به گزارش قدس آنلاین به نقل از خبرگزاری فارس،محمود اللهیاری در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، با بیان اینکه انتقال یا حرکت سرمایه در سطح جهان یک امر طبیعی است، اظهارداشت: تامین مالی خارجی به عنوان یکی از قابلیت‌ها و مزیت نسبی در دنیا قلمداد می‌شود.

وی ادامه داد: براساس مبانی تجارت بین الملل حتی اگر کشوری از لحاظ کالاهای مورد نیاز خودکفا باشد، در تجارت با کشور دیگری کالا وارد کند، هم کشور خریدار و  هم کشور فروشنده در نهایت سود می‌کنند.

این کارشناس اقتصادی تصریح کرد: نرخ مبادله در حد نرخ استقلال یا نرخ خودکفایی هر کدام از کشورها قرار می‌گیرد و این به نفع یک از طرفین یا هر دو کشور است، بنابراین حرکت سرمایه هیچ وقت مذموم نیست اما مساله بسیار مهم این است که این سرمایه‌ها در چه بخشی به کار گرفته می‌شود.

اللهیاری با بیان اینکه ریسک سرمایه‌گذاری یکی از عوامل حرکت سرمایه‌ها است، گفت: اکثر موسسات رتبه بندی و اعتبارسنجی یا آمریکایی هستند و یا گرایش‌هایی به صهیونیسم دارند؛ به همین دلیل آنگونه که باید مولفه‌های علمی را در تعیین ریسک کشورها مدنظر قرار نمی‌دهند.

وی ادامه داد: با وجود این مسائل سیاسی، بحث امنیت اقتصادی، ورود و خروج سرمایه و نرخ بازدهی بر حرکت سرمایه‌ها تاثیرگذار است. یکی از مزیت‌های اقتصاد ما بالاتر بودن بازدهی نسب به کشورهای توسعه یافته است و به همین دلیل اقتصاد ایران مزیت جذب سرمایه‌ را دارد.

این اقتصاددان با بیان اینکه برای استفاده بهینه و مناسب از سرمایه‌های خارجی، نیازمند نقشه راه هستیم، گفت: با طراحی نقشه راه مشخص می‌شود که سرمایه خارجی در کدام بخش‌ها باید مورد استفاده قرار گیرد.

وی در پاسخ به این سوال که اقتصاد ایران تا چه میزان ظرفیت تامین مالی خارجی را دارد، گفت: هر چند که تمام بحران‌ها ناشی از بدهی و عدم توزن بین دارایی‌های وقعی و بدهی‌های واقعی بوده است اما ایجاد بدهی خارجی یا داخلی ذاتا پدیده مذمومی نیست.

اللهیاری با بیان اینکه بحران اقتصاد‌های جنوب شرق آسیا ناشی از بحران بدهی بود، تصریح کرد: اما با توجه به اینکه نهادهای تامین مالی داخلی که بانک‌ها هستند از عهده تامین مالی بنگاه‌های تولیدی برنمی‌آیند و به روشی این کمبود سرمایه باید جبران شود، اقتصاد ایران نیاز به تامین مالی خارجی دارد.

وی با تاکید بر اینکه تامین مالی خارجی نیازمند نقشه راه است، گفت: بدهی بالا لزوما به معنای بد بودن وضعیت اقتصاد نیست و باید به نوع قراردادهای منعقد شده توجه کرد. برخی کشورهای صنعتی به ویژه آمریکا بدهی‌های سنگین خارجی دارند اما بزرگترین اقتصاد‌های دنیا هستند، بنابراین وجود بدهی و یا کسری بودجه به معنای بد بودن وضعیت اقتصاد نیست.