سازمان بسیج هنرمندان علی‌رغم تمام فراز‌ها و فرودهایش مدت مدیدی است مورد بی‌مهری قرار گرفته است، به‌گونه‌ای که بیم آن می‌رود همه دستاوردهایش را بزودی از دست بدهد.
این سازمان که تحت قیومیت سازمان بسیج است، در ابتدای راه قدم‌های قابل تعمقی را برداشته است و این داستان مربوط می‌شود به افراد خوش‌فکری که در آغازین مراحل شکل‌گیری سازمان دست بکار شدند و طراحی پیکره سازمان را به سرانجام رساندند. قالب و اسکلت‌بندی سازمان یا اصطلاحاً چارت سازمانی آن هم بسیار حساب شده و نظرگیر طراحی شده است. مهم‌ترین بخش سازمان بسیج هنرمندان که بیشتر هویت اجرایی دارد و قرار است در عرصه ادب و هنر وارد میدان شود و در تحولات زیرساختی و بنیادین فرهنگی، ادبی و هنری نقش مهمی را ایفا کند، شوراهای ادبیات و هنر است که تحت نظارت دفتر امور انجمن‌ها فعالیت می‌کند. در واقع بسیج هنرمندان دارای شوراها یا انجمن‌هایی در رشته‌های مختلف چون ادبیات‌داستانی، شعر، عکاسی، خط، موسیقی، تئاتر و... است. هر شورا متشکل از افراد سرشناس و صاحب نام در رشته‌ها و حوزه‌های خاص خود است. وظیفه این شوراها تعیین سیاست‌های راهبردی و ایجاد تحولات عظیم فرهنگی و ادبی است.
جالب این است که همین پیکره در تک تک استان‌های کشور هم وجود دارد و بر اساس این چارچوپ حساب شده در استان‌ها هم افراد شاخص ادبی و هنری در محافل ادبی بسیج می‌توانند گردهم بیایند. این ترکیب بی‌شک ترکیبی ایده‌آل است که اگر به درستی هدایت بشود، می‌تواند بسیار تأثیرگذار باشد.
با بررسی موشکافانه وضعیت شوراها طی سال‌های اخیر براحتی می‌توان به این نتیجه دست یافت که علی‌رغم ترکیب‌بندی درست سازمانی بسیج هنرمندان آن‌چنان که شایسته است از اهرم استادان صاحب‌نام حاضر در شوراها استفاده نشده است.
در این میان سازمان بسیج مستضعفان هم توجه و عنایت چندانی به بسیج هنرمندان ندارد و حمایت اصولی خود را از این سازمان دریغ کرده است، گویی بسیج هنرمندان وصله ناجوری برای سازمان است. بی‌شک اشتباهاتی هم در سیستم مدیریتی بسیج هنرمندان از دیرباز وجود داشته اما نباید براین اساس بسیج، روی از فرزند خود برتابد.
با قرار دادن یک سیستم نظارتی دقیق و مطمئن، بسیج می‌تواند به حمایت اصولی و همه جانبه خود از بسیج هنرمندان بپردازد. کم بودن بودجه، لطمات جبران‌ناپذیری را بر پیکره بسیج هنرمندان زده است.
نداشتن یک اتاق برای برگزاری جلسات شوراها، عدم پرداخت حق‌الزحمه اساتید ادبیات و هنر، نداشتن امکاناتی در حد فکس، زیراکس و... ناتوانی در برگزاری نشست‌ها و همایش‌های ادبی باعث شده تا رفته رفته افرادی که در استان‌ها با خون دل دور هم جمع شده‌اند، پراکنده شوند. مگر در ایران چند نفر نویسنده و هنرمند صاحب‌نام وجود دارد که می‌توانند با بسیج هنرمندان همکاری داشته باشند و بدلیل سیاستگذاری‌های نادرست پراکنده شوند؟ آن‌چنان که دیده‌ام بسیج هنرمندان در سال گذشته اقدام به تدریس دوره نقد ادبی برای نویسندگان و هنرمندان خوش ذوق استان‌ها کرده است، اما عدم پرداخت به موقع حق‌الزحمه استادان صاحب‌نام کشور باعث شد تا دلخوری‌های زیادی بوجود آید و اگر باز هم بخواهد دوره‌ای برگزار شود، بعید می‌دانم این استادان بزرگوار حاضر به همکاری باشند.
نظر شما