این کشاورزان که در منطقه دشتیاری، بخش مرکزی چابهار و پایین دست سد زیردان اقدام به کشت و کار محصولات می‌کنند با بیان اینکه 90درصد شغل مردم منطقه کشاورزی است، می‌گویند: تمام محصولات مان در معرض نابودی است و مسؤولان در این زمینه باید با اقدام‌هایی از جمله رهاسازی آب سد زیردان، این بخش مهم و حیاتی منطقه را از خطر نابودی نجات دهند.
این عده که برای چندمین بار و به منظور دریافت سهمیه آب به مسؤولان نامه‌نگاری کرده‌اند، می‌گویند: اگر مسؤولان در این زمینه بی توجهی کنند، اقتصاد و حیات خانواده آن‌ها نابود خواهد شد.
قرض و دریافت وام برای کشت و کار
به گفته کشاورزان در این منطقه گوجه، بادمجان، پیاز، هندوانه و... کشت می‌شود و در این فصل و تا چند روز دیگر اگر به زمین‌های کشاورزی منطقه آبرسانی نشود، 90 درصد کشاورزان دچار خسارت‌های جبران ناپذیر خواهند شد.
کاملی- یکی از کشاورزان منطقه- در این خصوص می‌گوید: ما برای کشاورزی در این فصل به گرفتن قرض و وام روی آورده ایم.
رسولی زاده، یکی از کشاورزان منطقه دشتیاری و باهوکلات نیز می‌گوید: پیش از ساخت سد زیردان مردم منطقه از آب رودخانه کاجو استفاده می‌کردند، اما پس از ساخت به دلیل بتن ریزی، آب رودخانه خشک شد.
وی می‌افزاید: حدود دو ماه پیش فقط مقداری آب سد را برای آبزیان پرورشی و دام ها رها کردند که این مقدار اندک به درد کشاورزی نخورد.
وی تصریح می‌کند: ما کشاورزان حاضریم آب را بخریم تا محصولاتمان از بین نرود چه بسا افرادی که با هزاران مشقت و قرض به امید به ثمر نشستن زمینشان مشغول کشاورزی شدند و حال شاهد از بین رفتن آنچه کاشته‌اند، هستند. یکی دیگر از کشاورزان نیز می‌گوید: سال گذشته با اینکه مسؤولان کشاورزی از تمهیدات ویژه و آمادگی برای حمایت از کشاورزان و محصولات آنان سخن گفتند، اما کشاورزان ضرر کردند و بسیاری از محصولات آن‌ها خوراک دام‌ها شد.
وی ادامه می‌دهد: هم اکنون چند مترمکعب آب در پشت سد زیردان ذخیره‌سازی شده که به دلیل نبود خط انتقال، مقدار زیادی از این آب تبخیر و از بین می‌رود.
«هوت» یکی دیگر از کشاورزان منطقه هم با انتقاد از مسؤولان می‌گوید: هدف از ساخت سد زیردان تأمین آب مورد نیاز در مواقع بی آبی و بحران و... است که متأسفانه با اینکه دو ماه است شروع به کاشت محصولات غیرفصل کرده ایم، مسؤولان مربوط نسبت به رهاسازی بخشی از آب سد زیردان اقدام نمی‌کنند و همه محصولاتمان درحال از بین رفتن است.
هندوانه هایی که از بین می‌رود!
شماری از کشاورزان در گفت و گو با خبرنگار ما - که در منطقه حاضر شده بود- خاطرنشان کردند برای شب یلدا هندوانه کاشته بودند، اما به سبب رها نکردن آب سد این محصول از بین رفت و مردم با قیمت سرسام‌آور هندوانه برای شب یلدا روبه‌رو شدند.
مدیرعامل شرکت تعاونی دهیاران بخش مرکزی چابهار نیز می‌گوید: از زمانی که دولت با ساخت سد، جریان آب را بر روی کشاورزان بسته است، کشاورزان برای تأمین آب باید پول بپردازند واین مشکل به کابوسی برای آنان تبدیل شده است.
امام بخش هاشم زهی می‌افزاید: سیلاب‌های منطقه که اکنون در پشت سدها مهار شده، حق محیط زیست و کشاورزان را نیز پشت خود محبوس کرده و کشاورزان برای رهاسازی آب و حق محیط زیست باید به دولت پول بپردازند. وی ادامه می‌دهد: چند سالی است کشاورزان موظف شده‌اند به ازای هر هکتار ۵۰۰هزار تومان به شرکت تعاونی «آب بران» پول پرداخت کنند، اما این شرکت در سال‌های گذشته با اینکه پول آب را از مردم گرفته، اما به دلیل پرداخت نکردن حق دولت با گرفتاری‌های زیادی روبه‌روست.
وی در گفت وگو با مهر تصریح می‌کند: از باهوکلات تا روستای کلدانی ۲۰روستا قرار دارد که کار آن‌ها کشاورزی است و به دلیل رهاسازی آب، امسال این زمین‌ها به زیر کشت هندوانه رفت، اما حالا که هندوانه‌ها به وزن ۴ کیلو رسیده آبی برای آبیاری آن‌ها وجود ندارد و محصول کشاورزان حاشیه رودخانه در حال از بین رفتن است، در حالی که به سبب مرغوبیت و حاصلخیزی منطقه، هندوانه این منطقه تا وزن ۱۰کیلو نیز
می‌رسد.
مسؤولان به کشاورزان منطقه کمک کنند
رئیس شورای اسلامی «بی بان زهی بالا» در این خصوص به خبرنگار ما می‌گوید: سد زیردان برای مهار سیلاب‌های فصلی و ذخیره آب و کمک به تأمین آب روستاییان ساخته شد، اما با توجه به اینکه 550 نفر در منطقه از نعمت آب کشاورزی محرومند و در این فصل هم نیاز مبرمی به آب دارند، جا دارد مسؤولان مربوط با رهاسازی آب سد زیردان، از وارد آمدن خسارات احتمالی به کشاورزان جلوگیری کنند.
ابراهیم جدگال می‌افزاید: 5 تا 10میلیون مترمکعب آب از سد زیردان هر 15روز برای محصول موز و هر 10روز برای صیفی جات کفاف می‌کند. کشاورزان منطقه از مسؤولان خواستار رفع مشکلاتشان می‌شوند و می‌گویند: اگر مشکل آب کشاورزی منطقه برطرف نشود، صدها کارگر و کشاورز بیکار می‌شوند و آن‌ها مجبور خواهند شد به شغل‌های کاذب و خطرناک مانند قاچاق کالا روی آورند و چنین مسأله‌ای به سربار اجتماعی برای منطقه دشتیاری و بخش مرکزی چابهار و روستاهای آن تبدیل خواهد شد.
نظر شما