سال‌ها و ماه‌های پیش در همین ستون بارها از «چابهار» نوشته بودم. از قابلیت عالی این بندر برای بدل شدن به یک پایگاه تجاری بزرگ. اینکه چابهار، هم به جهت موقعیت خارق العاده‌ای که از نگاه جغرافیایی دارد، هم به سبب مجاورت با آب‌های عمیق که امکان پهلو گرفتن کشتی‌های چند صدهزار تنی را در این بندر فراهم می‌کند و هم به واسطه آب و هوای عالی آن که در تمام چهارفصل امکان کار و فعالیت با دما و طبیعتی کم و بیش یکسان فراهم است و خلاصه به هزار و یک دلیل دیگر، چابهار می‌تواند و قابلیت آن را دارد که به یک ابربندر در کل منطقه تبدیل شود. هر وقت این بحث پیش می‌آمد، حسرت می‌خوردم که چرا کسی به فکر توسعه آنجا نیست؟ چرا این گنج گمشده را کشف نمی‌کنند؟ حالا شکر خدا به نظر می‌رسد این اتفاق در حال رخ دادن است. رؤسای جمهور کشورهای هند و افغانستان به تهران آمدند تا پیمان مهمی را در جهت شکوفایی چابهار با ایران اسلامی امضا کنند.
در گذشته هرگاه سخن از پویا کردن چابهار به میان می‌آمد، اولین بهانه کمبود سرمایه بود اینکه برای رسیدن به استانداردهای لازم بین المللی نیاز به سرمایه گذاری کلان داریم و مشکلاتی که ناشی از بی توجهی به ظرفیت‌های بالای این منطقه بود. این مشکلات اکنون حل شده است. هندی‌ها حاضر شده‌اند سرمايه گذاري کنند، افغانستانی‌ها هم مشتری آماده برای خرید خدمات بندری آنجا هستند. پس دیگر هیچ بهانه‌ای وجود ندارد.
خوب است این را هم بدانیم که در شمال و شمال شرق ایران، دست به نقد، جز افغانستان، پنج کشور دیگر منطقه آسیای مرکزی قرار دارند که بشدت نیازمند دسترسی به آب‌های آزاد برای نقل و انتقال کالاهای مورد نیاز خویش و گسترش تجارت و صادرات و واردات هستند. این یک مقطع تاریخی و فرصت طلایی برای ایران اسلامی و کل منطقه شرق کشور است که می‌تواند موجب یک جهش باور نکردنی در توسعه این بخش کشور شود. علت طرح این ماجرا در این ستون نیز ارتباط این پروژه با شرق کشور و به طور خاص نقش آن در شکوفایی و رونق کسب و کار و اقتصاد استان‌های سیستان و بلوچستان، خراسان جنوبی و خراسان رضوی است.
طی دهه اخیر دولتمردان کشور تلاش دلسوزانه‌ای برای بهبود معیشت مردم مناطق محروم استان سیستان و بلوچستان داشته‌اند. حالا یک فرصت عالی فراهم شده است. در سمت دیگر تأکید من بر توجه مسؤولان دو استان خراسان جنوبی و رضوی  و بویژه مسؤولان کلانشهر مشهد برای بهره گیری به موقع از این فرصت است.
رونق چابهار و ترانزیت کالاهای دست کم 6 کشور از این بندر، انبوهی از تجار و شرکت‌های عظیم حمل و نقل و سرمایه گذاران خارجی را راهی منطقه می‌کند. مهم‌ترین کلانشهر در این مسیر که دارای امکانات گسترده‌ای اعم از پایانه‌های استاندارد حمل ونقل بار جاده‌ای، ریلی و هوایی در این بخش کشور است، مشهد است. بویژه برای انتقال کالا به افغانستان گمرک دوغارون نقش محوری خواهد یافت.
مسؤولان محلی باید کمر همت ببندند و با تمام قوا سعی کنند از این فرصت برای رونق کسب و کار در استان خراسان حداکثر بهره را ببرند. باید اتاق‌های فکری در استانداری‌های هر دو استان خراسان و حتی شهرداری مشهد برای پیگیری نیازهای سخت افزاری و نرم افزاری، بازارها، جاده‌ها و دیگر امکانات لازم پیش بینی شود. مشهد نیز از رهگذر این اتفاق می‌تواند اقبال آن را بیابد که پایتخت تجاری کل منطقه شود. ما نباید این فرصت را از دست بدهیم.