در حال حاضر بنابر آمار به طور متوسط در کشور از هر پنج یا شش ازدواج یکی به طلاق می‌انجامد که این میزان در کلانشهری چون تهران یک طلاق به ازای چهار ازدواج است.

بی تردید یکی از راه‌های جلوگیری از گسترش چنین معضلاتی، مشاوره پیش از ازدواج است.

به عبارت دیگر اگر بخواهیم جلوی سونامی طلاق را بگیریم، یکی از مهم ترین راه ها، مشاوره است.

از این رو ضرورت مشاوره دینی احساس می‌شود؛ یعنی مشاوره بر اساس مؤلفه‌ها و اصول و چارچوب‌های دینی که متکی بر آیات نورانی قرآن کریم و احادیث گهربار ائمه اطهار(ع) است.

از قرن‌های پیش یکی از رسالت‌های حوزه‌ها و نهاد روحانیت ارایه مشاوره به مردم در موضوعات مبتلابه زندگی بویژه مباحث زناشویی و ازدواج بوده است. به عبارت دیگر این مسأله جدیدی نیست که سبب تعجب عده ای شده، به طوری که بعضی فکر می‌کنند که روحانیون این مشاوره‌ها را به تأسی و تقلید از علم و فرهنگ غربی انجام می‌دهند، چه آنکه اتفاقاً در سیره و سنت دینی ما نیز به طور خاص بر این موضوع تأکید شده است.

در تاریخ داریم که حضرت رسول اعظم(صلی الله علیه و آله) در زمان حیات پربرکت خود، به مردان و زنان مدینه در خصوص مسایل زناشویی و تربیت فرزند و... مشاوره می‌داده‌اند. ائمه اطهار(علیهم السلام) نیز هر کدام در فرمایشات و احادیث بسیار، راهکارهای ارزنده‌ای به مردم و سؤال کنندگان ارایه می‌فرمودند که سبب نجات افراد از بن بست‌های زندگی شان می‌شده است.

همچنین به تأسی از سیره معصومین(علیهم السلام) بسیاری از علما و بزرگان ما نیز در همین مسیر گام برمی داشته اند. به طوری که به عنوان مثال مرحوم آیت الله سید احمد خوانساری بخشی از ساعت‌های خود را در طول هفته به امر مشاوره مسایل خانوادگی اختصاص می‌دادند.

در هر صورت آنچه مسلم است، اینکه بسیاری از مشکلات خانوادگی بویژه در رابطه با زوجین جوان با مشاوره قابل حل است، البته به شرطی که از نقش مشاوره‌های دینی غفلت نشود و پیش از هر موضوع طرفین معتقد به آن باشند و از دیدگاه‌های مشاوران معتمد و باسواد و با این حال متعهد در زندگی خود استفاده کنند.