به گزارش قدس آنلاین، رازداری و نگاه داشتن زبان از صفات پسندیده در دین اسلام است که برکات و عوای بسیار داشته و معصومان علیهم السلام به شیوه های مختلف نسبت به ان توصیه و سفارش کرده اند.
على بن الحسين عليهما السّلام فرمودند: «به خدا دوست دارم كه براى دو خصلت شيعيان ما بقدرى از گوشت بازويم فدا دهم: كمى حوصله و كمى راز نگهدارى.»
گويا مي فرمايند: خويشتن دارى و راز نگهدارى از ميان شيعه رخت بر بسته است و اگر ممكن باشد كه پارهئى از گوشت بازويم را كسى بگيرد و اين دو خصلت را به شيعه بدهد، من حاضرم و اين معامله را مي كنم.
امام صادق (ع) فرمودند: «مردم به دو خصلت مأمور شدند، ولى آن دو را تباه كردند و از دست دادند و از آن جهت بىهمه چيز شدند: صبر و راز پوشى».
سليمان بن خالد گويد: امام صادق (ع) فرمودند: «اى سليمان شما دينى داريد كه هر كه آن را (از مخالفين و دشمنان) بپوشد، خدا عزيزش كند، و هر كه فاش سازد خدا ذليلش نمايد.»
مردى گويد: با جماعتى خدمت امام باقر (ع) رسيديم و عرض كرديم: يا ابن رسول اللَّه (ص) ما عازم عراق هستيم، به ما سفارشى فرما، امام (ع) فرمودند: «بايد تواناى شما به ناتوانتان كمك كند و ثروتمندتان به فقيرتان احسان نمايد و راز ما را فاش نكنيد- و امر (امامت) ما را آشكار نسازيد، و چون حديثى از ما به شما رسيد و يك دليل يا دو دليل از كتاب خدا برايش پيدا كرديد، به آن اخذ كنيد و گر نه نسبت بآن توقف كنيد، و سپس آن را به ما ارجاع دهيد (از ما بپرسيد) تا براى شما روشن شود.
و بدانيد براى كسى كه انتظار اين امر (ظهور امام قائم عليه السّلام) را دارد، مانند اجر روزهدار شب زنده دار است، و كسى كه به قائم ما برسد، و همراهش به جهاد رود و دشمن ما را بكشد، (اگر چه كشته نشود) اجر بيست شهيد دارد و كسى كه در ركاب قائم ما كشته شود اجر بيست و پنج شهيد دارد.»
امام باقر (ع) مي فرمودند: «به خدا كه محبوبترين اصحابم نزد من پرهيزگارتر و فقيهتر و حديث را نهاندارتر آنها است و بدترين و مبغوضترين اصحابم نزد من، كسى است كه هر گاه حديثى را شنود كه به ما نسبت دهند و از ما روايت كنند، آن را نپذيريد و بدش آيد و انكار ورزد و هر كه را به آن معتقد باشد، تكفير كند در صورتى كه او نمي داند، شايد آن حديث از ما صادر شده و به ما منسوب باشد، و او به سبب انكارش از ولايت ما خارج شود.»
حضرت ابو الحسن (ع) فرمودند: «اگر در اين دستت چيزى باشد و بتوانى به آن دستت نفهمانى بكن (يعنى رازت را از خواص اصحابت پوشيده دار)» راوى گويد: مردى نزد آن حضرت (ع) بود و از فاش ساختن راز سخن به ميان آمد، حضرت (ع) فرمودند: «زبانت را نگهدار تا عزيز شوى، و مردم را به افسار گردنت مسلط مساز كه ذليل گردى.»
و نیز از حضرت صادق (ع) است که فرموده اند: «نفس كشيدن كسى كه براى ما اندوهگين است و براى ستمى كه به ما شده غمگين است، تسبيح ميباشد، و همت گماشتنش براى امر ما عبادت است و پنهان داشتنش راز ما را جهاد در راه خدا است.» راوى گويد: محمد بن سعيد به من گفت: اين روايت را با آب طلا بنويس كه من چيزى بهتر از اين ننوشتهام.
منبع: أصول الكافي، ترجمه مصطفوى، ج 3، ص: 321
انتهای خبر/
نظر شما