قرآنی خطی نفیس باقدمتی ۴۰۰ ساله در محل موزه قرآن و نفایس حرم امام رضا (ع) رونمایی شد.

رونمایی از قرآن ۴۰۰ ساله در حرم مطهر رضوی
به گزارش قدس آنلاین، حجت الاسلام سید جلال حسینی رئیس سازمان کتابخانه ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی در مراسم رونمایی از این قرآن گفت: قرآن نفیسی که امروز رونمایی شد مربوط به سال ۱۰۰۵ هجری قمری است و توسط شهروند تهرانی 'فرشته بلورچی' به آستان مقدس حضرت رضا (ع) هدیه شده است.

 وی افزود: این قرآن به دلیل قدمت، کیفیت خط و تزئینات اوراق، مصحفی نفیس محسوب می ‌شود و پس از رونمایی در گنجینه مخطوطات کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی در کنار سایر نسخ خطی قرار خواهد گرفت.

قرآن خطی در  دوران صفویه خوشنویسی شده است

سیدمحمد رضا رضاپور معاون تخصصی اداره مخطوطات سازمان کتابخانه ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی  هم در ادامه این مراسم  با بیان اینکه کتابت قرآن خطی مزبور توسط فردی که در سال ۱۰۰۵ هجری قمری (قرن یازدهم) و دوران صفویه می‌زیسته خوشنویسی شده است گفت: این قرآن دارای ۸۴۴ صفحه ۱۴ سطری در قطع رحلی و اندازه ۳۰ در ۱۹ سانتی متر است که خط متن عربی قرآن، نسخ و خط ترجمه آن نستعلیق است و کاغذ آن از نوع اصفهانی به رنگ نخودی آهار مهره است.

وی افزود: این قرآن اهدایی از شاهکارهای کتابت قرآن به شمار می‌رود که در آن ۴۳۰ ابتکار به کار رفته که مبتکر آن شخصی دانشمند در علم قرائات به نام 'محمد ابن محمود سمرقندی همدانی' متوفی به سال ۷۸۰ قمری بوده است.

معاون تخصصی اداره مخطوطات سازمان کتابخانه ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی گفت: کیفیت خط، ترجمه و حاشیه نویسی مفصل، تنظیم قرارگیری واژگان خاص همچون اسماء الله و صفات الهی و تسبیحات و تحمیدات و تهلیلات و مانند آن در اول یا آخر سطر از جمله ابتکارات این قرآن است.

رضا پور افزود: هر جزء این قرآن در ۱۴ ورق نگاشته شده است و هر صفحه آن ۱۴ سطر دارد و در پیوست‌های آخر قرآن نیز اصول قرائات و علم تجوید به صورت نموداری به شیوه هنرمندانه‌ای رسم شده است.

وی  گفت: طراح این ابتکارات نگارشی همان محمد بن محمود سمرقندی قرن هشتم است و در واقع از این دانشمند تنها نسخه موجود همین قرآن است و نمونه دیگری از آن در هیچ کتابخانه‌ای یافت نشده است، اما این قرآن توسط فرد دیگری که ناشناس است به کتابت درآمده و خوشنویسی شده است.
فرشته بلورچی واقف این قرآن نیز در این مراسم گفت: پدربزرگم، شیخ محمود بلورچی کاشانی، طلبه‌ای در اصل کاشانی بود که در تهران زندگی می‌کرد و در اصفهان درس خوانده بود و در صفحۀ اول این قرآن یادداشتی از وی وجود دارد که نوشته است 'این قرآن را به نورچشمی ام «مصطفی بلورچی» هبه می‌کنم'

 افزود: فردی که در این یادداشت قرآن به او هبه شد پدر من بود که در قرائت آن جدیت داشت، چون شرط نگهداری آن، انجام قرائت بود، اما پدرم یادداشتی برای پسرش روی این قرآن ننوشت هر چند پس از فوتشان، همه می‌دانستیم که باید این قرآن به پسر ایشان، یعنی برادرم، محمدمهدی برسد که البته ایشان هم مدتی بعد دار فانی را وداع گفت.

وی ادامه داد: پس از آن، قرآن نزد خواهر بزرگم نگهداری شد و اقدامات زیادی برای محافظت آن انجام داد، اما در نهایت، تصمیم گرفتیم قرآن را تقدیم امام رضا (ع) کنیم به این امید که هم بهتر از آن محافظت شود و هم مورد توجه و عنایت مخصوص آن حضرت قرار گیریم و ثوابی برای ما و پدرمان لحاظ شود.
انتهای خبر/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.