خانواده امروزی در ایران با انواع مسائل و مشکلات، اعم از فضای کوچکِ زندگی، ضعف مالی، ازدواج بر پایه اشتباه و... روبروست که همه این‌ها سبب شده تا شاهد کم‌شدن مهر و محبت و روابط عاطفی در خانواده‌ها باشیم.

تبعات فاصله گرفتن اعضای خانواده از یکدیگر نیز، به گفته کارشناسان اجتماعی و روان‌شناسی در مرحله اول به تنش‌های درون خانواده و سپس به طلاق عاطفی و در نهایت به طلاق واقعی خواهد رسید.
خانواده‌های امروزی در ایران در حال تبدیل شدن به خانواده‌های مصنوعی هستند

خانواده‌هایی در فضاهایی محدود و کوچک، با درآمدی ناچیز و در معرض انواع فشارهای روانی و اقتصادی که هیچ‌گاه توان ایجاد فضایی مملوء از محبت را نمی‌یابند.
خانواده یک تعریف کلی دارد و آن جایی است متشکل از زن و شوهر و فرزندانی که در آرامش کنار یکدیگر زندگی می‌کنند، با هم تعامل دارند، گفتگو می‌کنند، به یکدیگر کمک می‌کنند و به هم علاقه دارند
تمام مراجع دینی بر لزوم خانه خوب برای داشتن خانواده خوب تاکید کرده‌اند، اما آیا در حال حاضر ما با چنین وضعیتی روبرو هستیم؟    

آنها معتقدند که فضاهای امروز زندگی خانواده، مبدل به فضاهایی با متراژ پایین شده‌اند، که در آن مکان‌های مجزای کمی برای والدین و فرزندان وجود دارد و همین فضای کوچک منجر شده تا ارتباطات خانوادگی به هم بریزند.

مسکن مناسب شاید اولین نیاز برای داشتن یک خانواده سالم با روابطی سالم باشد.
 کارشناسان به مشکلات اقتصادی که مستقیما بر روابط خانوادگی تاثیر می‌گذارند اعتقاد دارند، مشکلات مالی و اقتصادی نقش بسزایی در شرایط موجود هر خانواده ایرانی دارد.

پدری که تنها نان‌آور خانواده است و درآمد مکفی ندارد، مجبور است روزی 18 ساعت و یا بیشتر کار کند که در نتیجه زمان کمتری را در خانه خواهد بود.

این در حالی است که در همان زمان اندک نیز او دچار عصبانیت است.عصبانیت از حقی که احساس می‌کند در جامعه به او داده نشده است.

درنتیجه هنگام حضور او در خانه اگر کسی بیدار باشد، گفتگوها محدود به موارد لزوم خواهد شد

سخن گفتن از هزینه آب و برق، هزینه تحصیل فرزندان و... . در این شرایط نباید انتظار داشت که روابط عاطفی و سالمی میان اعضا شکل بگیرد.

البته وضعیت بد خانواده را نباید به وسایل ارتباط جمعی مرتبط دانست و نمی‌توان شبکه‌های ارتباطی را در کمرنگ شدن روابط خانوادگی موثر دانست. 

چرا که مشکلات ریشه‌ای‌ترند و به زیرساخت‌ها بازمی‌گردند

همچنین اگر گفته می‌شود که شبکه‌های ماهواره‌ای و مجازی، نقش موثری بر خانواده دارد، چه اقدامی در تلویزیون ملی و رسانه‌های دولتی شده که مردم را به خانواده بازگرداند؟    

گسترش شبکه های تلویزیونی نه تنها جذابیتی ایجاد نکرده بلکه کیفت همان برنامه های قدیمی را نیز با تکرار  زیر سوال برده است.

در رسانه‌ها تنها گفته می‌شود که چه‌کاری باید کرد، اما گفته نمی‌شود که چگونه و به نظرات کارشناسی هم توجهی نمی شود.
یکی دیگر از موارد موثر در به‌هم خوردن سیستم خانواده در ایران، ازدواج‌های اشتباه در آن است، بسیاری از جوانان امروز برای تشکیل یک خانواده و نیاز به همزبان و یار، ازدواج نکرده ، بلکه اهداف دیگری را در ازدواج دنبال می‌کنند!
برای مثال فردی که به دلیل فقر پدرش تن به ازدواج می‌دهد، پسری که برای اشتغال ازدواج می‌کند، دختری که برای فرار از فضای خانه به زندگی مشترک رو می‌آورد و..!

هنگامی که ازدواج‌ها برپایه اشتباه شکل بگیرند، چه انتظاری داریم که روابط خانوادگی روابطی خوب و سالم و پر مهر و محبتی باشند؟    
بنابراین ما هنگامی باید به فضای خانواده انتقاد وارد کنیم که زیرساخت‌های آن دچار مشکل نباشند، که متاسفانه زیرساخت‌های خانواده در ایران با مشکلات زیاد فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی رودرروست. اینکه دو نفر در زیر یک سقف با یکدیگر زندگی کرده و بعد از مدتی نیز یک فرزند به آن‌ها اضافه شود، لزوما به معنای این نیست که آن‌ها یک خانواده هستند.
عدم وجود زیرساخت‌های مناسب منجر به تبعات بدی بر خانواده شده است.تعداد زیادی از خانواده‌های امروز، خانواده‌های صوری و مصنوعی‌اند به همین دلیل نیز هست که گفته می‌شود در 80 درصد خانواده‌ها طلاق عاطفی وجود دارد.
در دوره‌های گذشته، با این‌که فضا در بسیاری از خانواده‌ها کم بود، اما با این وجود والدین تلاش می‌کردند تا با ابزارهایی ساده فضاهایی مجزا در خانه ایجاد کنند، تا روابط دچار مشکل نشود.

در زمان فعلی اما آپارتمان‌ها بدون استاندارد شکل گرفته‌اند

یک خانواده چهارنفره مجبور به زندگی در خانه‌ای 50-60  متری است.این در حالی است که در کشورهای توسعه یافته، افراد خانواده برای زندگی در یک خانواده اهمیت زیادی قائل هستند.
امیدواریم تا دیر نشده مسئولان به فکر راهکاری باشند تا از فروپاشی بیشتر خانواده ها، جلوگیری شود.