به گزارش قدس آنلاین، علی جان فزا، پژوهشگر حوزه خانواده با اشاره به علت بروز مشکلات پیاپی در میان بخش قابل توجهی از خانواده های ایرانی، اظهار کرد: عدم آشنایی با معارف اسلامی از مهمترین عللی است که امروز خانواده ایرانی را دچار مشکل کرده است. بالا رفتن میزان طلاق در جامعه ما نشان از نبود اطلاعات کافی از زندگی و سیره معصومین (ع) دارد. طبیعی است که در چنین شرایطی با حداقل اطلاعات از سبک زندگی الگوهای دین، افراد به سویی دیگر می روند و بر اساس سبک زندگی دیگران به امور خود می پردازند و روز به روز پایه های زندگی شان متزلزل می شود.
وی ادامه داد: فارغ از آنچه که یاد شد برخی حتی تلاشی برای آموختن و یادگیری ندارند، به قول معروف نه خودمان یاد می گیریم و نه حتی برنامه ریزی می کنیم که فرزندان مان با الگوهای مناسب آشنا شوند و نتیجه این می شود که چنین دردی بالاخره به اشکال منفی نظیر طلاق و اعتیاد در خانواده ها سر باز می کند. بنابراین، علت اصلی این فروپاشی های خانوادگی از ندانستن هاست.
جان فزا با بیان اینکه جوامع قدیم در فرهنگ ایرانی اسلامی هرگز با چنین مشکلاتی مواجه نبودند، تصریح کرد: یک زمان بود که جلسات مذهبی نقش مهمی را در زندگی ها ایفا می کرد، حضور در جلسات مذهبی جزو برنامه های خانواده قرار می گرفت و تاثیرپذیری های مثبت فراوانی از حضور در این جلسات در اخلاق و رفتار افراد نمود می یافت. در چنین جلساتی فرد سخنران یا کسی که منبر می رفت از احادیث نکاتی را متناسب با نیاز جامعه هدف پیدا می کرد و مباحث را انتقال می داد در حالی که در جامعه کنونی ما به نوعی شکاف میان نسل حاضر و نسل گذشته افتاده است و پیگیری کمتری نسبت به یادگیری و آموختن در حوزه مباحثی از این دست دیده می شود.
وی ادامه داد: اخیرا کتابی را با عنوان «مهارت های ارتباط موثر در سیره امام رضا(ع)» نوشتم و در آن نکاتی را مطرح کردم از جمله اینکه هرچه جامعه جلوتر می رود باید شیوه های ارایه آموزه های دینی و بسیاری از مباحث اعتقادی متناسب با جامعه بروز شود. برای مثال اکنون در قالب یک بسته آموزشی تلویزیون سریالی می سازد و با توجه به جامعه هدف و مخاطب این سریال نکته ای را بیان می کند. به تعبیر طلبگی منبر را در این قالب ارایه می کنند. نیاز است که این شیوه کار یعنی بروز کردن ارایه مطالب در بسیاری از ساحات دیده شود.
این پژوهشگر با اشاره به شیوع طلاق میان اقشار تحصیلکرده جامعه، افزود: این چالش نیز به این مساله بر می گردد که ما نتوانسته ایم بسیاری از آموزه ها و فرهنگ دینی و سنتی خود را از کانال های مناسب ارایه کنیم. اگر توانسته بودیم همانند گذشته اخلاق را محور قرار داده و سبک زندگی را متناسب با سنت و فرهنگ خود پیش ببریم قطعا با این سطح از مشکلات مواجه نبودیم و البته این مساله فقط محدود به خانواده نیست و محیط نیز تاثیر فراوانی دارد؛ برای مثال والدین از همان دوران کودکی باید توجه خاصی به رفت و آمدها داشته باشند و در هر محیطی حضور نیابند. اگر یک محیط برای آنها هجمه به همراه داشت اصلا تصمیم به حضور در آن نگیرند یا اگر مجبور بودند اقلا هنر تاثیرگذاری در محیط را بیاموزند تا بتوانند به درستی در تربیت فرزندان خود گام بردارند.
جان فزا گفت: راهنمایی های والدین و حل مشکلات از طریق بزرگ ترها سنت خوبی بود که به دست فراموشی سپرده شده است و کمتر به آن توجه می شود. ممکن است برخی از والدین سواد آکادمیک نداشته باشند ولی آن وجهه سنتی خود را دارند و تجارب فراوانی که می تواند به زوج های جوان کمک کند. اگر این رویکرد را همچون قدیم الایام در زندگی مشترک مورد توجه قرار دهند حتما بنیان خانواده ها مستحکم تر می شود.
وی در پایان با تاکید بر آموزش حداکثری در حوزه مباحث خانواده خاطرنشان کرد: قبل از هر اقدامی نظیر طلاق، خوب است فکر کنیم که چه مشکلاتی برای فرزندان به ویژه فرزند دختر پیش می آید. باید قبل از اینکه کار به این نقطه برسد بزرگترها وارد شوند چنان که توصیه های دین ما نیز همین را می گوید.
شبستان
انتهای خبر/
نظر شما