بنابراین بهترین کار این است که  فقط باید شنید و منعکس کرد تا قضاوت به عهده تصمیم گیرندگان باشد.

«مرکز مطالعات»، «خانه کنکور» و یا «قرائتخانه» های شخصی که بتازگی وارد مباحث آموزشی خصوصی شده‌اند، مصداق عینی این مسایل هستند.

با اینکه زمان خیلی کوتاهی از زمان راه اندازی این مراکز می‌گذرد، اما اغلب اولیا حتما در موقع امتحانات و یا  حالا که به زمان برگزاری کنکور نزدیک می‌شویم، زمزمه هایی از سوی فرزندان دانش آموز خود در این خصوص شنیده اند.

جذب شماری دانش آموز و تبلیغ بی سروصدا از طریق همکلاسی ها و یا دوستان نزدیک سبب رونق بی حساب و کتاب برای درآمد های نجومی این مراکز شده است.

این در حالی است که تمام دار و ندار این مراکز یک خانه دربست شخصی و یکسری امکانات اولیه چون میز تحریر و صندلی، اختصاص اتاق هایی به عنوان نمازخانه، آشپزخانه و... است که خیلی هم مجهز نیستند.

البته این مراکز اغلب می‌خواهند، نقش یک کتابخانه خصوصی بدون کتاب را بازی کنند، با این تفاوت که کلاس کار بالایی برای خودشان گذاشته‌اند.

پرداخت شهریه‌های گزاف ماهانه آن هم فقط برای حضور در این خانه های شخصی که خودش دنیایی از مسأله است، جزو نخستین کلاس هایی است که دانش آموزان و اولیای آنان از آن سخن به میان می‌آورند.

ساعت کاری طولانی و سپری شدن تمام وقت یک روز در کنار دوستان و همکلاسی ها آن هم با حس و حال زندگی خوابگاهی و شوق و ذوق دوستی های نوجوانانه نیز از دیگر مواردی است که بهانه چشم و همچشمی ها در جذب دانش آموزان شده است.

البته نباید از ذکر خوبی هایی چون فراهم شدن یک فضای آماده مطالعه و برنامه ریزی هایی برای کنترل رفتار دانش آموزان نیز بسادگی گذشت.

اما آنچه مسلم است، اینکه این مراکز اغلب بدون مجوزند و هنوز هیچ دستگاهی مسؤولیت نظارت بر این قرائتخانه یا مرکز مطالعات را قبول نکرده است.

در این هیاهو رشد قارچ گونه این مراکز دغدغه‌ای است که جدی گرفته نمی‌شود و زنگ خطری که صدای آن مدت‌هاست به گوش می‌رسد، اما هیچ مقام مسؤولی آن را نمی‌شنود.

همه از زیر بار این مسأله شانه خالی می‌کنند و سعی دارند، اولیا را در این زمینه به اختیار خودشان رها کنند.

گفت‌و‌گوی اختصاصی ما با معاون پرورشی و فرهنگی اداره کل آموزش و پرورش خراسان رضوی درباره غنی سازی اوقات فراغت امسال، بهانه‌ای برای تلنگر به این موضوع می‌شود.

دکتر منصوریان که خودش با بیان این موضوع برای اعلام هشدار به اولیا پیشقدم می‌شود، از ما کمک می‌خواهد تا نسبت به هوشیاری خانواده‌ها تذکر بدهیم.

به گفته وی، متأسفانه تمام این مراکز به صورت زیرزمینی و بدون مجوز فعال هستند.

وی با بیان اینکه هر کدام نامی را بنا به شرایط خود با عناوین «خانه کنکور»، «مرکز مطالعه» و... انتخاب کرده‌اند، می‌گوید: وجه مشترک همه این مراکز بی‌هویتی و فعالیت بدون شناسنامه است.

وی می‌افزاید: این مراکز که عمدتا برای جذب دانش‌آموزان دختر ورود پیدا کرده‌اند، با شهریه‌های گزاف ماهانه چند صد هزار تا چند میلیون تومانی نسبت به اجاره یک میز و صندلی مطالعه اقدام کرده اند.

این مقام مسؤول که جای خالی قبول مسؤولیت این مراکز پر حاشیه را خلأیی جدی می‌داند، از خانواده‌ها خواهش می‌کند، پیش از هر گونه اتفاقی، نسبت به این موضوع حساسیت بیشتری به خرج دهند.

وی با اشاره به گزارش موارد اخلاقی و بعضاً تربیتی اظهار می‌دارد: انتظار ما از اولیا دقت، هوشیاری و کسب اطمینان خاطر است.

معاون پرورشی و فرهنگی اداره کل آموزش و پرورش خراسان رضوی از اولیا درخواست می‌کند، با کسب اطلاعات لازم از این اداره کل، با چشم باز نسبت به ثبت نام فرزندان خود در این مراکز اقدام کنند.