این جمله یا عبارت‌هایی مانند «تا حالا کجا بودی؟» در شمار پرسش‌های آشنا و همه‌گیری قرار دارند که بسیاری از ما هنگام دیر رسیدن به خانه یا قرارهای‌مان از پدر، مادر، همسر یا دیگران شنیده‌ایم و پاسخ مشترک سؤال‌هایی از این دست که اغلب با خشم یا نگرانی پرسیده شده و با پرخاش یا بی‌حوصلگی جواب داده می‌شوند، چیزی شبیه این بوده است: «برو بیرون رو ببین، خیابونا شلوغه»!

به گزارش سرویس اجتماعی قدس‌آنلاین، فرقی نمی‌کند که کجای این دنیا دیوانه و پرهیاهو زندگی می‌کنید و روزگار می‌گذرانید. هر جا که باشید هر روز با مسأله‌ای به نام ««ساعت شلوغی» دست به گریبان هستید که هم وقت را هدر می‌دهد و هم اعصاب و روان را می‌فرساید؛ هر چند «ساعت شلوغی» که همه به خیابان‌ها هجوم می‌آورند تا روانه خانه یا مراکز خرید شوند از شهری به شهر دیگر چشم‌انداز و تظاهرات بیرونی متفاوتی دارد اما کم و بیش همه جا اتفاق می‌افتد و آشکارترین شکل آن را به صورت گره‌های کور ترافیکی تجربه می‌کنیم که در میان دود و بوق و سر وصدای آدم‌ها و ماشین‌ها سپری می‌شود.

«ساعت شلوغی» مسأله‌ای جهانی است که در بیشتر نقاط دنیا به صورت ازدحام آدم‌های پیاده یا سوار بر خودرو یا ترکیبی از این دو جلوه‌گر می‌شود. فرقی نمی‌کند «ساعت شلوغی» چه هنگام از راه می‌رسد یا چقدر به طول می‌انجامد زیرا به هر حال کسانی که در این ترافیک آدم‌ها و ماشین‌ها گرفتار آمده‌اند(و خودشان نیز عامل بخشی از این شلوغی به شمار می‌آیند) در نهایت دیر به خانه و کار و قرار و ... می‌رسند و باید آماده شنیدن غرولند این و آن باشند.

البته «ساعت شلوغی» در هر نقطه از جهان ویژگی‌های خود را دارد و سیمای آن یکسان نیست. مثلاً در سرزمین 72 ملت یا همان هندوستان رنگارنگ، خیابان‌ها و جاده‌ها در «ساعت شلوغی» بیش از هر چیز در تسخیر گله‌های گاو و بز و نیز دوچرخه‌های کالسکه‌ای مسافرکش است که به نوعی نماد زندگی اجتماعی در این پهنه از کره زمین محسوب می‌شوند.

هزاران کیلومتر آن سوتر از سرزمین هندوها و در شرقی‌ترین نقطه کره زمین، جایی که در کرانه‌های اقیانوس آرام قلمروی مردمان چشم‌بادامی به شمار می‌آید، «ساعت شلوغی» یعنی قطارهایی که از مسافر انباشته‌اند. بله! صحبت از «سرزمین شکوفه‌های گیلاس» یا همان ژاپن است که یکی از وظایف مأموران ایستگاه‌های قطار و مترو در «ساعت شلوغی»، فشار دادن جمعیت مسافران بر روی هم است تا شاید از این رهگذر افراد بیشتری سوار واگن‌ها شوند.

«ساعت شلوغی» در ویتنام هم با ناپدید شدن خیابان‌ها در سیلاب رودخانه خروشان موتورسواران همراه است که روی به سوی مراکز کار و تولید جاری می‌شود.

شاید بهتر است سخن کوتاه کنیم و به مصداق مثل «یک عکس برتر از هزاران کلمه است»، چشم‌اندازهای «ساعت شلوغی» و حال و هوای آن را در گوشه و کنار دنیا در تصاویری پی بگیریم که در ادامه از نظر می‌گذرد.