آقای غزالی این روزها چه می‌کنید؟
چند پیشنهاد کاری از تلویزیون و سینما دارم. منتظر شدم جشنواره تمام شود تا با فراغ‌خاطر بیشتری به بررسی و انتخاب بپردازم. هنوز کاری را به صورت قطعی انتخاب نکرده‌ام. در نظر دارم با یک استارت قوی در کار، بازی را آغاز کنم. با پیشنهاد‌های کاری، با منطق و دید بازتری برخورد کنم و سعی کنم گزیده کاری را ادامه دهم و دوست دارم سال جدید با کاری جدید و قوی برایم آغاز شود.
درباره نقش تان در«دلبری» که در جشنواره به نمایش درآمد، بگویید؟
بازی من در «دلبری» جزو نقش‌های متفاوتم بود چون در این کار نقش مثبتی داشتم و جای چنین نقشی در کارنامه سینمایی من خالی بود. من نقش فرزند یک شهید را بازی کردم که علاوه بر معیارهای فنی، معیارهای اعتقادی خوبی برایم داشت. برای همین کار را پذیرفتم؛ دوست داشتم در این فرصت پیش آمده از توانایی‌هایم استفاده کنم و ادای دینی به همه شهدا و جانبازان عزیز کشورم که برای امنیت و آسایش ما جانشان را فدا کردند، کنم.
درباره فیلم «قیچی» هم بگویید؟
«قیچی» یک فیلم شخصیت‌محور و متفاوت بود که با عشق، بازی در آن را پذیرفتم و خیلی آن را دوست دارم. فیلم از نظر ساختار، لوکیش‌ها و روایت با فیلم‌های مرسومی که این روزها کار می‌شود، خیلی تفاوت دارد و اگر در بخش مسابقه جشنواره فجر حضور داشت، زحمت دوستان بهتر دیده می‌شد.
درباره وضعیت امروز سینما نظرتان چیست؟
شرایط امروز سینما نسبت به گذشته خیلی تغییر کرده و بین مردم و سینما آشتی درحال صورت گرفتن است. استقبال مردم از فیلم‌های جشنواره کم نظیر بود واین نوید، اتفاقات خوبی در فضای امروز سینما ما و نور امید برای سازندگان و تولید کنندگان سینماست.
حضور انبوه فیلم‌سازان جوان با اندیشه‌های جدید و خلاق می‌تواند پیکر نحیف سینما را قدرت ببخشد. چقدر خوب است حالا که نیروهای تازه نفس وارد سینما شده‌اند، استادان کارکشته سینما هدایت‌گر این موج تازه سینمای ایران باشند تا سینمای ما که در جهان جایگاه ویژه‌ای دارد، همچنان باقدرت پیش بتازد. آشتی مردم عزیز را با سینما تبریک می‌گویم.
نظر شما