کاخ جشنواره که این روزها گویی بودن در آن به آمال و آرزوهای بسیاری بدل شده است، برای اهالی رسانه فضایی پر از تنش و استرس است و بیشتر از این که بتوانند در آرامش فیلم‌ها را تماشا کنند، در حال کنار آمدن اجباری با غیررسانه‌ای‌ها هستند. حضور افراد غیر رسانه‌ای به حدی زیاد است که پنجشنبه شب گذشته در زمان نمایش «لانتوری» به دلیل ازدحام جمعیت، درهای سالن بدون کنترل کارت‌های ورود باز شد و بسیاری از خبرنگاران و منتقدان فضایی برای نشستن پیدا نکردند در حالی که خیل عظیمی‌از جمعیت با کودکان و نوجوانانشان، در سالن جا خوش کرده بودند. این داستان به جمعه هم کشید و حجم بی‌سابقه‌ای از جمعیت برای تماشای «بادیگارد» در برج میلاد حضور داشتند. این فیلم همانطور که انتظار می‌رفت توانست فضای این روزهای جشنواره را متفاوت‌‌تر و گرم‌‌تر کند و رونق را به آن برگرداند. یکی از نکات جالب توجه در مورد این فیلم، عدم تمایل حاتمی‌کیا و عوامل فیلمش برای عبور از فرش قرمز بود حاتمی‌کیا قبلاً اعلام کرده بود اعتقادی به فرش قرمز ندارد.

حاتمی‌کیا صریح‌تر شده است
«بادیگارد» آخرین ساخته ابراهیم حاتمی‌کیا پس از «چ» بود که تقریباً همه اهالی رسانه منتظر نمایش آن بودند. حاتمی‌کیا پس از نارضایتی‌های منتقدان از ساخت «دعوت» در یک فضای اجتماعی و ساخت «گزارش یک جشن» که تاکنون مجال اکران نیافته است، سراغ همان سینمای همیشگی اش رفت و «چ» را ساخت. فیلمی‌که انصافا خوش ساخت بود و حاتمی‌کیا را به روزهای اوجش بازگرداند اما «بادیگارد» نسبت به آخرین ساخته وی به لحاظ کیفی فیلمی ‌متوسط است. حتی اگر بخواهیم به لحاظ موضوعی «بادیگارد» را با «به رنگ ارغوان» مقایسه کنیم که هردو تقریباً با درون‌مایه امنیت ملی ساخته شده‌اند، به نظر می‌رسد «به رنگ ارغوان» اثر قابل قبول‌‌تری است اما با این حال استقبال مخاطبان مردمی‌از «بادیگارد» بسیار خوب بوده و گویا توانسته نظر آنها را به خود جلب کند. فیلمی که  و در مقایسه با بسیاری از فیلم‌های جشنواره،اثر قابل توجهی است، از ساخت خوبی برخوردار است و حرف‌های مهمی‌در آن زده شده است. «بادیگارد» فیلم قابل توجهی است و فراتر از اقتضائات زمان خودش ساخته شده است.  ادامه فیلم‌های روز جمعه با نمایش «من»، «امکان مینا» و «رسوایی» همچنان سیانس‌های شلوغی داشت و امیدواریم مسؤولان برپایی جشنواره که این روزها برای از بین بردن مشکلات کاخ جشنواره نه تنها کاری از پیش نمی‌برند بلکه به معضلات تازه هم واکنشی نشان نمی‌دهند، در روزهای باقی مانده قدمی‌در راستای آسایش اهالی رسانه بردارند.