امیر معراجی‌پور، متولد ۶۵ در نیشابور، دانش‌آموخته رشته مهندسی مکانیک خودرو است که از سال ۸۵ با گرفتن وام ۳ میلیون تومانی از واحد خوداشتغالی کمیته امداد کارش را شروع کرد که به قول خودش وام را صرف ساختن یک قالب کرد اما او امروز با تلاش توانسته است شرایط اشتغال‌زایی روستایی را برای ۳۵ نفر فراهم کند. این کارآفرین پرتلاش، تولیدکننده صنایع روشنایی لامپ LED است که در چهار شاخه اداری (محیط‌های اداری)، مسکونی (چراغ‌های منازل)، صنعتی (چراغ‌های روشنایی معابر، سالن‌های صنعتی) و تجاری (چراغ‌های مغازه‌ها) فعالیت دارد.
او می‌گوید: تمامی مراحل تولید در داخل شرکت انجام می‌شود، یک شرکت فناور هستیم و زیر نظر مرکز رشد نیشابور و عضو پارک علم و فناوری هستیم.
او در ادامه درباره نحوه آغاز فعالیتش می‌افزاید: شروع کار به اتفاق همکارم بود اما امروز یک تیم هستیم. نه پدر و مادرم دارای تمکن مالی بودند و نه سرمایه‌گذاری داشتم. هیچ بانک یا سازمانی ما را حمایت نکرده و در حال حاضر یک گروه در حدود ۳۵ نفر به صورت مستقیم در یک محیط حدود ۷۰۰ متری مشغول به کار تولید هستیم.
وی در ادامه اظهار می‌دارد: بعدها مبلغ ۳۰ میلیون تومان از پارک علم و فناوری دریافت کردیم که متأسفانه این وام با سرمایه‌گذاری صنایع روشنایی همخوانی ندارد و یک واحد تولیدی برای آنکه به بهره‌برداری برسد، نیاز به سرمایه‌گذاری کلانی دارد و دست‌کم در این مرحله حدود ۳ میلیارد تومان سرمایه در گردش نیاز داریم.
محدودیت‌ها و خلاقیت‌ها
وی خاطرنشان می‌سازد: همچنین در سال ۹۵ مجدد ۵۰ میلیون تومان
کمیته امداد به واحد ما تسهیلات داد اما آن قدر محدود بودیم که دستگاه‌های مورد نیازمان را در شرکت طراحی و سپس می‌ساختیم. چون توان مالی خریداری دستگاه‌ها از خارج و نصب آن‌ها را نداشتیم، در واقع خودمان در حد نیازمان دستگاه‌ها را راه‌اندازی می‌کردیم.
این کارآفرین پرتلاش بیان می‌دارد: در حال حاضر هم با مشکلات زیادی مواجه‌ایم؛ برای مثال زیربنای تولید کم است، در منابع انسانی کمبود داریم، هزینه‌های منابع انسانی‌مان بالا رفته است و هیچ گونه حمایتی از سمت بازار نداریم زیرا این روزها تولید داخلی در کشورمان سراسر سختی و مشقت است و متأسفانه سود اصلی را واسطه‌ها می‌برند.
ما در حال حاضر با ۵ الی ۱۰ درصد سود کار را پیش می‌بریم و این در حالی است که گاهی واسطه‌های ما تا ۱۰۰ درصد سود هم روی کالاهای ما می‌گیرند و می‌فروشند اما با تمام این سختی‌ها ناامید نشدیم زیرا برای رسیدن به اهدافمان، برنامه‌ریزی و تلاش کرده‌ایم.
او درباره میزان ظرفیت تولیدش نسبت به وضعیت بازار می‌گوید: ماهیانه
۲۰ الی ۳۰ هزار عدد از یک محصولمان تولید می‌کنیم و از دیگر محصولاتمان از
۲ الی ۱۰ هزار عدد میزان تولیدمان است. به اعتقاد من این روزها تلاش، کوشش و امیدواری خود تولیدکننده است که بخش تولید را سر پا نگه داشته است. باید خودمان با مدیریت و تخصص قوی پیگیر امور باشیم.
او می‌افزاید: در تولید اگر از موانع داخلی بتوانیم بگذریم در بیرون نیازمند حمایت هستیم. در واقع ما بیشتر از نیاز به وام، به حمایت در بازار نیاز داریم تا امنیت سرمایه از لحاظ فروش در بازار تأمین باشد.
او تأکید می‌کند: متأسفانه اینکه تولیدکننده تلاش می‌کند محصولی را طراحی کند و سرمایه‌گذاری روی آن انجام دهد تا وارد مرحله تولید شود اما ناگهان با باز گذاشتن دروازه‌ها، از چین محصولات روشنایی وارد شود دیگر امنیتی برای فعالیتمان وجود نخواهد داشت.
مأموریت پشتیبانی از تولید
این تولیدکننده یادآور می‌شود: وقتی من به عنوان تولیدکننده به بیش از ۳ میلیارد تومان سرمایه در گردش نیاز دارم، این رقم قابل توجهی است که کارشناسان می‌توانند بررسی کنند که من تولیدکننده این سرمایه را نیاز دارم یا خیر اما بعضی‌ها تسهیلات با اعداد نجومی به نام تولید می‌گیرند و فساد اقتصادی ایجاد می‌کنند و آن را صرف املاک و یا در سبدهای دیگری سرمایه‌گذاری می‌کنند.
او درباره صادرات محصولات تولیدی روشنایی‌اش می‌گوید: در حال حاضر ما ظرفیت صادرات را داریم اما زیرساخت‌های آن را نداریم زیرا موانع زیادی وجود دارد که با این همه کار هنوز ما را زیرپله‌ای محسوب می‌کنند، زیرا وقتی که می‌خواهیم مجوزهایمان را بگیریم و به اداره صنایع مراجعه می‌کنیم به ما می‌گویند حداقل متراژ این مقدار داشته باشد که پروانه به شما بدهیم همچنین مشکلات ما به لحاظ قانونی و بازار آن قدر زیاد است که به جای اندیشیدن به ایده‌های نو به رفع موانع برای تولید باید بیندیشیم.
وی در پایان خاطرنشان می‌سازد: متأسفانه شرکت‌هایی که دارای رانت هستند به راحتی موفق می‌شوند اما ما تولیدکننده‌های واقعی که اشتغال‌زایی روستایی را از هیچ شروع کردیم برای گرفتن ۱۰۰ میلیون تومان وام باید ماه‌ها در نوبت بمانیم که آن هم در نهایت با جواب‌های منفی مواجه می‌شویم.
نظر شما