محمد برزگر، دبیر اجرایی جایزه ادبی حضرت علی‌اکبر(ع) به خبرنگار ما درباره این تصمیم ناگهانی توضیح می‌دهد: جزو معدود برنامه‌های ادبی در کشور بودیم که به طور صد درصد مردمی‌برگزار می‌شدیم و کل بودجه‌های ما را خیران تأمین می‌کردند، امسال اعلام فراخوان شد، برگزیده‌ها مشخص شدند و از میهمانان هم دعوت شد اما چند روز پیش، بانیان و خیران جلسه‌ای گذاشتند و اعلام کردند که نمی‌توانند حمایت کنند و امکان تأمین هزینه‌ها برایشان فراهم نیست، ضمن اینکه منبع مالی دیگری هم نداشتیم؛ از دوستانی که دعوت شده بودند عذرخواهی کردیم که اختتامیه برگزار نمی‌شود و برنامه به حالت تعلیق درآمده است.
او ادامه می‌دهد: کارها را انجام داده بودیم و حدود 40 نفر میهمان شاعر و نویسنده از سراسر کشور دعوت کرده بودیم اما اختتامیه برگزار نشد.
اگر بودجه‌اش تأمین می‌شد...
مشکلات مالی این برنامه مردمی، از چند سال پیش شروع شد. برزگر می‌گوید: 6 دوره، پدرم حامی مالی بود به طوری که اسکان میهمانان در خانه پدری‌ام در مرودشت بود اما به دلیل مشکلاتی به تهران آمدیم و دیگر پدرم استطاعت مالی برای حمایت از این برنامه را پیدا نکرد.
به گفته او، چهار دوره قبل هم کج دار و مریز برنامه برگزار شد به طوری که در سال گذشته، به اعتبار اینکه سه ماه بعد از اختتامیه، پول برنامه تهیه می‌شود، با قرض کردن از دوستان، برنامه اجرا شد. او ادامه می‌دهد: متأسفانه امسال، هیچ نقطه امیدی برای تأمین مالی برنامه وجود نداشت و به یقین رسیدم که اگر دوستان به برنامه بیایند، توان پرداخت هدیه و هزینه‌های رفت و برگشتشان را نداریم، برای همین اختتامیه را تعطیل کردیم در حالی که اگر پول بود، کار تحت هیچ شرایطی روی زمین نمی‌ماند. وظیفه ما رساندن کار به مرحله اجرا بود و تأمین اعتبار آن، از عهده ما خارج بود، با توجه به شرایط اقتصادی کشور، کسی هم برای حمایت پیش قدم نشد.
برزگر اضافه می‌کند: دوستی دارم که شاعر است و پزشک، او از بانیان برنامه بود و هر سال مبلغ خوبی را هدیه می‌کرد ولی امسال به خاطر نوسانات بازار دلار به مشکلات مالی خورد.
وی با بیان اینکه برنامه‌های دولتی تعطیل شده‌اند، ما که مردمی‌هستیم تکلیفمان مشخص است، خاطرنشان می‌کند: استان فارس جزو معدود استان‌هایی است که در آن برنامه‌های فرهنگی و ادبی مردمی برگزار می‌شود. بزرگ‌ترین برنامه ادبی مردمی، شب شعر عاشورایی شیراز است که جشنواره ادبی علی اکبر(ع) هم تحت تأثیر و تعلیم سبک اجرایی شب شعر عاشورایی بود که آن را راه‌اندازی کردیم. ماجرای شب شعر عاشورایی این است که مرحوم فرهنگ، چاپخانه‌ای داشتند و موقوفه‌ای برای این برنامه گذاشتند و بخشی از درآمد، مربوط به این جشنواره است. نمی‌گویم که این برنامه هیچ دغدغه مالی ندارد بلکه آن‌ها در سال‌های اخیر برای تأمین مالی بسیار اذیت شدند اما به هرحال آب باریکه‌ای از محل موقوفه دارند.
جشنواره‌ای به سبک هیئتی
او می‌گوید: علاوه بر برنامه ما، برنامه‌ای هم در جهرم بود که برای شب شهادت حضرت فاطمه (س) برگزار می‌شد که آن هم تعطیل شد و نتوانستند تأمین هزینه کنند. ما با 30 میلیون تومان می‌توانستیم برنامه را برگزار کنیم چون سبک کار جشنواره، سبک هیئتی است. ما در اینجا برای میهمانان، هتل نمی‌گیریم بلکه خانه‌ای روستایی را برای اسکان میهمانان اختصاص داده‌ایم، یک نفر خانه‌اش را برای پذیرایی از میهمانان این برنامه در اختیار قرار داده است که غذا و پذیرایی میهمانان این برنامه را بر عهده بگیرد، زنان هیئت، پذیرایی می‌کنند و رفت و برگشت میهمانان را بچه‌های هیئت با خودروهای شخصی شان بر عهده گرفته‌اند و پول بنزین هم از ما نمی‌گیرند. برایشان مهم است اگر میهمانی بیمار شود، او را به دکتر ببرند و هزینه‌ها هم پای خودشان باشد، به همین دلیل هزینه‌های ما بسیار پایین است، ضمن اینکه این برنامه ادبی، متکی به جایزه نیست یعنی کسانی که علاقه دارند در این جشنواره شرکت کنند می‌دانند هدیه‌ای که دریافت می‌کنند، مبلغ ناچیز 200 هزار تومان است و «صله متبرک» به شمار می‌رود.
به گفته برزگر، آنچه برای شرکت کنندگان جذابیت دارد، جو و فضای جایزه ادبی علی اکبر(ع) است در واقع برگزیدگان، بیشتر از اینکه از جایزه لذت ببرند از خونگرمی و میهمان نوازی میزبانان، لذت می‌برند و خاطره خوشی از مرودشت و برنامه حضرت علی اکبر(ع) با خودشان به یادگار می‌برند.
او ادامه می‌دهد: در این چند روزی که به دلیل مسائل مالی، اعلام تعطیلی کرده‌ام، حدود 100 نفر با پیام و تماس ابراز همدردی کردند و حرفشان این است که اگر پول داشتیم، نمی‌گذاشتیم برنامه شما تعطیل شود. البته چند نفر از دوستان پیگیرند که هرطور شده مبلغ اجرای اختتامیه را تأمین کنند تا برنامه را قبل از ماه رمضان اجرا کنیم ولی چندان امیدوار نیستم.
خیران پای کار بیایند
جایزه ادبی حضرت علی اکبر(ع) با اتکا به توان مالی خانواده برزگر آغاز شد اما در میانه راه به دلیل مشکلات مالی، تصمیم گرفتند که قید برگزاری آن را بزنند اما تأثیری که این جایزه روی مردم و تولید محتوا برای حضرت علی اکبر(ع) گذاشته بود، سبب شد که بانیان و خیران پای کار بیایند.
دبیر اجرایی جایزه ادبی علی اکبر(ع) می‌گوید: تندیس‌های برنامه را گرفته و در خانه گذاشته‌ام. مردم امسال سه-چهار میلیون کمک کردند که برای تبلیغات، ساخت تندیس، هماهنگی سالن و سفارش پذیرایی هزینه شد ولی هزینه اجرای برنامه، تأمین جوایز و رفت و آمد 40 نفر برگزیده که مبلغ 30 میلیون تومان می‌شد، جور نشد. دوستانی تماس می‌گرفتند و می‌گفتند که مبلغ 2 میلیون تومان کمک می‌کنیم ولی این مبالغ کارساز نبود. کسانی هم که در حالت اضطراری می‌خواستند به ما کمک کنند، رقمشان به 10 میلیون نمی‌رسید در حالی که این پول‌ها در چارت بودجه‌های فرهنگی، بسیار ناچیز است.
او ادامه می‌دهد: ما هیچ وقت چشمداشتی به دولت نداشتیم چون ماهیت برنامه ما کاملاً مردمی بوده است، هیچ وقت از دولت درخواست کمک نکردیم و نخواهیم کرد.
برزگر تأکید دارد که فردی انقلابی و دغدغه‌مند است، او خاطرنشان می‌کند: از همان ابتدا گفتم که برنامه ما سکولار نیست و دغدغه سیاسی و انقلابی دارد. ما از معدود کنگره‌های مردمی بودیم که سعی کردیم نسبت به مسائل روز بی توجه نباشیم به طوری که امسال موضوع بخش ویژه ما، فلسطین و آرمان آزادی قدس بود.
او با بیان اینکه جایزه ادبی علی اکبر(ع) به تولید محتوا در این باره، کمک کرده است، می‌گوید: 10 سال به طور تخصصی در حوزه شخصیت علی اکبر(ع) تولید اثر شده است و این گنجینه غنی می‌تواند به عنوان مرجع ادبیات آیینی درباره شخصیت حضرت علی اکبر(ع) باشد و چاپ شود.
هیچ درخواستی به دولتی‌ها نمی‌دهیم
اعلام تعطیلی این برنامه برای برزگر بسیار دشوار بود و به گفته خودش، اعلام خبر تعطیلی جایزه ادبی علی اکبر(ع) از اعلام خبر مرگ یکی از نزدیکانش، برای او سخت‌تر بود چون بخشی از هویت ما بر این اساس شکل گرفته است و می‌گوید: ما توانستیم حمایت مردم را جلب کنیم تا با دغدغه سیاسی و نه دغدغه صرف مذهبی به شعر آیینی توجه کنند تا ادبیات آیینی به سمت سیاست‌های نظام جمهوری اسلامی، متمایل شود.
او با اشاره به همکاری و حمایت نکردن ارگان‌های دولتی در سال‌های اخیر برگزاری این جایزه ادبی، یادآور می‌شود: اداره کل ارشاد، یک سالن در مرودشت داشت که در چند دوره اخیر به ما گفتند باید اجاره بهای سالن را بپردازید، حتی سالن را از ما دریغ کردند، سالن کوچک‌تر شهرداری و فرمانداری را گرفتیم ولی اجازه ندادیم که این برنامه تعطیل شود، حتی اگر در همه سالن‌ها را به روی ما می‌بستند، هیئتی داریم که برنامه را آنجا برگزار می‌کردیم.
برزگر با تأکید بر اینکه مبلغ مورد نیاز اجرای برای اختتامیه این دوره از جایزه ادبی علی اکبر(ع) ناچیز است می‌گوید: با این حال هیچ درخواستی به هیچ ارگان دولتی نمی‌دهیم چون ماهیت این برنامه، مردمی است. اگر خیری پیدا شود و بتواند تأمین هزینه کند، زیر نظر خودش برنامه برگزار می‌شود. اگر هم نشود، ما به وظیفه خودمان عمل کردیم و در پیشگاه خداوند و اهل بیت(علیهم‌السلام) دلمان آرام است چون آنچه را در توان داشتیم، انجام دادیم.
نظر شما