به گزارش قدس آنلاین به نقل از خبرگزاری فارس،پیرو مصوبه هیئت مدیره خانه موسیقی در خصوص تعیین تاریخ انتخابات کانون‌های تخصصی، قرار بود روند انتخابات و برگزاری نوبت اول مجامع عمومی کانون های ده گانه خانه موسیقی طبق آئین نامه (مصوب 20 دی ماه 1394)  از اسفند سال جاری آغاز شود.

بر همین اساس قرار بود تا مجمع عمومی نوبت اول جهت انتخابات کانون صدابرداران، دوشنبه 24 اسفند ماه ساعت 14 در ساختمان شماره 1 برگزار شود. همچنین 25 اسفند ماه نیز به عنوان روز تشکیل مجمع عمومی کانون پژوهشگران انتخاب شد.

اما خانه موسیقی دو روز پیش از تشکیل مجمع عمومی این دو کانون اعلام کرد که مجمع عمومی و انتخابات کانون‌های صدابرداران و پژوهشگران  به درخواست اعضای این کانون‌ها به تعویق افتاد. بر همین اساس قرار شد تا هم روزهای 23 و 24 فروردین ماه 1395 این مجامع تشکیل شود که خانه موسیقی اعلام کرد نوبت اول مجمع عمومی کانون صدابرادان و پژوهشگران جهت انتخابات هیئت مدیره این کانون به نصاب لازم  نرسیده و انتخابات در نوبت دوم برگزار می‌شود. 

بنابر اخباری که روی خروجی سایت خانه موسیقی قرار می‌گیرد، از یک طرف بنا به درخواست اعضا،‌ انتخابات به تعویق می‌افتد و از طرفی یه خاطر عدم حضور همان اعضا و به نصاب رسیدن انتخابات به دور دوم می‌رود!

نکته جالت‌ توجه‌تر به نصاب نرسیدن دو مجمع عمومی کانون‌های خوانندگان کلاسیک و آهنگسازان خانه موسیقی است.  طبق ماده 3  آیین نامه انتخابات مجمع عمومی خانه موسیقی و کانون های تخصصی، مجمع عمومی در نوبت اول با شرکت نصف به علاوه یک اعضا و در نوبت دوم با حضور هر تعداد از اعضاء رسمیت پیدا می کند. چنانچه مجمع عمومی در نوبت اول به حدنصاب نرسد، هیات مدیره در همان جلسه موعد برگزاری نوبت دوم را از 15 الی 30 روز بعد تعیین می‌کنند.

همان‌طور که عنوان شد، خانه موسیقی ایران در دوره انتخابات جدید، اقدام به برگزاری چهار مجمع عمومی کانون‌های صدابرداران، پژوهشگران، خوانندگان کلاسیک و آهنگسازان کرده که مجامع عمومی هیچ یک از این کانون‌ها به نصاب لازم نرسیده‌اند!

دو تحلیل کوتاه درمورد این اتفاق می‌توان ارایه داد: اول این که اهالی موسیقی که طی یک اقدام بی‌سابقه نامه‌ای را با بیش از 700 امضا منتشر کردند و در آن اقدامات اخیر خانه موسیقی ایران را محکوم کردند، انتخابات خانه موسیقی را تحریم کردند و حاضر به شرکت در آن نیستند. ضمن این که در آخرین نامه‌ای که جمعی از منتقدان به عملکرد صنفی خانه موسیقی منتشر کردند، به این نکته اشاره شد که آن‌ها «انتخابات خانه موسیقی را فاقد اعتبار و جفا به جامعه موسیقى کشور» می‌دانند.

تحلیل دومی که درباره عدم حضور اهالی در انتخابات موسیقی می‌توان ارایه داد، همان موضوع همیشگی و تکراری انفعال ذاتی اهالی موسیقی است. یعنی شاید همان رخوت و انفعالی که در امور صنفی طی سالیان گذشته از اهالی موسیقی شاهد بودیم، این بار نیز باعث شده تا انتخابات این دوره خانه موسیقی نیز رونقی نداشته باشد و حتی به نصاب لازم هم نرسد.