به گزارش قدس آنلاین به نقل از شبستان، حجت‌الاسلام و المسلمین مهدی یوسفیان، معاون پژوهشی مرکز تخصصی مهدویت اظهار کرد: وقتی که براساس آیات قرآن و روایات معتقدیم، دین اسلام، دین خاتم است ، این خاتمیت معنا و مفهوم های بسیاری دارد و در روایات دیگر داریم که این دین جاودانه و جهانی است و در تمام عالم گسترش خواهد یافت و عملیاتی و اجرایی می شود و طبیعتا براساس این شرایط، باید سازوکار جهانی بودن و گسترش این دین روشن شده باشد، به همین جهت پیامبر (ص) در طول زندگی خود به شکل های مختلفی، علاوه بر آنکه ابعاد جاودانگی و جهانی بودن دین را بیان می کردند، سازوکار این اجرایی را نیز تشریح می کردند.

صراحت پیامبر(ص) در زمینه معرفی جانشین خود

وی با بیان اینکه سازوکار عملیاتی کردن یک حقیقت به عینیت بخشیدن به آن در زندگی مردم توسط افرادی است، افزود: به همین دلیل پیامبر (ص) نسبت به جانشین پس از خود گاهی کدهایی دادند و یا در مواردی به صراحت سخن گفتند.

یوسفیان اضافه کرد: در ماجرای یوم الدار که پس از دعوت مخفیانه دین، پیامبر(ص) مامور به ابلاغ علنی شدند، اقوام را دعوت کرده و در آن جلسه مطالبی فرمودند که طبری در تاریخ خود در این زمینه عیناً این کلمات را آورده است؛ «ایکم یوازرنی علی هذا الامر علی ان یکون اخی و وصیی و خلیفتی فیکم»، «کدام یک از شما به من کمک می کند در این امر رسالت تا برادر من، وصی من و خلیفه من باشد» و اقدام عملی دیگر پیامبر (ص) در این زمینه، در واقعه غدیر خم بود که به صورت علنی و پیمان گرفتن، در اجتماع عظیم حجاج، امیرالمومنین حضرت علی (ع) را به عنوان خلیفه خود و ولی امر مردم مشخص کردند.

تفاوت نبوت و امامت

این کارشناس مهدویت با بیان اینکه میان امامت و نبوت تفاوتی از باب پذیرش مردم وجود دارد، تصریح کرد: در نبوت، پذیرش مردم شرط در اجرای ابلاغ دعوت پیامبر (ص) نیست و ایشان وظیفه داشتند پیام خدا را ابلاغ و مردم را به سمت خداوند دعوت کنند خواه بپذیرند یا خواه نپذیرند که در میان اقوام گذشته انبیائی بودند که پیام را رساندند اما مردم نپذیرفتند.

وی ادامه داد: تفاوت در این است که دعوت های الهی در زندگی مردم توسط امام اجرایی می شود و تحقق پیدا می کند و طبیعتاً این اجرایی شدن علاوه بر آنکه می طلبد از طرف خداوند فردی معرفی شود، نیازمند آن است که مردم آن را بپذیرند و قبول کنند، در غیر اینصورت بی فایده است و امام قادر به انجام کاری نخواهد بود.

بیعیت تمام و کامل با امام لازمه اجرای قوانین دین

این کارشناس مهدویت با بیان اینکه لازمه اجرای قوانین دین عبور از مرحله تعارف و گفتار و برقراری تعهد و بیعت با امام است، افزود: در واقعه غدیر بیعت صورت گرفت حتی در برخی نقل ها نیز مطرح شده است که زنان توسط ظرف آبی با حضرت علی (ع) بیعت کردند و پذیرفتند راهی را که پیامبر اکرم (ص) شروع کردند، توسط امام علی (ع) اجرایی شود و آنها در اجرایی شدن این کار همراهی کنند تا جهانی شدن آن نیز محقق شود اما متاسفانه پس از رحلت پیامبر (ص) عده ای از مردم مدینه راه دیگری رفتند و پرچم دیگری را بلند کردند و شخص دیگری را به عنوان خلیفه مشخص کردند.

بی تفاوتی و سکوت مردم عامل گوشه گیری امام

وی اضافه کرد: آن دسته از مردم دقت نکردند که فضای امامت امیرالمومنین امام علی (ع) و جانشینی پیامبر(ص) مقام ویژه ای است که از دسترس انسان های عادی و انتخاب آنها خارج است، این انتخاب آنان، پس از چند روز کش و قوس با کوتاهی، سکوت و بی تفاوتی عموم مردم، تبدیل به حرکتی عمومی شد یعنی عموم مردم بیعت با امیرالمومنین علی (ع) را نقض کردند و حضرت(ع) را تنها گذاشتند، مگر افراد اندکی که پس از مدتی خود حضرت(ع) به آنان امر کرد بصورت ظاهری بیعت کنند.

معاون پژوهشی مرکز تخصصی مهدویت با بیان اینکه نتیجه این نقض عهد و بیعت غدیرخم، منحرف شدن جریان نظام اسلامی از مسیر ترسیم شده توسط نگاه الهی پیامبر (ص) بود، گفت: امیرالمومنین امام علی (ع) در فضای امامت و ولایت نیازمند همراهی مردم بودند و این فضا بوجود نیامد و حضرت(ع) به کنار رانده شدند و در اجرای امامت خود در جامعه انسانی، دستشان بسته شد.

ایجاد انحراف در آموزه های پیامبر (ص)

وی با اشاره به اینکه بسته شدن دست امام (ع) متاسفانه جریان دیگری را بوجود آورد که آموزه های پیامبر(ص) را دچار تغییراتی کردند، افزود: برخی از این آموزه ها براساس نظر خلفا تغییر می کرد و به جای حرف قرآن و نبی اسلام (ص)، دیگران هم اظهارنظر کردند و این اظهارات در متن دین دیده شد، بصورتی که در شورای شش نفره برای انتخاب خلیفه سوم، پایبندی به ملاک هایی چون عمل به کتاب خدا ، سنت پیامبر (ص) و سیره شیخین مدنظر گرفته شد.

یوسفیان با اشاره به اینکه نقض پیمان های غدیر بعد از رحلت پیامبر (ص) دو اتفاق عمده را رقم زد، تصریح کرد: یکی کنار رفتن امیرالمومنین علی (ع) از فضای حاکمیت جامعه و دوم آنکه فضای حقیقت دین دچار یک چرخش شد و حرف های غیر صحیح وارد دین شد و قواعد دین را دگرگون کرد و فرقه های ناصواب را در بطن جامعه اسلامی به وجود آورد.

ورود عقاید باطل به فضای ناب دین اسلام

معاون پژوهشی مرکز تخصصی مهدویت اضافه کرد: این چرخش در آینده موجب شد که خلفای بنی امیه و بنی عباس با شدت بیشتری با اهل بیت (ع) برخورد کنند و علاوه بر خانه نشینی و تحت اشراف قرار دادن آنان، تا حد توان آنها را محصور کنند و با نگاه از بین بردن اهل بیت(ع)، سازوکار خلافت خود را پی ریزی کنند و از طرف دیگر فضا برای ادعای ناصواب و طرح عقاید باطل باز بود و این موجب می شد، انحرفاتی بسیاری در فضای دین اسلام وارد شود و حرف های بی ربطی، به حقایق ناب اسلام وصل شود.

تهدید جان امامان(ع) نتیجه انحراف از دین ناب

وی با بیان اینکه اهل بیت (ع) طبیعتا نمی توانستند ساکت باشند بلکه ماموریت داشتند دین الهی را در جامعه حفظ کنند ، گفت: جبهه کفر هم می دانست تا زمانی که اهل بیت (ع) هستند، نمی توانند به آنچه می خواهند بصورت کامل برسند و این تقابل موجب آن شد که جبهه کفر وارد حذف جریان امامان (ع) شوند و لذا مشاهده می شود امام جواد (ع)، امام هادی (ع) و امام حسن عسگری (ع) در دوران جوانی به شهادت رسیدند و طبیعی است زمانی که سازوکار خداوند برای جهانی کردن این دین در حال برچیده شدن بود و عده ای تمام توان خود را برای نابودی و حذف امامان(ع) به کار بسته بودند، خداوند برای حفظ حجت و بقای دین، سازوکار جدیدی را به نام غیبت اجرایی کند.

یوسفیان ادامه داد: غیبت امام زمان(عج) برای آن رخ داد تا اصل دین حفظ شود و به شکل دیگری و به شکل دیگری راه ادامه پیدا کند.

سکوت، بی تفاوتی و بی بصیرتی مردم دلیل بوجود آمدن انحراف در دین

معاون پژوهشی مرکز تخصصی مهدویت با بیان اینکه سکوت، بی تفاوتی و بی بصیرتی مردم پس از واقعه غدیر موجب منحرف شدن اسلام از مسیر حقیقی خود شد، تصریح کرد: در رابطه میان امام و مردم عواملی تاثیرگذار است، این کوتاهی و سکوت مردم از جمله آن عوامل است و باید بپذیریم که فضای امامت و امت یک فضای دو طرفه است و زمانی امام می تواند امامت کند که امت همراهی کند و هر زمان امت کوتاهی کند، امام دستش خالی می شود.

وی اضافه کرد: در انقلاب اسلامی ایران در سال 42 سرکوبی صورت گرفت و به دنبال آن سکوتی ایجاد شد و حرکت ها به هر دلیلی متوقف شد که در پی آن، امام خمینی (ره) از کشور تبعید شد اما در سال 56 و 57 زمانی که سکوت شکسته شد، مردم وارد صحنه شدند و پای حرف خود ایستادند، امام خمینی (ره) از تبعید بازگشت و انقلاب اسلامی شکل گرفت و حکومت اسلامی نیز در فضای جمهوری اسلامی به وجود آمد.

سکوت مردم موجب منزوی شدن امام می شود

این کارشناس مهدویت ادامه داد: بنابراین، سکوت مردم موجب منزوی شدن امام می شود و اگر این سکوت با همراهی با دشمن و مخالف هم صورت گیرد علاوه بر گوشه گیر کردن امام، جانش را به خطر می اندازد.

حجت الاسلام یوسفیان با بیان اینکه میان غیبت و ظهور امام زمان (عج) با رفتار انسان ها ارتباط موجود دارد، خاطرنشان کرد: اگر دائما و علنا خواستار حضور امام باشیم و این خواستن ما جدی و ادامه دار باشد، می توانیم امیدوار باشیم که به فضای ظهور نزدیک تر خواهیم شد در حالی که هر میزان بی تفاوت باشیم و در این فضا وارد نشویم به طبع نمی توانیم خود را به ظهور نزدیک بدانیم.

انتهای خبر/