به گزارش قدس آنلاین، احمد کاظم زاده در یادداشت امروز خود در روزنامه جوان نوشت:
عمليات ضدصهيونيستي دو جوان فلسطيني در قلب تل‌آويو از ابعاد مختلف قابل توجه است و همين امر بر اهميت و حساسيت اين عمليات مي‌افزايد. برخي از ابعاد اين عمليات به وجوه نظامي آن مربوط مي‌شود، از جمله اينكه اين دو جوان منطقه‌اي را براي اجراي عمليات انتخاب كردند كه در قلب سياسي و نظامي – امنيتي اين رژيم قرار دارد كه اين آسيب‌پذيري آن را با‌وجود تبليغات گسترده نشان مي‌دهد. همچنين اين دو جوان فلسطيني ابتدا به تهيه سلاح اقدام كردند( كه بنا به برخي شواهد در داخل فلسطين توليد شده و طبق برخي اخبار ديگر از داخل سرزمين‌هاي اشغالي سال 1948 خريداري شده) و اين مي‌تواند نشانه‌اي از ورود انتفاضه از مرحله سلاح سرد به سلاح گرم باشد. پيش از اين فلسطيني‌ها عمدتاً از سلاح‌هاي سرد همچون چاقو استفاده مي‌كردند كه اين تلفات فلسطيني‌ها را در برابر صهيونيست‌ها افزايش مي‌داد چرا كه نظاميان صهيونيستي رؤيت هر چيز مشكوك را به بهانه‌اي براي شليك مستقيم به نوجوانان فلسطيني قرار مي‌دادند كه در انتفاضه چاقو نقش و حضور پررنگي داشت. بر اين اساس رويكرد جديد جوانان فلسطيني در روي آوردن به سلاح گرم به اين مفهوم است كه آنها مي‌خواهند بيش از اينكه تلفات بدهند از طرف اسرائيلي تلفات بگيرند و بر همين اساس در حالي كه از طرف صهيونيستي چهار نفر كشته و 10 نفر ديگر زخمي شده اما از طرف فلسطيني فقط يك نفر مصدوم شده است. 
همچنين عمده حملات قبلي فلسطيني‌ها عليه شهرك‌نشينان در كرانه باختري يا شرق بيت‌المقدس صورت مي‌گرفت اما حمله مسلحانه اخير در داخل اراضي اشغالي سال 1948 موسوم به اسرائيل صورت گرفته است و اين نشان مي‌دهد فلسطيني‌ها مي‌كوشند جبهه درگيري را از كرانه باختري به داخل فلسطين اشغالي بكشانند و موقعيت رژيم صهيونيستي را از وضعيت تهاجمي به تدافعي برگردانند، البته عمليات مسلحانه اخير در تل‌آويو با عمليات‌هاي هفته‌هاي قبل كه عمدتاً با سلاح سرد صورت مي‌گرفت از برخي جهات داراي وجوه مشابه است كه باز بر اهميت آن مي‌افزايد، از جمله اينكه در هر دو وجه از اين عمليات‌هاي سرد و گرم جوانان نقش اصلي و كليدي را ايفا كرده‌اند و در عين حال هيچ كدام وابستگي خاصي به سازمان‌ها و گروه‌هاي سياسي و نظامي نداشتند و به صورت داوطلبانه وارد عمل شده‌اند كه اين هم فراگيري انتفاضه و مردمي شدن آن را نشان مي‌دهد و هم اينكه بر سردرگمي رژيم صهيونيستي مي‌افزايد چرا كه مثل سابق ديگر نمي‌تواند مسئوليت حملات را به گردن تشكيلات خودگردان يا گروه‌هاي مقاومت بيندازد و اهداف سياسي و نظامي خاص خود را در مقابل آنها پياده كند، البته اين رژيم براي حفظ آبروي نظامي و حيثيتي خود ناچار است به رشته اقدامات واكنشي دست بزند كه اين اقدامات را با اعمال مجازات‌هاي دسته‌جمعي عليه فلسطيني‌ها شروع كرده است اما آنچه مسلم است اينكه اين اقدامات نه تنها نمي‌تواند جراحت‌هاي وارده بر اين رژيم را التيام بخشد بلكه چه بسا فلسطيني‌ها را تحريك و تشويق مي‌كند كه بار ديگر با حركت جديد جوانان فلسطيني همراه و همگام شوند و جرقه‌هاي انتفاضه جديد را رقم بزنند،  از اين رو چنانكه اين بار نيز رژيم صهيونيستي همچون گذشته بكوشد عمليات اخير در تل‌آويو را به محملي براي اجراي بخش ديگري از سياست‌هاي توسعه‌طلبانه و نژادپرستانه خود در خصوص اخراج فلسطيني‌هاي ساكن اراضي اشغالي 1948 قرار دهد بي‌ترديد زمينه‌هاي گسترش انتفاضه را از كرانه باختري به اين مناطق فراهم خواهد كرد.