‌غلامرضا محمدمرادی: فتنه، فتنه انگیزی و فتنه گر؛ الفاظی هستند که در طول تاریخ مورد لعن و نفرین عوام و خواص قرار گرفته اند و کمتر کسی هست که با دیدن و شنیدن این کلمات، آزرده خاطر نشود.در عصر ما، فتنه گران و حامیان فتنه در سال ۱۳۸۸و در روز قدس و ۱۳ آبان با ضربدر بی بصیرتی و وطن فروشی خود؛ بر شعارهای همیشگی و پایان ناپذیر «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر اسرائیل» خط بطلان کشیدند و با هتاکی به امام راحل(ره) در ۱۶ آذر و بی حرمتی به حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و حمله وحشیانه به خیمه ها و دسته های عزاداری در عاشورای همان سال؛ اوج عداوت و دشمنی خود را به نمایش گذاشتند.

عده ای از فریب خوردگان داخلی با تحریک و حمایت مالی و برنامه ای دشمنان خارجی و سران مزدور فتنه و به بهانه تقلب در انتخابات ریاست جمهوری، از ماه ها قبل برنامه ریزی کرده بودند که پس از شکست در انتخابات، با چه ترفند و دسیسه ای، به تقابل با نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران روی بیاورند و به زعم باطل خویش، چنان برنامه شوم چیده بودند که کار انقلاب اسلامی و ملت انقلابی ایران را یکسره کنند.

فتنه گران و حامیان فتنه تمام نیروها، امکانات، تجهیزات و تیم های رسانه ای خود را هماهنگ کرده بودند و با ایجاد فراخوان و حضور هماهنگ در خیابان ها و معابر تهران در روز عاشورای حسینی؛ آن چنان لکه های زشت و ننگین را بر دامن پلید خود نمایان ساختند و دل هزاران مرید و دوستدار اهل البیت عصمت و طهارت(ع) و مسلمانان آزادیخواه را به درد آوردند که این بدنامی و زشت کرداری شان برای همیشه تاریخ در اذهان حک شد و پاک نخواهد گردید.

مردم فهیم، بصیر، ولایتمدار و موقعیت شناس ایران اسلامی که به نقشه شوم و پلید این فتنه گران پی بردند و عقاید، ارزش ها و باورهای دینی و مملکت خود را در معرض خطر دیدند؛ کاسه صبرشان لبریز شده بود و منتظر ندای آرمانی و اشاره ملکوتی رهبر فرزانه انقلاب بودند تا جسم، روح، روان و اندیشه پلید این فتنه گران و جیره خواران آمریکا، اسرائیل و انگلیس را در هم بشکنند و به نقشه های شیطانی و عوام فریبانه شان پایان دهند.

در ماجرای شرم آور این لشکرکشی و کُرکُری خوانی فتنه گران، متأسفانه تعدادی از خواص بی بصیرت داخلی در خواب خرگوشی به سر می بردند و سر پُرفتنه خویش را در لاک زر و زیور اجانب فرو برده بودند و نه تنها که در مقابل این ماجرای تلخ، اندکی اعلام موضعی نکردند چه بسا که در پس این معرکه، محرک و مدیر اصلی جریان فتنه هم بودند و به شوق رهبری گروه فتنه در آینده؛ در حال دق مرگی لحظه شماری می کردند.

اما این فتنه گران که حب دنیا و حرص ریاست؛ چشمان کم سو و اندیشه سخیف شان را کاملاً کور و بی اثر کرده بود، از بصیرت و دلدادگی ملت بزرگ ایران به امامت و ولایت غافل بودند و نمی دانستند که وعده «وَ مَکَرُوا وَ مَکَرَ اللَّهُ وَ اللَّهُ خَیْرُ الْماکِرینَ » خداوند محقق می شود و مکر، حیله و نیرنگ شان را به خودشان باز می گرداند.

پس از آنکه نصایح و اندرزهای دلسوزان نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران در سران فتنه و حامیان بی بصیرت شان اندک تأثیری نداشت و آنان خود را تافته جدابافته و پیروز حتمی این میدان شیطانی قلمداد می کردند و لحظه به لحظه بر تحریک و آتش این درگیری ها می افزودند، ندای ملکوتی و اشاره سیف الهی رهبر فرزانه انقلاب امام خامنه ای «مدظله العالی» در سراسر ایران طنین انداز شد.

مردم ولایتمدار و با بصیرت ایران اسلامی در ۹ دی سال ۱۳۸۸ با لبیک به فرمان امام و مقتدای خویش، چنان حماسه ای آفریدند و نقشه های عملیاتی و فکری دشمنان و فتنه گران را به زباله دان تاریخ فرستادند که نه اندیشه ای یارای توصیف و نه قلمی توانای نوشتن است.

آری! همه ملت ایران ۹ دی آمده بودند؛ پیر و جوان، دانش آموز و دانشجو، کارمند و کارگر، رئیس و مرئوس، کشوری و لشکری؛ تا به دشمنان و فتنه گران بفهمانند که ایران جای امنی برای اجرای نقشه های شوم شما نیست و این ملت سرافراز، تمام وجود خویش را وقف امامت، ولایت و میهن اسلامی شان کرده اند و این پیوند همچنان ناگسستنی است.

بسیاری از شهرهای کشور که هتاکی های بی شرمانه فتنه گران را تاب نیاورده بودند، قبل از ۹ دی و راهپیمایی سراسری، نهایت اعتراض و دشمنی خود را در برابر فتنه گران و سران ساده لوح شان، به نمایش گذاشته بودند.

۹ دی را باید اوج تبلور ولایتمداری و بصیرت آفرینی ملت بزرگ ایران اسلامی دانست و از این روز مبارک بایستی به عنوان روز «پیوند ملت با امامت و ولایت» و روز «احیاء انقلاب اسلامی» یاد کرد و هر ساله به طرز باشکوهی گرامی داشته شود.