شاید بسیاری از رسانه‌های جهان، انتخابات سوریه را چنان‌که باید و شاید پوشش ندادند و آن‌ها که اندک پوششی دادند، اغلب غرض‌ورزانه با وجود استقبال مردم، آن را نمایشی نامیدند.
البته این تعبیر چندان بیراه هم نیست، چرا که براستی این انتخابات یک نمایش بود. نمایش قدرت مردمی که حالا دیگر خوب فهمیده‌اند تا پای جان باید به پای همین حکومت موجود با وجود تمام ایراداتش بایستند، چرا که در غیر آن، جهان برای بلعیدن و به آشوب  کشیدن سرزمین آنان کمین کرده و در صورت کوتاه آمدن آن‌ها، کمترین درنگی نخواهد کرد.
در این انتخابات دو نکته مهم برای طرفین ماجرا روشن شد؛ بشار اسد دریافت که مردم سوریه ارزش امنیت را دریافته‌اند و مخلّان امنیت کشورشان را خوب شناخته‌اند. دولت سوریه اکنون و با این نتیجه و رفتار رأی دهندگان، با اصرار و شجاعت بیشتری برای تعیین آینده کشور بر روی رأی مردم تأکید خواهد کرد. این میزان و شیوه مشارکت، ارتش سوریه را نیز در تداوم پیروزی‌ها بسیار امیدوار کرد. حالا بار دیگر سوری‌ها، لااقل آن‌ها که تا امروز کشور را ترک نکرده‌اند، حس یک دولت - ملت را یافته‌اند و لذا با این مشارکت پرشور، چه جهان و رسانه‌هایش آن را ببینند و به رسمیت بشناسند و چه نه، نمایندگان دولت با پشتوانه‌ای قوی و دستی پرتر در مذاکرات آتی شرکت خواهند کرد.
در سمت دیگر، بی‌تردید جریان‌های تروریستی، حامیان جهانی آن‌ها و نیز معارضان سوری نیز این انتخابات و مشارکت مردم را در آن رصد کرده‌اند. حالا آن‌ها نیز بخوبی دریافته‌اند که مردم در واقع با این رأی  خود، «نه» محکمی به آن‌ها گفته‌اند. این اتفاق آن‌ها را نیز لااقل در مواضعشان، بویژه در مذاکرات پیش‌رو، وادار به عقب‌نشینی خواهد کرد. نشانه‌های این رفتار هم بلافاصله آشکار شد. در کمال ناباوری، نمایندگان معارضان که تا دیروز جز به حذف دولت قانونی سوری‌ها و کلیه دولتمردان موجود برای ادامه کار و تحویل قدرت رضایت نمی‌دادند، در یک عقب‌نشینی محسوس اعلام کردند آماده‌اند با عوامل دولتی موجود ترکیبی را برای بدست گرفتن دولت انتقالی تشکیل دهند!
اکنون می‌توان قدرت رأی  مردم را دریافت. چه رسانه‌های وابسته به قدرت‌های سلطه‌گر اخبار آن را مخابره کنند و چه نکنند، چه بیگانگان آن را به رسمیت بشناسند و چه نمایشی بنامند، انتخابات از دمشق و حمص و لازقیه و حلب تا شهرهایی حتی چون درعا و تدمر انجام شد. حالا بشار اسد تنها با اتکا به نیروی ارتش و پیشروی‌های اخیر نظامیان کشور نیست که در مقابل دشمنانش دست بالاتر را دارد، بلکه یک دلیل عمده دیگر این برتری، حمایت آشکار توده‌های سوری موجود در کشور است که با شرکت در این انتخابات عملاً به دولت «آری» و به تروریست‌ها با قدرتی مثال زدنی «نه» گفتند.