به گزارش گروه سیاسی قدس‌آنلاین، «مدئا بنجامین» اگر چه یک «معترض» آمریکایی گمنام به نظر می‌رسد اما در میان فعالان سیاسی و شخصیت‌های ضدجنگ دنیا، چهره ناشناخته‌ای نیست. خانم صورتی پوش که در همه سخنرانی‌ها و فعالیت هایش با لباس صورتی حاضر می‌شود نه خیلی آلامُد و اهل پوشیدن لباس‌های جور واجور و رنگ به رنگ است و نه از طرفداران پلنگ صورتی!
پرونده سازی برای جنگ
چهارشنبه هفته پیش «برایان هوک»، رئیس کارگروه ایران در وزارت خارجه آمریکا، در اندیشکده «هادسون» سخنرانی داشت. آقای «هوک» که ظاهراً نماینده ویژه ترامپ در امور ایران هم به حساب می‌آید، طبق معمول، اول از همه درباره توان موشکی ایران حرف زد و تلاش کرد به حساب خودش چشم و گوش مخاطبانش را نسبت به خطرات موشکی کشورمان باز کند! بعد هم همان طور که انتظار می‌رفت، از نقش ایران در مسائل منطقه گفت و سخنانش را تمام کرد. بخش غیرقابل انتظار ماجرا اما وقتی آغاز شد که «هوک» داشت خودش را آماده می‌کرد تا به پرسش‌های حاضران پاسخ بدهد. ناگهان سر و کله خانم صورتی پوش پیدا و بخش جنجالی ماجرا آغاز شد. « یورو نیوز» در این باره نوشت: «... مدئا بنجامین بلافاصله پس از پایان صحبت‌های هوک روی صحنه آمد و به سیاست خارجی دولت آمریکا اعتراض کرد... او در حالی که تیشرت صورتی رنگی به تن داشت و روی آن به فارسی نوشته شده بود «صلح با ایران» خطاب به هوک گفت: جامعه جهانی و متحدان ما خواستار حفظ توافق هسته‌ای با ایران هستند... اما شما می‌خواهید برای جنگ با ایران پرونده سازی کنید».
مأموران امنیتی خودشان را به خانم «بنجامین» رساندند و چند دقیقه‌ای طول کشید تا بتوانند او را به زور از صحنه خارج کنند. همین چند دقیقه البته فرصت مناسبی بود که فعال ضدجنگ آمریکایی حسابی از خجالت سیاست‌های آمریکا در قبال ایران و برخی کشورهای دیگر در بیاید.
جایزه‌های صلح
نه اینکه فکر کنید به خاطر بدگویی‌های «برایان هوک» از ایران، داریم در باره اتفاق چند روز پیش و شخصیت اصلی آن غلو می‌کنیم. خانم «مدئا بنجامین»، متولد سال 1952، به گفته «لس آنجلس تایمز» در سال 2003 لقب «رهبر برجسته جنبش ضد جنگ» را به دست آورده و امروز با 66 سال سن، بیشتر از 40 سال سابقه فعالیت در حرکت‌های عدالت جویانه را دارد. جنبش ضد جنگ هم به گفته «نیوزویک» یکی از مؤثرترین و مهم‌ترین جنبش‌های مبارزه برای حقوق بشر و عدالت اجتماعی در آمریکا شناخته می‌شود.
او همچنین بنیان‌گذار یک گروه طرفدار صلح به رهبری زنان هم هست که CODE PINK نامیده می‌شود. ماجرای صورتی پوش بودن او در بیشتر سخنرانی‌ها و فعالیت هایش نیز به همین گروه بر می‌گردد.
در واقع به جز خانم «بنجامین» سایر اعضا و طرفداران این گروه نیز از پوشش صورتی استفاده می‌کنند. انتخاب رنگ صورتی البته شاید چندان ربطی به روحیه فمینیستی این گروه نداشته باشد چون خیلی از سایت‌ها انتخاب این رنگ را کنایه به دولت آمریکا می‌دانند که پس از حملات 11 سپتامبر برای نشان دادن هشدار و سطح خطر از رنگ صورتی استفاده کرد. سایت CODE PINK درباره او می‌نویسد: «مدئا بنجامین یکی از 1000 نفری است که از سوی زنان 140 کشور جهان برای دریافت جایزه صلح نوبل نامزد شده است...».
اگر چه نوبلی‌ها هنوز برای دادن جایزه صلح به او، توافق نکرده‌اند اما خانم «بنجامین» تا امروز توانسته جایزه‌های معتبری چون: جایزه صلح مارتین لوتر کینگ، جشنواره بین المللی صلح، جایزه یادبود صلح ایالات متحده آمریکا، جایزه صلح گاندی و جایزه بنیاد هسته‌ای صلح را دریافت کند.
یهودی ضد اسرائیل
فعالیت هایش در زمینه صلح و برپایی عدالت اجتماعی به یکی دو مورد و یا حمایت از ایران خلاصه نمی‌شود. او نویسنده خوبی هم هست و تاکنون چند کتاب پر سر و صدا را به چاپ رسانده که یکی از آن‌ها «کشتن از راه دور» است. او در این کتاب سیاستمداران و دولتمردان آمریکایی را به خاطر استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین برای کشتار غیر نظامیان در پاکستان، افغانستان و... مورد انتقاد قرار داده است. انتشار این کتاب در آمریکا پرسر وصدا می‌شود و خبرگزاری‌ها بارها به مصاحبه با «بنجامین» درباره این کتاب می‌پردازند. حمایت از فلسطینی‌ها از جمله دیگر فعالیت‌های خانم صورتی پوش است که حتی به کتک خوردن و زندانی شدنش می‌انجامد.
جالب است بدانید «مدئا بنجامین» بر اساس آنچه خبرگزاری‌ها و سایت‌های آمریکایی درباره‌اش نوشته‌اند با اینکه در خانواده‌ای یهودی به دنیا آمده و بزرگ شده است اما از 16 سالگی با شرکت در راهپیمایی هایی علیه صهیونیست‌ها و یهودیان تندرو، با خانواده‌اش دچار مشکل می‌شود. او ابتدا در سازمان جوانان یهود که با شعارهای تبلیغاتی برای ایجاد انقلاب کشاورزی در سرزمین‌های اشغالی فعالیت می‌کنند، عضو می‌شود اما از همین زمان متوجه ظلم به فلسطینی‌ها می‌شود و راه دیگری را انتخاب می‌کند. او بارها با حضور در فلسطین مخالفت خودش را با شهرک سازی اسرائیلی‌ها اعلام کرده و رژیم صهیونیستی نیز به دلیل فعالیت هایی که در جنبش‌های ضد اسرائیلی دارد، اجازه ورود او به سرزمین‌های اشغالی را نمی‌دهد.
عربستان، تهدید است
اعتراض او به سخنان «برایان هوک» آن هم با فیلم سانسور شده‌ای که ابتدا مؤسسه «هادسون» آن را پخش کرد و اصل اعتراض‌های «بنجامین» از آن حذف شده بود، ممکن است شعاری و هیجانی به نظر برسد، اما وقتی به فریادهای او در این نشست دقت کنیم متوجه می‌شویم که او دارد خلاصه و چکیده حرف‌هایی را که پیش از این در یکی دو کتاب جدیدش نوشته است، فریاد می‌زند. او همان طور که در کتاب سال گذشته‌اش یعنی «پادشاهی بی طرف: پشت ارتباطات ایالات متحده و عربستان سعودی» از سیاست‌های آل سعود و جنایت هایشان در جهان پرده برداشته بود، در اعتراض‌های روز چهارشنبه نیز فریاد زد: «بر خلاف آنچه واشنگتن اعلام کرده، این عربستان سعودی است که تهدیدی برای جهان به شمار می‌آید... آمریکا در حالی ایران را مقصر معرفی می‌کند که بمب‌های سعودی دارند غیرنظامیان را در یمن می‌کشند».
تعجبی ندارد که یک فعال ضد جنگ آمریکایی در حضور یک مقام رسمی آمریکا و جلوی چشم دوربین‌ها و حاضران در اندیشکده «هادسون» از ایران دفاع می‌کند. «مدئا بنجامین» پیش از این در آخرین کتابش به نام « در داخل ایران: تاریخ واقعی جمهوری اسلامی ایران» تاریخ کشورمان را از دوران پیش از کودتای 28 مرداد بررسی می‌کند و این کودتا را مهندسی شده توسط «سیا» می‌داند. او در این کتاب از « ترامپ» می‌پرسد که چرا با کره شمالی صلح می‌کند اما بر طبل جنگ با ایران می‌کوبد؟ خانم صورتی پوش در این کتاب حتی از پیامدهای خروج آمریکا از برجام می‌نویسد و درباره راه‌هایی که می‌شود به وسیله آن‌ها از مردم ایران حمایت کرد، حرف می‌زند.
اخراج از کوبا
مدئا بنجامین در راستای فعالیت‌های گسترده‌اش به نقاط مختلف جهان سفر کرده، در فلسطین مضروب و زندانی شده، در بحرین دستگیر و اخراج شده است، در تحولات و انقلاب مردم مصر حضور داشته و به پاکستان، یمن و... هم سفر کرده است. او مهمان یکی از همایش های جهانی «افق نو» در ایران هم بود. او همان‌طور که گفتیم از نوجوانی وارد فعالیت‌های سیاسی می‌شود، به دانشگاه هم که می‌رود به جنبش‌های دانشجویی می‌پیوندد، مدتی بعد دانشگاه را رها می‌کند و به کشورهای مختلف آفریقایی و اروپایی سفر می‌کند و به تدریس زبان انگلیسی مشغول می‌شود، چند سال بعد در بازگشت به آمریکا دنبال ادامه تحصیل می‌رود، بهداشت عمومی و بعد هم اقتصاد می‌خواند، 10 سال در مؤسسات وابسته به سازمان ملل به عنوان متخصص تغذیه و اقتصاددان کار می‌کند، در 27 سالگی به کوبا می‌رود و در همانجا با مربی تیم ملی بسکتبال این کشور ازدواج می‌کند، روزنامه نگاری می‌کند و چند سال بعد به خاطر نوشتن مقاله‌ای درباره سانسور در کوبا از این کشور اخراج می‌شود.
در بازگشت به آمریکا با فعال ضد جنگی مثل خودش به نام « کوین داناگر» ازدواج می‌کند و هنوز هم در کنار او به زندگی و فعالیت‌های عدالت طلبانه مشغول است.
دلم می‌شکند
بخش پایانی مطلب را هم بگذاریم برای حرف‌های خانم «مدئا بنجامین». البته حرف‌هایی که روزهای بعد از ماجرای اندیشکده «هادسون» در گفت و گو با خبرگزاری «فارس» زده است و نشان می‌دهد تا چه حد متوجه سیاست‌های ضد و نقیض دولتمردان کشورش در قبال ایران هست: «باعث تأسف من است. این دولت، برعکس دارد توجیهات تازه‌ای سر هم می‌کند تا ایران را به دشمن ما بدل کرده و مردم آمریکا را از ایران بترساند... این مضحک است... دولت ایالات متحده، ایران را دولت پیشتاز در حمایت از تروریسم می‌خواند. اما من می‌گویم حامی دولتی تروریسم، عربستان سعودی است که در حال تکثیر نسخه‌ای تحریف‌شده از اسلام، یعنی وهابیت متعصب، در سرتاسر جهان است و با این کار زمینه ایدئولوژیک داعش و القاعده را فراهم می‌کند... وقتی به خاورمیانه امروز نگاه می‌کنم، واقعاً دلم می‌شکند. این همه رنج، مرگ و آشوب. ما باید هر آنچه در توان داریم برای جلوگیری از وقوع جنگ جدید و پایان دادن به جنگ‌هایی که اکنون در جریان است، انجام دهیم. ما باید با ایران کار کنیم. نه جنگ و نه تحریم. جهان خواهان صلح است».
انتهای پیام/
نظر شما