به گزارش خبرنگار ما، پرواز شماره 4010 متعلق به شرکت هواپیمایی زاگرس قرار بود ساعت 30/16 پنجشنبه هفته گذشته اصفهان را به مقصد مشهد ترک کند که با حدود 2 ساعت تأخیر سرانجام در ساعت 30/18 فرودگاه اصفهان را ترک کرد.
در حالی که مسافران، پرواز آرامی داشتند، کمی بیشتر از یک ساعت هواپیما به مشهد رسید و به دنبال اعلام کادر پروازی، مسافران کمربندهای ایمنی را بستند. هوای برفی کمی مسافران را نگران کرده بود و صدای برخورد چرخ‌های هواپیما به تن سرد باند فرودگاه هاشمی‌نژاد مشهد حکایت از پایان اضطراب و دلهره داشت. اما این آرامش چند ثانیه بیشتر دوام نداشت و به یکباره هواپیما به سمت چپ باند منحرف شد و تکان‌های شدید و صدای برخوردهای مداوم بدنه و بال‌های هواپیما به زمین، ترس و دلهره را در میان مسافران بیشتر و بیشتر می‌کرد.
صدای کنده شدن یکی از چرخ‌ها و ضربه شدیدی که به دنبال آن به هواپیما و مسافرانش وارد شد، وحشت غیرقابل وصفی را به دل مسافران انداخت، هر چند زمان این سانحه شاید دو یا سه دقیقه بیشتر نبود، اما گویی ثانیه‌ها هم ترسیده و از حرکت ایستاده بودند و زمان روی باند یخ زده فرودگاه منجمد شده بود. سرانجام پرنده آهنین دلهره و وحشت با طی کردن مسافتی نه چندان طولانی و پس از آنکه چرخش شکست و بال‌هایش آسیب دید و قسمتی از انتهای هواپیما از آن جدا شد، آرام گرفت، اما ترس مسافران پایانی نداشت و یادآوری سوانحی که در همین فرودگاه اتفاق افتاده بود، وحشت آنان را بیشتر کرده بود.
لحظاتی بعد درهای هواپیما باز شد و تشک‌های بادی، آماده خروج مسافران از قلمرو ترس و شاید مرگ بود.
154 مسافر و خدمه از هواپیما خارج شدند و تنها هفت نفر که آسیب‌های جزئی داشتند، به مراکز درمانی منتقل شدند که خوشبختانه این سانحه تلفات جانی نداشت.

  حکایت یکی از مسافران
یکی از مسافران این پرواز در گفت‌وگو با خبرنگار ما گفت: چند ثانیه پس از فرود، هواپیما به یکباره به سمت چپ منحرف شد و به محض شکستن یکی از چرخ‌ها، تکان‌های هواپیما بیشتر شد.
رضوی افزود: متأسفانه تشک بادی خروجی انتهایی هواپیما مشکل داشت و مجبور بودیم از ارتفاع بالا به پایین بپریم و افراد سالخورده و زنان و کودکان قادر به این کار نبودند.
او ادامه داد: مشکل دیگر معطلی نسبتاً طولانی مسافران پس از خروج از هواپیما تا زمان رسیدن اتوبوس‌ها بود که سبب اعتراض شدید همه شد؛ چون حداقل انتظاری که داشتند، این بود که نیروهای امدادی و خدماتی در کوتاه‌ترین زمان ممکن خود را به محل برسانند؛ چون دیگر چیزی به نام ترافیک و شلوغی وجود ندارد.
یکی دیگر از مسافران هواپیما نیز با گلایه شدید از دست اندرکاران فرودگاه و کادر پروازی این هواپیما گفت: چرا در چنین وضعیت هوایی و برودت هوا و یخ زدگی سطح باند با جان 154 نفر بازی کردند و اجازه فرود دادند.
وی که تمایلی به ذکر نامش نداشت، افزود: معطلی ما روی باند تا رسیدن اتوبوس‌ها مایه تأسف است و تنها باید دعا کنیم که اتفاقی نیفتد؛ چون به پشتیبانی و خدمت رسانی سریع و درست عوامل هیچ امیدی نیست.
او از برخی رفتارهای مسافران هم گلایه داشت و ادامه داد: متأسفانه همان گونه که در بیشتر سوانح و حوادث، تماشاگران به فیلم و عکس گرفتن مشغول می‌شوند، در این حادثه هم چند نفر روی بال هواپیما در حال سلفی گرفتن بودند.

  اظهارنظر مدیریتی!
هوشنگ صدیقی، مدیرعامل شرکت هواپیمایی زاگرس در گفت‌وگو با ایسنا گفته است: این هواپیما هیچ نقص فنی نداشته و به نظر می‌رسد، شرایط جوی و یخ زدگی و لغزندگی باند فرودگاه، سبب این اتفاق شده است.
در همین حال، محمد حبیبی نوخندان، مدیرکل هواشناسی خراسان رضوي نیز اظهار داشته است، هرگاه دید عمومی از 800 متر کمتر باشد، پرواز خطرناک است و تمام پروازهای ورودی و خروجی لغو می‌شوند، اما هواشناسی هیچ گاه دستور لغو پروازها را نمی‌دهد و باید برای فرودگاه مشهد به دلیل وجود مه بالا، چاره‌اندیشی اساسی کرد.
همچنین خسروی، دیده‌بان هواشناسی مستقر در فرودگاه گفته است: از ساعت 19 تا 24 پنجشنبه شب، دید عمومی زیر 800 متر و حتی در ساعاتی زیر 400 متر گزارش شده است، ولی دید روی باند در باندهای مختلف فرودگاه از 750 متر تا 1900 متر متغیر بوده است.

 ام دی 83
هواپیمایی که پنج شنبه شب گذشته در فرودگاه هاشمی نژاد مشهد دچار سانحه شد، از نوع بویینگ ام دی 83 بود. به گفته کارشناسان حوزه هوانوردی، پس از اتفاقات و حوادث فراوانی که برای هواپیماهای توپولف به وقوع پیوست، مسؤولان امر «ام دی 83» را جایگزین توپولف کردند.
از همان ابتدای ورود این نوع هواپیماها به ایران که به صورت استیجاری در صنعت هوانوردی مورد استفاده قرار می‌گیرد، نقدهای فراوانی از سوی کارشناسان این حوزه مطرح می‌شود که مهم‌ترین آن سازگار نبودن این هواپیما با شرایط آب و هوایی فلات ایران است؛ براساس اظهارنظر کمپانی سازنده، این هواپیما برای نشست و برخاست در فرودگاه‌های گرم و ارتفاع بالا طراحی شده و بال و موتور آن‌ها برای چنین وضعیتی طراحی شده است.
با این وصف و فارغ از اینکه انتخاب و به کارگیری چنین هواپیماهایی از همان ابتدا در صنعت هوانوردی ایران اشتباه بوده و بی‌تردید شرایط حاکم ناشی از تحریم‌ها در بروز آن بی‌تأثیر نبوده، امید است با انعقاد قراردادهای جدید در این حوزه، در آینده نزدیک شاهد خروج تمامی این نوع از هواپیماها از کشور باشیم