به گزارش قدس آنلاین به نقل از دیجیاتو:

شاید بتوان شعار “راه تو را می خواند” ایران خودرو اینگونه نتیجه گرفت که “راه” از زاویه دید ایران خودرو، تنها مسیرهای درون شهری است.

چرا که بزرگترین خودروساز خاورمیانه پس از نهایی شدن برجام تنها برای ساخت خودروهای کوچک درون شهری مذاکره می کند و ظاهرا به فکر خودروهایی برای تردد در بزرگراه ها و جاده های کشورمان نیست.

ایران خودرو در گام نخست پیمانی با معروف ترین شریک خود یعنی پژو بست تا چند مدل کوچک نظیر 208، 301 و 2008 را راهی خط تولید کند و در گام های بعدی نیز با هدفی مشابه به مذاکره با فیات و رنو نشست.

 

جزییات مذاکره با فیات هنوز روشن نشده است اما این خودروساز هم مانند پژو و رنو محصول خانوادگی ارزان قیمتی را در سبد تولیدات خود ندارد و در خوشبینانه ترین حالت می تواند مدلی به نام تیپو را به عنوان رقیب تندر 90 راهی بازار کند.

از سوی دیگر گمانه زنی برای مونتاژ مدل های سوزوکی یا حتی داتسون در خطوط تولید ایران خودرو هم نوید بخش تولید خودرو فوق العاده ای نیست و عمدتا به مدل های اقتصادی و کوچک مربوط می شود.

در این شرایط حالا رسانه های هندی از مذاکرات تاتا موتورز با ایران خودرو خبر می دهند، یکی از بزرگترین خودروسازان هند که بخشی از هولدینگ عظیم تاتا محسوب می شود، قصد مونتاژ محصولاتش را در خطوط تولید ایران خودرو دارد.

 

بر اساس این خبر که هنوز جزییات آن از طرف ایران خودرو یا هیچ یک از خبرگزاری های ایران تایید نشده است، مونتاژ مدل های تاتا در خطوط تولید تهران و مشهد برنامه ریزی شده است و احتمالا ظرف 2 سال آینده انجام می شود.

اما نکته اصلی این مذاکرات اینجاست که تاتا موتورز عملا جز چند خودرو اقتصادی با موتورهای بسیار کم حجم (1.4 لیتری و کمتر)، خودرو شاخص دیگری را ارائه نمی دهد و چنین خودروهایی عملا برای استفاده در جاده های ایران مشخصات مناسبی ندارند.

جالب تر آنکه تاتا در زمینه تکنولوژی موتور و گیربکس نیز چندان خودروساز شاخصی نیست و برای برخی محصولاتش از قطعات فنی مشترک با خودروهای فیات استفاده می کند.

 

نتیجه تست تصادف تاتا نانو، ارزان ترین خودرو جهان با قیمت 2000 دلار که از بسیاری جهات با استاندارد های روز صنعت خودروسازی فاصله دارد

به هرحال اگر قرار بر خرید مدل های صرفا شهری باشد، پراید، تیبا، ساینا یا حتی بسیاری خودروهای چینی که اکنون در بازار عرضه می شوند نیز پاسخگوی نیاز اولیه مشتریان هستند و نیازی نیست که شرکت های ایرانی برای مونتاژ چنین خودروهایی، خطوط تولید خودرو را به خارجی ها واگذار کنند.

چالش اصلی و بی پاسخی که اکنون در بازار خودرو وجود دارد، نیاز به خودروهای کلاس C و D با کاربرد خانوادگی و مسافرتی است، تا خودروهایی نظیر پژو 405 و سمند از خط تولید خارج شوند.

طبیعتا خودروهای جایگزین باید ضمن ارائه تکنولوژی های جدید، دارای ایمنی و کیفیت مناسب باشند و از همه مهمتر با قیمتی کمتر از 50 میلیون تومان عرضه شوند.

 

متاسفانه تاکنون افق روشنی برای عرضه چنین خودرویی در کارنامه مذاکراتی دو خودروساز اصلی کشور دیده نمی شود و شاید تنها راه حل، توسعه و کیفی سازی خودروهای بی کیفیت فعلی باشد که سالهاست در ایران تولید می شوند.

چرا که با توجه به قیمت خودروهای مدرنی که در بازار بین المللی عرضه می شوند و شرایط اقتصادی نظیر قیمت ارز و تعرفه های مونتاژ، تولید خودروهای جدید و با کیفیت و ایمن با قیمت کمتر از 50 میلیون در ایران بسیار سخت و حتی دست نیافتنی به نظر می رسد.

 

تنها راه حل این مشکل این است که خودروسازان بزرگی نظیر رنو یا فولکس واگن با توجه به نیاز ایران و بازار بزرگ کشورمان، محصولی اختصاصی را برای ایرانیان مهندسی کنند، امری که نیاز به سرمایه گذاری مشترک و همکاری گسترده خودروسازان ایرانی با طرف خارجی دارد.