۲۷ آبان ۱۳۹۷ - ۱۵:۴۸
کد خبر: 629910

دومین ادعای خبرنگار صدای آمریکا و دیگر شبکه‌های آن طرف آبی تهدید خانواده قربانیان از سوی پلیس بود! این شبکه‌ها مدعی بودند پلیس قربانیان را تهدید کرده که اگر اقدام به شکایت علیه متجاوز کنند، خودشان می‌دانند و جانشان!

گروه فرهنگی قدس‌آنلاین: همان موقع که «مسیح علینژاد» -خبرنگار شبکه صدای آمریکا- ماجرای تجاوز به چند پسربچه شوشتری را برای اولین بار در بوق و کرنا کرد، می‌شد حدس زد این هوچی گری رسانه‌ای به چه منظوری راه افتاده و قرار است به کجا ختم شود. هشتگ #تجاوز_به_کودکان_شوشتری بلافاصله در اینستاگرام و توییتر ترند شده و شایعات عجیب و غریب، چپ و راست در میان کاربران فضای مجازی دست به دست شد. خبرنگار شبکه صدای آمریکا مدعی بود فرد متجاوز مجرم سابقه داری است که آخرین بار به واسطه یکی از بستگان صاحب نفوذش در شهرستان شوشتر از زندان آزاد شده است.

دومین ادعای خبرنگار صدای آمریکا و دیگر شبکه‌های آن طرف آبی تهدید خانواده قربانیان از سوی پلیس بود! این شبکه‌ها مدعی بودند پلیس قربانیان را تهدید کرده که اگر اقدام به شکایت علیه متجاوز کنند، خودشان می‌دانند و جانشان! علی علیزاده هم در آن‌سوی میدان، اعلام کرد انتشار تصاویر و فیلم‌های تجاوز به کودکان شوشتری جرم است و خبرنگار صدای آمریکا طبق قانون کشور آمریکا باید توسط پلیس بازداشت و تا زمان برگزاری دادگاه از روزنامه‌نگاری منع شود، اما ماجرا زمانی پیچیده‌تر شد که نه تنها برخوردی با خبرنگار صدای آمریکا صورت نگرفت بلکه اینستاگرام به جای حذف عکس و فیلم‌های تجاوز به کودکان شوشتری، پست علیزاده در انتقاد از انتشار این فیلم را حذف کرد!

در این میان کمتر کسی به خودش زحمت داد که برود دنبال واقعیت تا بفهمد ماجرای تجاوز به کودکان شوشتری که چند روزی است سوژه «زردنویسی» بعضی‌ها شده، ماجرای جدیدی نبوده و مربوط به حدود دو هفته پیش است و فرد متجاوز که «احمد تن تن» نام دارد همراه دو همدستش دستگیر شده و برخلاف ادعای شبکه‌های آن طرف آبی، خانواده قربانیان هم شکایتشان را تنظیم کرده‌اند. درباره دلیل آزادی احمد تن تن از زندان هم فرماندار شوشتر اینطور پاسخ خبرنگاران را داد: «این فرد بیماری روانی دارد و به دلیل تأیید این موضوع آزاد شده است».

ماجرای تجاوز به کودکان شوشتری آن قدر وارد حاشیه شد که قربانیان کوچک، خانواده‌هایشان و غمی که روی سرشان آوار شده، فراموش شدند. زیاد بیراه نیست اگر بگوییم این کودکان بعد از احمد تن تن، قربانی شبکه‌های مجازی و درگیری‌های جناحی شدند. کاش برای چند دقیقه هم که شده خودمان را بگذاریم جای یکی از این کودکان. شاید وجدانمان به درد آمد و جلوی انتشار عکس و فیلم‌هایی که با سرعت نور در فضای مجازی دست به دست می‌شود را گرفتیم. 

انتهای پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.