به گزارش قدس آنلاین، معاون غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی شیراز با تأکید بر ضعف بازاریابی در صنعت داروی کشور می‌گوید: کل بازار داروی کشور در سال حدود ۱۲ هزار میلیارد تومان یا حدود سه میلیارد دلار می‌باشد.
در کشورهای مشابه ما به لحاظ جمعیت همانند ترکیه بازار دارو بالای ۱۲ میلیارد دلار در سال می‌رسد و در آلمان نیز حدود ۴۴ میلیارد دلار در سال برآورد می‌شود. البته در کشور ما با وجود آنکه مصرف دارو بالاست اما به دلیل ارزان بودن، بازار داروی ما بازار کوچکی است و چندان سود آور هم نیست.
دکتر حسین نیک نهاد، ادامه می‌دهد: ناگفته نماند که در این بازار ۱۲ هزار میلیارد تومانی گروه‌های مختلف تولید کننده، وارد کننده، شرکت‌های توزیع دارو، بیمارستان‌ها و داروخانه‌ها فعالیت دارند. از بازار ۱۲ هزار میلیارد تومانی حدود ۷ هزار میلیارد دارو غذا یا لوازم برقی نیست که به دنبال ایجاد رقابت برای افزایش فروش در این زمینه باشیم، بلکه محصول درمانی برای درمان بیماران است و دارای عوارض جانبی و ناخواسته و مسمومیت است تومان هزینه تولید و واردات است، بنابر این مارژین دارو، در ایران حدود ۵ هزار میلیارد تومان برآورد می‌شود. حدود نیمی از این مارژین نصیب تولید کننده، وارد کننده و شرکت‌های توزیع کننده دارو می‌شود. پس حدود ۲۵۰۰ میلیارد تومان مارژین یا سود ناخالص است که برای داروخانه‌ها و بیمارستان‌ها می‌ماند. همچنین از ۲۵۰۰ میلیارد تومان باقی مانده ۱۲۰۰ میلیارد تومان نصیب بیمارستان‌ها و سیستم‌های دولتی حوزه سلامت می‌شود. به این ترتیب با وجود ۱۲ هزار داروخانه فعال در کشور، درآمد هر داروخانه کمی بیش از ۱۰۰ میلیون تومان در سال بر آورد می‌شود که باید از این میزان هزینه کارکنان، مالیات و غیره هم پرداخته شود. بنابر این اگر فرانشیز دارو و نسخه‌ها و فروش فرآورده‌های بهداشتی و آرایشی نباشد، داروخانه‌ها سودی عایدشان نمی‌شود.
وی با غیر رقابتی دانستن حوزه دارو می‌افزاید: دارو غذا یا لوازم برقی نیست که به دنبال ایجاد رقابت برای افزایش فروش در این زمینه باشیم، بلکه محصول درمانی برای درمان بیماران است و دارای عوارض جانبی و ناخواسته و مسمومیت است و معمولاً سیاست‌ها در جهان به دنبال کاهش مصرف آن است. درحال حاضر نیز به دلیل مصرف خودسرانه برخی داروها همانند آنتی بیوتیک‌ها در جامعه هر ساله هزاران نفر دچار بیماری‌های مختلف می‌شوند. از این رو وزارت بهداشت به دنبال کاهش تجویز و مصرف غیراصولی داروست. به هر حال ایجاد رقابت‌های غیرسالم وغیرعلمی دربازار دارو علاوه بر آسیب‌های اقتصادی و تحمیل هزینه به بیمه‌ها و نظام سلامت، سبب آسیب به سلامت جامعه نیز می‌شود. چراکه رقابت داروخانه‌ها و فروش غیر منطقی دارو توسط برخی داروخانه‌ها و یا ارتباطات برخی پزشکان با داروخانه‌ها می‌تواند منجر به افزایش نسخه‌های گرانقیمت و یا تجویز داروهایی که نیاز واقعی نباشد، شود. همچنین داروخانه‌ها برای افزایش سودآوری به عرضه محصولات غیر ضروری روی می‌آورند.
وی در خصوص مالکیت برخی فعالان دارویی در چندین داروخانه نیز می‌افزاید: طبق مصوبات قانونی در کشور، یک داروساز فقط مجوز یک داروخانه را پس از کسب امتیازهای لازم دارد. اما برخی داروسازها به طور غیررسمی با سرمایه‌گذاری دیگری داروخانه‌هایی را ایجاد می‌کنند که درصورت احراز این موضوع که داروخانه را به فرد دیگری واگذار کرده مجوز تأسیس آن داروخانه پس از اجرای مراحل قانونی باطل می‌شود. طبق مقررات در ایران مجوز تأسیس داروخانه‌های زنجیره‌ای را نداریم.
این استاد دانشگاه با اشاره به ضوابط تأسیس داروخانه می‌گوید: بر اساس شواهد، در کشور کمبود داروخانه نداریم و در شهرهای بالای ۵۰۰ هزار نفر به ازای هر ۴۵۰۰ نفر یک داروخانه وجود دارد و افزایش بیش از این غیرمنطقی به نظر می‌رسد. هرساله نیز بیش از ۱۰۰۰ نفر از ۲۲ دانشکده داروسازی کشور دانش آموخته شده و به جمع متقاضیان راه اندازی داروخانه اضافه می‌شوند. همچنین طبق قانون فعلی، هر داروسازی که ۲۰ سال از دانش آموختگی او گذشته باشد، بدون نوبت و امتیاز خاص می‌تواند یک داروخانه در هر کجای کشور تأسیس کند که با توجه به وضعیت چالش برانگیز اشتغال دانش آموختگان به نظر می‌رسد باید در این زمینه نیز تجدید نظر صورت بگیرد.
نظر شما