به گزارش قدس آنلاین به نقل از خبرگزاری شبستان، مسلمان باید در برابر قانون اسلامی خاضع باشد هرچند اجرای آن به ظاهر به زیان او باشد که البته در واقع و با نگاه عمومی به جامعه، به سود او و همگان است، از این رو رسول خدا (ص) فرمودند: «حدی (قانونی) که در زمین جاری شود موثرتر از شصت سال عبادت است.» در حدیث دیگری فرمودند: «اجرای حدی از حدود الهی پر برکت تر از چهل روز بارش باران است.»
بر پایه حدیثی دیگر آن حضرت(ص) از واسطه گری در تعطیل قانون الهی به شدت نهی می کردند و می فرمودند: «هر کس در اجرای قانون الهی واسطه گری کند تا مانع اجرای آن بشود خدای بزرگ او را در قیامت عذاب می کند.»
حضرت امیرمومنان (ع) به مالک اشتر می فرمایند: «حق را نسبت به هر کس، نزدیک باشد یا دور (خویشاوند و بیگانه) رعایت و اجرا کن و در این باره شکیبا باش و این شکیبایی را به حساب خدا بگذار، هرچند این رفتار با خویشاوندان و اطرافیان باشد و عاقبت آن را با همه دشواری که دارد ملاحظه کن که سرانجام آن پسندیده و پایانش فرخنده و مبارک است.»
نکته: ممکن است همه حدود یکسان نباشند و اجرای حد کیفری از ویژگی برخوردار باشد که تفصیل آن در فقه آمده است.
قانون در سیره پیامبران و امامان
در سیره عملی رسول خدا (ص) آمده است که زنی از قبیله ای سرشناس (بنی مخزوم) مرتکب گناهی شد و آن حضرت(ص) دستور اجرای حد داد. اسامة بن زید نزد پیامبر (ص) آمد و درخواست بخشش کرد. پیامبر(ص) فرمودند: «به خدا سوگند اگر دخترم دزدی کند دست او را قطع می کنم و در اجرای حدود و قانون الهی هیچ فرقی میان مردم نمی گذارم.»
آن حضرت(ص) در ادامه سیاست های نادرست و قانون گریزی امت های پیشین را نکوهید و چنین فرمودند: «بدبختی های امت های پیشین در این بود که اگر فرد بلندپایه ای از آنان دزدی می کرد او را می بخشودند و اگر فرد ضعیف و گمنامی دزدی می کرد حکم خدا را درباره او جاری می ساختند.»
در سیره امیرمومنان(ع) نیز آمده است که وقتی آن حضرت(ع) با درخواست مردم حکومت را پذیرفتند در خطبه ای بر قانون گرایی خویش تاکید کردند و فرمودند: «بدانید اگر من درخواست شما را پذیرفتم با شما آنگونه رفتار می کنم که خود می دانم و به گفته گوینده و ملامت سرزنش کننده ای گوش نمی سپارم.»
آن حضرت(ع) وقتی با ضربت ابن ملجم ملعون در بستر افتاد فرزندان خویش را فراخواند و حدود الهی و عمل به قانون در رفتار با قاتل اش را به آنان گوشزد کرد و فرمود: «ای پسران عبدالمطلب! شما را نبینم که خون مسلمانان را فراوان بریزید و بگویید که امیرمومنان کشته شد. بدانید که در برابر خون من جز کشنده من نباید کسی کشته شود. اگر من از این ضربت او به شهادت رسیدم او را تنها یک ضربت بزنید و دست و پا و دیگر اندام های او را نبرید.»
منبع: مفاتیح الحیات، تالیف آیت الله جوادی آملی
نظر شما