در این میان تلویزیون هم به هرکاری دست می‌زند تا بینندگانش اگر زیادتر نمی‌شوند لااقل از همین حد موجود هم ریزش نکنند و برای این کار، به اشتباه فضای بی‌قاعده‌ای را برای برخی مجریانش فراهم کرده است؛ مجریانی که کاری جز آزرده کردن خاطر مخاطب ندارند. اتفاقی که نمونه‌های مشابه آن پیش‌تر هم در برخی برنامه‌های صبحگاهی سیما و توسط مجریان تازه‏کار رخ داده است و اعتراض بینندگان تلویزیون را به همراه داشت. حکایت، قصه گاف‌ها و اشتباهات پی در پی صدا و سیماست. یکی از این اشتباهات روزی رقم خورد که دست به دامان برخی مجریان ممنوع‌التصویرش شد تا شاید رونق نسبی روزهای از یاد رفته تلویزیون را تا حدی باز گرداند اما باز هم تیرش به سنگ خورد. مجریانی که اغلب به دلایل قابل توجهی از اجرا محروم شده بودند اما به برنامه های زنده برگشتند و کسی از پیشینه و مشکلاتی که در گذشته باعث شده بودند، حرفی نزد.

این روزها پخش برنامه «اکسیر» با اجرای فرزاد حسنی در آنتن شبکه سه و رفتار غیرانسانی و تحقیرآمیز این مجری تازه به صحنه برگشته، در یکی از قسمت‌های این برنامه با یک شهروند محترم، بازتاب بسیاری داشته و هرکسی هم که موفق نشده برنامه را ببیند، به مدد شبکه‌های اجتماعی آن را دیده است. ای کاش برخی از همین دست مجریان یادشان نرود که دوره خندیدن به لودگی‌های این چنینی برای مخاطب پایان یافته و نباید مرز بین حرمت نفس و تمسخر را نادیده گرفت. در همین روزها تلویزیون حداقل دو برنامه موفق «خندوانه» و «دورهمی» را دارد که اگر قرار به شوخی و طنازی باشد مجریان همان برنامه‌ها همچون مهران مدیری و رامبد جوان بیشتر و بهتر از پس این کار برمی‌آیند و حرف‌هایشان برای بینندگان دلنشین‌تر است تا رفتار زننده و خالی از احترامی ‌که با شرکت کنندگان مسابقه و میهمانان برنامه «اکسیر» شده است.
در دهه‌های شصت و هفتاد معدود مجریانی که برنامه‌های تلویزیونی را اجرا می‌کردند، عموماً رفتارشان رسمی‌ و خالی از صمیمیت‏های‌ دوستانه امروزی بود اما در هرحال احترام مخاطب به شدت حفظ می‌شد؛ در اواخر دهه هفتاد و اوایل دهه هشتاد حضور مجریان جوان و اجراهای صمیمانه‌تر برای مخاطب جذاب و تازه آمد و از آن استقبال خوبی شد تا جایی که برخی از همین دوستان عنان کار از دستشان بیرون رفت و پا را از حد مجاز فراتر گذاشتند که نتیجه این امر فقط دلزدگی مخاطب بود. ای کاش یادمان نرود اگرچه شهرت ساده به دست می‌آید اما محبوبیت بسیار عمیق‌تر از آن است و گاهی با لغزش و خطا همه آنچه اندوخته شده به سادگی از کف می‌رود و ما می‌مانیم و دستانی خالی. البته خوب است سازمان صداوسیما درباره شرح وظایف و نحوه عملکرد ناظران پخش خود هم تجدیدنظری اساسی کند تا مشکلاتی اینگونه در برنامه‌های این سازمان افکار عمومی را تا این حد تحت تأثیر قرار ندهد.