهم به کارکنان تمام‌وقت ایستگاه‌ها و نیز کارگران پاره‌وقت کمکی سپرده شده که در بیشتر خطوط ریلی در «ساعت شلوغی» جلب نظر می‌کنند. این افراد «اوشیا» یا «نیروی فشار» نامیده می‌شوند.

با این وصف می‌بینید که «گروه‌های فشار» ژاپنی بر خلاف تصویر جهانی که از «نیروهای فشار» وجود دارد کاملاٌ در خدمت منافع عمومی و برای تسهیل حمل و نقل مسافر است.

ناگفته نماند جابه‌جایی «کنسروی» مسافر به این شیوه، درگیری‌ها و تنش‌های خاص خودش را دارد که آگهی‌های هشداردهنده نصب شده در ایستگاه‌ها سعی در کاستن از پیامدهای آن را دارد.