کمبود آب به عنوان یکی از مهم‌ترین چالش‌ها در خراسان رضوی تثبیت شده و این استان یکی از بحرانی‌ترین استان‌های کشور از این حیث به شمار می‌آید.
اکثر قریب به اتفاق کارشناسان معتقدند که باتوجه به اهمیت حیاتی عنصر زمان و سهم حدود 90 درصدی بخش کشاورزی از مصرف آب، تغییر الگوی کشت، بهسازی جوی‌ها وکانال‌های آبیاری و نیز اجرای طرح‌های آبخیزداری و آبخوان داری، از جمله راهکارهای کوتاه مدت است که باید در اولویت کاری دستگاه‌های مربوطه قرار بگیرد. اما آنچه در این بین مایه تأسف و تأثر و موجب فرصت سوزی فراوان شده، شعارزدگی مسؤولان و نبود عزم و اراده‌ای جدی برای بهبود شرایط و مقابله با مشکل کمبود آب بوده است. که در این رابطه بارها نوشته‌ایم، اما برخی پرسش‌ها همچنان بی‌پاسخ مانده، ازجمله اینکه جهاد کشاورزی استان بخصوص در زمینه تغییر الگوی کشت، پیاده سازی روش‌های به زراعی و آبیاری نوین، برای سال جاری چه اقدام‌هایی انجام داده و یا دردستور کار دارد؟
ازسوی دیگر منابع طبیعی و آب منطقه‌ای چه برنامه کارآمدی برای ذخیره سازی و مهار روان آب‌ها و تقویت سفره‌های زیرزمینی داشته و برای بهره‌وری بیشتر طرح‌های گذشته خود به ویژه در زمینه آبخیزداری و آبخوان داری چه تدبیری اندیشیده‌اند؟
بحث تصفیه فاضلاب‌ها برای استفاده دوباره در بخش کشاورزی، نیز مسأله دیگری است که به دنبال بحرانی شدن کمبود آب، از فرصت به تهدید تبدیل شده، به این دلیل که معمولا استانداردهای لازم در این زمینه رعایت نمی‌شود و پساب خروجی تصفیه خانه‌ها بیشتر برای آبیاری مزارع سبزی و صیفی استفاده می‌شود که دغدغه جدی در زمینه سلامت غذایی است و بسیاری آن را از دلایل اصلی افزایش تعداد مبتلایان به سرطان می‌دانند. دیگر اینکه بسیاری از مسؤولان در این مقطع زمانی که تمرکز و توجه جدی برای یافتن راهکارهای سریع، علمی و عملی رفع مشکل کمبود آب، ضرورتی حیاتی است، پیشنهادهای عجیب و قابل تأملی ارایه می‌دهند که نه تنها گره‌گشا نیست که انرژی و هزینه‌های فراوانی را از افراد و دستگاه‌های متولی این حوزه می‌گیرد و زمان زیادی را که حکم طلا دارد، هدر می‌دهد. مثل انتقال کشاورزی استان به کشورهای نه چندان همسایه که آب و زمین زیاد دارند. یا انتقال آب از فلان کشور و دریا و دریاچه و امثال آن، که اجرایی شدن این پیشنهادها جدای از اینکه قابلیت اجرا و صرفه اقتصادی دارد یا نه، در این فرصت کوتاهی که کشاورزی ما نفس‌های واپسین خود را می‌کشد، ناممکن به نظر می‌رسد. درحالی که کافی است قطره، قطره آب را قدر بدانیم، متناسب با شرایط و وضعیت بومی این خطه، زمینه‌های اتلاف آب را ازبین ببریم و عاقلانه مصرف کنیم.