به گزارش قدس آنلاین به نقل از خبرگزاری شبستان، از جمله کارهای گوناگون انبیاء علیهم السلام تصدیق انبیای پیشین و بشارت به پیامبران پسین بوده است: (مصدقا لما بین یدیه)؛ (ومبشرابرسول یاتی). انبیاء همه از حقیقتی واحد منشاء می گیرند و از یک ذات سخن می گویند و مردم را به همان مبداء واحد می خوانند، از این رو، هر پیامبری، پیامر پیشین را تایید می کند و زمینه تبشیر پیامبر بعدی را فراهم می آورد.

ائمه علیهم السلام نیز هر یک زمینه ظهور امام بعدی را فراهم و امامان گذشته را تصدیق می کردند؛ ولی بشارت تمام امامان به ظهور امام قائم (عج) ویژگی منحصر به وجود مبارک ولی عصر عجل الله تعالی فرجه است که خاتم اوصیاست. این تصدیق و تبشیر، نشانه هماهنگی و هم آوایی سلسله ولایت و نظیر هم آوایی سلسله نبوت و رسالت است.

سحرگاه نیمه شعبان سال 255 هجری قمری با طلوع خورشید وجود خاتم الاوصیاء، بقیه الله الاعظم منور و با نسیم دل انگیز حضورش عالم امکان عطرآگین گشت و زمینه تحقق وعده خدای سبحان به پیروزی مستضعفان و امامت آنان: «ونرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمه و نجعلهم الوارثین»

آن وجود شریف مایه فخر و مباهات همه است، زیرا آخرین ثمره معصوم از شجره طیبه آل پیامبر(ص) است. جد گرامی شان حضرت خاتم انبیاء محمد مصطفی صل الله علیه وآله به وجود مهدی مهدی علیه السلام مباهات می کند.

وقتی آن وجود مبارک مفاخر اهل بیت (ع) را برای سیده زنان عالم فاطمه زهرا سلام الله علیها  شرح می دادند، فرمودند: خداوند ما را به ویژگی هایی گرامی داشته است که دیگران فاقد آن هستند: «منا سبطا هذه الامة و هما ابناک» و سپس از مهدی منتظر موعود(عج) و موجود عصر ما سخن گفتند و فرمودند: «مهدی این امت از ماست: منا مهدی هذه الامة» بدین سان به وجود حضرتش(عج) مباهات کرد و او را از مفاخر اهل بیت علیهم السلام شمرد.   

برگرفته از «امام مهدی موجود موعود(عج)» تالیف آیت الله جوادی آملی