جدیدترین کشور جهان این روزها اوضاع بسیار آشفته‌ای دارد. در سکوت خبری رسانه‌های جهان، افزایش درگیری‌ها میان گروه‌های متخاصم در این کشور تاکنون بیش از 300 کشته و هزاران زخمی به جا گذاشته و متعاقب آن، ده‎ها هزار نفر نیز از خانه‌های خویش آواره شده‌اند. سخن از سودان جنوبی است؛ کشوری که از نخستین روزهای تولد خویش تا امروز، کمتر روزی را در آرامش و بدون جنگ گذرانده است. اکنون بسیاری از ساکنان سودان جنوبی حسرت روزهایی را دارند که با وجود عدم استقلال و زندگی در قالب حاکمیت خارطوم، لااقل شاهد امنیتی پایدار در مناطق خود بودند.

نخستین جنگ‎ها در این منطقه، پیش از استقلال و میان شمال و جنوب در گرفت؛ 2 جنگ داخلی بزرگ که طی سال‎های 1955 تا سال 2005 میلادی منجر به کشتار بیش از 2 میلیون نفر شد. اما پس از آن و در پی سرنگونی جعفر نمیری، دیکتاتور آن سال‎های سودان، عمر البشیر در کنیا پیمان صلحی را با شورشیان  امضا کرد که بر اساس آن به ساکنان جنوب کشور اجازه داده شد تا بین اتحاد با شمال یا استقلال، یکی را انتخاب کنند. از 2005 تا نهم ژانویه سال 2011 که همه‎پرسی استقلال برگزار گشت و سودان جنوبی متولد شد، این منطقه آرام‌ترین سال‎های خود را سپری کرده است.

روابط گرم خارطوم با محور مقاومت و عدم همراهی با سیاست‌های غربی و عربی و عبری سبب شد تا مخالفین استقلال عملاً سرکوب گردند و این کشور به عنوان یکصد و نود و سومین عضو وارد سازمان ملل شود. سودان بزرگ‎ترین کشور مسلمان در قاره آفریقا بود و به سبب داشتن ذخایر عظیم نفتی، جنگل‎های انبوه و عبور رود نیل موقعیت بسیار ویژه‌ای در این قاره داشت؛ مزایایی که با دو پاره شدن از دست رفت.

زیرا بیش از 70 درصد ذخایر شناخته‎شده نفت سودان در سرزمین‏های جنوبی بود و بخش عمده منابع جنگلی نیز به همین ترتیب و... . با تمام اینها، اکنون این کشور یکی از فقیرترین و بدترین کشورها در زمینه بهداشت و سلامتی در جهان است.

همزمان با استقلال، نبردهای خونین در مناطق مرزی با سودان شمالی در گرفت. پس از آن، جنگ‏های داخلی میان گروه‎های رقیب تا همین اواخر صدها هزار تن را به کشتن داد و میلیون‏ها نفر را آواره کرد. اکنون هم نبردهای خونین میان سالواکاییر، رئیس‌جمهور و ریک ماچار، معاون او (که سال‎هاست ادامه دارد) بار دیگر بالا گرفته است. کشور در فقر می‌سوزد و آنها که مردم و سران قبایل را به استقلال تشویق می‌کردند حالا فقط تماشاگرند. بسیاری نگرانند که هرج و مرج موجود موجب شود پدیده‏هایی نظیر داعش از لیبی و مالی و دیگر مناطق به این سرزمین‎ها هجوم ببرند و یک سومالی دیگر در آفریقا متولد شود. باید منتظر ماند و دید که آیا دلسوزان ظاهری دیروز سودان جنوبی چه سیاستی برای صلح واقعی اتخاذ خواهند کرد.