به گزارش قدس آنلاین به نقل از شبستان، حجت الاسلام محمدصابر جعفری، کارشناس مرکز تخصصی مهدویت در رابطه با آموزه های غدیر برای عصر غیبت اظهار کرد: مطالب مختلفی در بحث غدیر وجود دارد که هر یک از آنها می تواند برای امروز ما درس آموز و تاثیرگذار باشد، به عبارت دیگر هرچه تحلیل بهتری نسبت به غدیر داشته و نتایج این تحلیل را در رفتار و برنامه های امروز خود به کار گیریم در مسئله مهدویت نیز تاثیر بیشتری خواهد داشت.
وی افزود: وقتی غدیر را بررسی می کنیم با افراد و طیف های مختلفی مواجه می شویم. از جمله افرادی که نسبت به آن وفادار بوده و موضوع غدیر را حتی پیش از آنکه پیامبر(ص) به صورت رسمی آن را اعلام کنند و بیعت رسمی با امیرالمومنین علیه السلام اعلام شود، از برخوردهای مختلف پیامبر(ص) نسبت به امیرالمومنین(ع) و توصیه های ایشان نسبت به آن حضرت(ع) و ویژگی های علی علیه السلام، شاید از سال ها قبل به شکل عمیق، اهمیت و جایگاه حضرت علی علیه السلام را می دانستند.
کارشناس مهدوی با اشاره به پیشینیه این شناخت نسبت به امام علی علیه السلام تصریح کرد: نخستین برخورد جمعی که پیامبر(ص) در میان اجتماع امیرالمومنین علیه السلام را به عنوان جانشین و وصی خود معرفی کردند، در یک جمع و جلسه خانوادگی بود «وَأَنذِرْ عَشِیرَتَکَ الْأَقْرَبِینَ» در همان جلسه رسول گرامی اسلام صل الله علیه وآله فرمودند: «هر کس امروز با من اعلام همراهی کند او وصی و جانشین من است.»
حجت الاسلام جعفری تاکید کرد: بر اساس نقل تاریخ برخی از اقوام پیامبر(ص) جلسه اول اعلام رسمی ایشان را مختل کردند. در جلسه دوم نیز کسی به جز امیرالمومنینعلی علیه السلام اعلام همراهی نکرد و این باعث شد حتی برخی از بستگان پیامبر(ص) که نگاه مشرکانه ای داشتند این واقعه را مورد تمسخر قرار دهند. اما مهم آن است که پیامبر(ص) در همان جلسه مسئله جانشینی خود را اعلام کردند.
برخی پیش از غدیر آماده و منتظر همراهی و بیعت با امام(ع) بودند
وی بیان کرد: لذا اشخاصی مانند «عباس عموی پیامبر(ص)» که در روز غدیر نیز زنده بود و مسلما در آن جلسه خانوادگی نیز حضور داشته است، از مدتها قبل از مسئله وصایت و جانشینی امیرالمومنین علی علیه السلام اطلاع داشتند. بنابراین برخی افراد حتی پیش از غدیر آماده و منتظر این رخداد بودند و همراهی و بیعت با امام(ع) را انتظار می کشیدند.
حجت الاسلام جعفری افزود: گروه دیگری نیز در جامعه اسلامی حضور داشتند که این قرائن و حتی سخنان پیشین پیامبر(ص) درباره امیرالمومنین علیه السلام را شنیده بودند و در غدیر نیز بیعتی دوباره انجام دادند. اما طیف سوم کسانی بودند که با اطلاع از همه این موارد، آنها نیز منتظر بودند اما نه منتظر همراهی بلکه منتظر بودند که با ارتحال پیامبر صل الله علیه وآله در مقابل امیرالمومنین علی علیه السلام صف آرایی کنند، این افراد منتظرانی بودند که خود را برای مبارزه حق و باطل آماده می کردند در حالی که خود در صف باطل قرار داشتند.
کارشناس و مدرس مرکز تخصصی مهدویت در ادامه گفت: این بحث مهمی است که بدانیم حتی قبل از غدیر افراد نسبت به غدیر و حضرت امیرالمومنین علیه السلام، دو گروه و دو صنف مختلف بودند.
وی تاکید کرد: مسئله دیگر حضور افرادی است که در غدیر با حضرت امیر(ع) بیعت کردند و حتی تبریک گفتند و اعلام همراهی کردند اما بعدها به چند طیف مختلف تقسیم شدند. گروهی از آنها در همان زمان نیز صادقانه با امیرالمومنین علیه السلام بیعت نکردند، یعنی در همان زمان نیز بیعت آنها دروغین و ظاهرسازی بود؛ شاید به دلیل رودربایستی با پیامبر(ص) یا به خاطر نفاق این کار را انجام دادند. بنابراین، این دسته از همان ابتدا نیز با امام زمان خود با صداقت برخورد نکردند.
بعضی صادقانه بیعت کردند اما بعد...
جعفری افزود: طیف دیگر مردمانی بودند که در آن لحظه صادقانه بیعت کردند، اما بعدها به دلایل مختلف مانند ترس و وحشت از باندهای قدرتی که بعد از رسول خدا صل الله علیه وآله به روی کار آمد و یا به دلیل دنیاطلبی یا دلبستگی به جاه و مقام از صف امیرالمومنین امام علی(ع) خارج شدند و بیعت شکستند.
کارشناس مباحث مهدوی در ادامه گفت: گروه سوم عده ای بودند که بیعت کردند و بر سر پیمان خود نیز ماندند. اما در موضع گیری ها و اتخاذ تصمیم ها به خطا رفتند. به عنوان مثال ما افرادی را می بینیم که صحابی پیامبر(ص) بودند و زمان ایشان را درک کرده بودند و در زمان امام حسن و امام حسین علیهماالسلام نیز زنده بودند اما در رابطه با اینکه چه موضعی باید داشته باشند به خطا رفتند مانند توابین و یا کسانی که بعد از شهادت مسلم بن عقیل متوجه تصمیم اشتباه خود شدند.
وی تصریح کرد: اما در این میان گروهی نیز هستند که با امیرالمومنین(ع) بیعت می کنند و همواره در همه صحنه ها همراه امام(ع) هستند و امام(ع) نیز از آنها به نیکی یاد می کند. به عنوان مثال امیرالمومنین علیه السلام درباره فردی به نام «صعصعه» می فرمودند: او کثیرالمعونه و خفیف المؤونه است؛ یعنی زیاد یاری می رساند و بار و زحمتی برای ما ندارد، یعنی برای اسلام و برای امام هزینه نمی تراشید.
حضور این چهار گروه در عصر ظهور
حجت الاسلام جعفری در بخش دیگری از سخنان خود تاکید کرد: ما همین چهار مدل را در دوره غیبت و یا زمان ظهور نیز مشاهده می کنیم. به این معنا که گروهی از مردم هستند که از اول هم اگر از امام زمان(عج) صحبتی می کنند و نام می برند در واقع در میدان نیستند بلکه به دلیل منافع و مقاصدی در این راه قرار گرفته اند. گروه دوم افرادی هستند که به حضرت حجت(عج) ایمان دارند و معتقدند اما منافع و مقاصد دنیایی یا آنها را از میدان بیرون برده و یا بیرون خواهد برد.
وی یادآور شد: گروه سوم دسته ای هستند که به امام مهدی (عج) ارادت دارند و منافع دنیایی نیز برای آنها معیار نیست اما متاسفانه در اتخاذ تصمیم ها و عمل کردن به وظیفه درست عمل نمی کنند و بصیرت لازم و آگاهی کافی را ندارند. مانند توابین که امام زمان(عج) خود را یاری نکردند و بعد پشیمان شده و درصدد جبران برآمدند اما چه فایده!
حجت الاسلام چعفری در پایان خاطرنشان کرد: بنابراین، امروز نیز برخی از منتظران هستند که بصیرت لازم را ندارند و اگر عمری باقی ماند آن را جبران می کنند وگرنه به دلیل این عدم آگاهی و عدم درک درست، سیاهی لشکر دشمن می شوند و با دشمن همراهی می کنند. اما گروه چهارم که دعا می کنیم خداوند ما را از آنها قرار دهد گروهی هستند که هم ارادت دارند، هم عمل می کنند و محبت دنیا آنها را از میدان بیرون نبرده و در عین حال تلاش می کنند که با بصیرت وارد عرصه شوند بنابراین تحلیل اصناف مختلفی که با غدیر برخورد کردند خود یک درس است.
ادامه دارد...
انتهای خبر/
نظر شما