تقویت نقاط مشترک بین جامعه اسلامی و اهمیت حفظ آن در راستای خنثی کردن توطئه های جهان استکبار منجر به خلق هفته وحدت شد؛ هفته‌ای که بنا به نظر اهل تسنن ۱۲ ماه ربیع الاول میلاد نبی گرامی اسلام است و شیعیان تولد خاتم الانبیا را ۱۷ همین ماه جشن می‌گیرند. با آنکه دشمنان قسم خورده اسلام بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران به دنبال عدم ارتباط مؤثر سایر کشورهای اسلامی با جمهوری اسلامی ایران بودند، اما جمیع شیعیان و اهل سنت با توجه به آرمانها و اهداف مقدس اسلامی بی توجه به خواست دشمن و اطاعت از آموزه های قرآنی و سیره پیامبر و معصومین علیهم السلام به نوای وحدت گوش داده و به این جمع بندی رسیدند که پایداری و حفظ اسلام در عصر کنونی وابسته به اتحاد جامعه اسلامی است.

حضور مسلمانان جهان در کنار فرزندان انقلاب اسلامی و ایستادگی در برابر ظلم؛ جور و کفر سردمداران غرب حاصل اتحاد مسلمانانی است که ویژگی‌های مشترک را اصل قرار داده و مبنای خود را بر توجه به تحقق آرمانهایی کردند که خداوند متعال به عنوان دستورات دینی درقرآن و بر قلب مبارک نبی اکرم (ص) نازل کرده است. هر چند ایام ولادت نبی مکرم اسلام از منظر شیعه و اهل تسنن به عنوان هفته وحدت نامگذاری شده است؛ اما به کار بردن واژه اتحاد برازنده تر است چرا که وحدت به معنای درهم تنیدن و یکی شدن است درحالی که اتحاد با توجه به اختلافات شیعه و سنی به معنای در کنار هم بودن است. بدیهی است که شیعیان و اهل تسنن در برخی مسائل مبنایی  اختلاف نظرهایی دارند، اما آنچه دراین بین حائز اهمیت است و باید برجسته شود توجه به اعتقادات فرهنگی حول محور زندگی و آموزه‌های نبی مکرم اسلام (ص) است.

مهمترین موضوعی که مسلمانان در جای جای دنیا و درعصر توطئه و نیرنگ دشمنان اسلام باید به آن توجه کنند تقویت اتحاد است؛ تا زمانی که جوامع اسلامی بر محور تقویت اتحاد حرکت کنند قطعاً موازنه قدرت به نفع اسلام تغییرمی کند؛ تقویت جهان اسلام بهترین شعاری است که در هفته وحدت باید به آن رویکردی دوباره داشته باشیم چرا که عدم تقویت جهان اسلام تبعات سخت وزیان باری بر جامعه اسلامی تحمیل می کند.

انتهای پیام/