به گزارش قدس آنلاین به نقل از خبرگزاری تسنیم، پاکستان را به راستی می توان سرزمین پر رمز و راز وگمشده‌ای خواند که دست پر مهر طبیعت چشم مهربانی بر آن داشته است، منزلگاه کوههای سر به فلک کشیده هیمالیا و سرچشمه رودهای خروشان و مقدسی چون ایندوس پاکستان است.

کشوری که نگین آن جنگلها و دره‌های زیبای مرکزی و تزئین رکاب آن بندرگاه‌های جنوبی آن است و اینک نمونه بی‌همتای یکی از عجایب هفتگانه زمین که بسیاری معتقدند تنها اثر انسانی است که از ماه می‌توان مشاهده کرد در پاکستان نیز جوانه زده است، دور از چشم توجه بسیاری از گردشگران.

کمتر کسی است که نام دیوار چین را نشنیده باشد دیوار غیر قابل نفوذی که کیلومترها کشیده شده است. ولی این دیوار همتای پاکستانی به نام  Ranikot دارد که در زیبایی و عظمت دست کمی نمونه چینی خود ندارد.

درنگاه اول شباهت هر دو دیوار بسیار عجیب به نظر می‌رسد و تنها تفاوت آن تپه‌های زرد رنگ پاکستانی در مقابل دره‌های سر سبز چین است.

در اصل این دیوار نیز مانند همتای چنین خود مانعی است از نفوذ دشمنان  و «رانی کوت» (Ranikot) چون حصاری محکم سه قلعه درونی به نام «میری کوت»، «شیر گره» و «موهان کوت» را در بر گرفته است جایی که بعنوان بزرگترین قلعه جهان شناخته می‌شود.

ابعاد این قلعه‌ها واقعا شگفت انگیز است، دیوار خارجی آن حدود 30کیلومتر گستردگی دارد و درمجموع 65کیلومتر مربع مساحت این قلعه هاست. فضایی بزرگتر از برخی کشورهای میکرو مدرن جهان!!!!

متاسفانه تحقیقات جامع و کاملی در مورد قلعه و دیواره زیبای آن نشده و کسی نمی‌داند وجود این قلعه‌ها باچه انگیزه‌ای و در چه دورانی بوده است. بنابراین بین مردم محلی عقاید مختلفی وجود دارد، برخی پیدایش آن را مربوط به دویست سال اخیر می‌دانند ولی برخی عمر قلعه را حدود هزار سال اعلام کرده‌اند.

این قلعه زیبا و دیوار عظیم آن که در حوالی شهر جنوبی «حیدر آباد» قرار دارد. یکی از بهترین جاذبه‌های گردشگری پاکستان است که تا سالهای اخیر توجه چندانی به آن نشده بود.

توقع بر آن است که از سوی سازمانهای جهانی توجه بیشتری در جهت رونق آن صورت گیرد.